ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3347

เมื่อได้ยินคำสั่งของดาห์เลีย หนึ่งในลูกน้องของเธอที่ชื่อพอร์ควิงก็รับตรานั้นด้วยรอยยิ้มอันน่าสมเพช

พอร์ควิงเป็นหนึ่งในสมาชิกของแก๊งนักฆ่าเกสรแดงที่เป็นที่รู้จักกันดี เมื่อเขามีท่อเหล็กในมือจะไม่มีใครขวางทางเขาได้ เขาได้สังหารคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นยอดฝีมือไปมากมาย

แก๊งทั้งหกของฟลัตเวลล์พยายามซื้อตัวเขาในราคาสูงลิ่ว

แต่เขาเลือกที่จะอยู่กับดาห์เลีย

เขาต่อสู้เพื่อเธอมาหลายปีแล้ว และได้สร้างความสำเร็จให้กับตัวเองค่อนข้างมาก

ด้วยเหตุนี้ สถานะของดาห์เลียในตระกูลจึงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ตั้งแต่นั้นมาพอร์ควิงก็แทบจะไม่ได้ออกแรงเลย

นั่นก็เพราะเมื่อได้เห็นตราทองคำของดาห์เลียเพียงแค่นั้น ใคร ๆ ต่างก็หวาดกลัวหัวหดกันหมด

และหลังจากใช้ชีวิตได้อย่างปราศจากซึ่งอุปสรรค พอร์ควิงก็คิดไปว่าเขาได้กลายเป็นบุคคลสำคัญไปแล้ว

เขาเชื่อว่าเขาไร้เทียมทานและสามารถฆ่าใครก็ได้ที่เขาต้องการ

พูดง่าย ๆ ก็คือ เขาเป็นเพียงคนรับใช้ที่หลงใหลในพลังอำนาจของผู้เป็นเจ้านาย!

พอร์ควิงมีสีหน้าดุดันในขณะที่เขาถือตราของดาห์เลียไว้ในมือ ราวกับโลกทั้งใบอยู่แทบเท้าเขา

เขาจุดซิการ์แล้วเดินออกไปนอกประตูโดยมีชายสวมสูทหลายสิบคนตามไปด้วย

สาวรับใช้ชาวอินเดียต่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก พวกเธอพากันเดินออกไปข้างนอกเพื่อเฝ้าดูการแสดงอันยิ่งใหญ่

พนักงานที่หลีกทางไม่ทันถูกพอร์ควิงเตะลงพื้น

คนที่ไม่รู้อาจจะคิดว่าเขาเป็นราชา!

ปัง!

พอร์ควิงเตะประตูห้องรับรองแรกออก

ชายหลายสิบคนเข้าไปในห้องนั้น ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง

พอร์ควิงเดินเข้าไปข้างในโดยที่ยังมีซิการ์อยู่ในปากของเขา ใบหน้าของเขาดูสง่างาม

นั่นก็เพราะตระกูลนั้นคือหนึ่งในตระกูลที่อยู่ในอันดับสูงสุดของฟลัตเวลล์!

นอกจากนี้ ใครจะกล้าข้ามหัวพวกเขา ในเมื่อพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับโกลด์เด้น พาเลซ?

“นายเป็นลูกน้องของพวกเขา…” ฮาร์วีย์เริ่มอย่างใจเย็น

“นายท่านจอห์นถือเป็นวีรบุรุษ แต่ไม่คิดเลยว่าตระกูลของเขาจะกลายเป็นทาสของชาวอินเดีย

"มันเกิดอะไรขึ้น? ตระกูลของนายกำลังวางแผนที่จะป่าวประกาศออกไปว่าตระกูลของตัวเองนั้นต่ำต้อยยิ่งกว่าจัณฑาลงั้นเหรอ?”

"นาย!"

ดวงตาของพอร์ควิงกระตุก สีหน้าของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

“ไอ้สารเลว! นายมีสิทธิ์อะไรมาดูถูกพวกเรา!

“ฉันจะตบนายให้ร่วงเลย! เพราะฉันตบนายแล้วนายจะได้เข้าใจว่านายมันอ่อนแอแค่ไหน!”

ที่ผ่านมาตระกูลจอห์นคือทุกสิ่งทุกอย่างในสายตาของพอร์ควิง เขาไม่อยากได้ยินใครต่อว่าตระกูลของเขา