ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3437

คุณนายลีก้าวไปข้างหน้าและเตะซีนเธียร์ ซิมเมอร์ลงไปที่พื้นขณะที่เธอส่งเสียงกรีดร้อง

“กล้าดียังไงถึงตอบโต้ นางสารเลวเอ๊ย!

“ไปตายซะ!

“นางคนไร้การศึกษา!

“ถ้าไม่มีใครสอนมารยาทกับแกฉันจะเป็นคนสอนให้เอง!

“ฉันจะสอนให้แกรู้จักเคารพผู้อาวุโส!

คุณนายลีเดือดดาลด้วยความโกรธ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นใบหน้างดงามของซีนเธียร์ เธออยากจะเหยียบหน้าเด็กสาวคนนี้ด้วยรองเท้าส้นสูงเสียจริง

"ตายซะ! ตายซะ! ไปตายซะ นางสารเลว!”

ซีนเธียร์ถูกเตะอย่างไม่หยุดยั้งเมื่อเธอกระแทกพื้น แต่เธอก็เอามือโอบรอบศีรษะเพื่อไม่ให้ได้รับบาดเจ็บตรงส่วนนั้น

แต่ถึงอย่างนั้น แขนของซีนเธียร์ก็เต็มไปด้วยเลือดและรอยฟกช้ำ

“นี่ยังคิดจะป้องกันอีกเหรอ!

“ถ้าวันนี้ฉันทำให้เธอชดใช้ไม่ได้…

“ฉันขอยอมตายเสียดีกว่า!

จากนั้นคุณนายลีชี้ไปที่เพื่อนชายสองสามคนที่อยู่รอบตัวเธอด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา

“ฉีกเสื้อผ้าของเธอออกแล้วถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก!”

ดวงตาของสหายชายเป็นประกาย ก่อนที่พวกเขาจะเดินไปข้างหน้าพร้อมกับรอยยิ้มอันน่าสมเพชบนใบหน้า

พวกเขาไม่เคยได้สัมผัสเด็กสาวไร้เดียงสาเช่นซีนเธียร์เลย

แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ยอมปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดมือไปแน่

ปัง!

ซีนเธียร์เดือดพล่านด้วยความโกรธ เธอยอมตายดีกว่าทนรับความอัปยศอดสูเช่นนี้ เธอกระแทกหัวของเธอลงบนพื้นก่อนที่จะหมดสติไปหลังจากนั้นไม่นาน

คุณนายลีตัวแข็ง ก่อนที่เธอจะเผยรอยยิ้มอันน่าสมเพช

“อย่าคิดว่าแค่สลบไปแล้วเรื่องทุกอย่างจะจบ!” คุณนายลีอุทานขณะชี้ไปที่นักศึกษาคนอื่น

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?" ฮาร์วีย์เอ่ยปากอย่างเย็นชา

ในตอนนี้เขาสงบสติอารมณ์ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว แต่รังสีอำมหิตที่ไม่สามารถบรรยายได้ยังคงรั่วไหลออกมาจากร่างของเขา

เหล่านักศึกษาที่อยู่กับซีนเธียร์ดวงตากระตุกอย่างรุนแรง เมื่อได้เห็นเห็นท่าทางโกรธเกรี้ยวของฮาร์วีย์พวกเขาก็ถึงกับพูดไม่ออกเลยสักคำ

“ไง! มีอะไรเหรอ?

“นางสารเลวนี่ยิงคุณลี ขณะเล่นเกมโง่ ๆไงล่ะ!

"คุณนายลีถึงได้สั่งสอนเธอ!”

“ที่นางสาระเลวนี่ยังไม่ตายก็เพราะคุณนายลีเมตตาหรอกนะ!

“ถ้าเป็นลูกสาวของฉันที่ถูกยิง ฉันคงฉีกร่างมันเป็นชิ้น ๆ ไปแล้ว!” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ ขณะจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์

เมื่อครู่เธอได้รับของขวัญมากมายจากคุณนายลี ดังนั้นเธอจึงมีภาระผูกพันที่จะต้องจับตาดูซีนเธียร์เพื่อคุณนายลีคนนั้น

คนอื่น ๆ ที่คิดว่าพวกเขาควรจะได้มากกว่านี้ต่างก็ดูแคลนซีนเธียร์อย่างเย็นชา ได้กล่าวโทษเธอที่พกของมาไม่มากพอ