ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3453

"แหม? คนในฟลัตเวลล์กล้ามาถามแบบนี้กับฉันจริง ๆ เหรอ?

สเตลล่า มิลเลอร์เย้ยหยันก่อนจะจ้องมองฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างเหยียดหยาม

"ถูกต้อง! ฉันทำร้ายเธอเองล่ะ! ไม่ใช่แค่ตบเธอหลายต่อหลายครั้งเท่านั้นนะ แต่ฉันยังเตะเธอด้วย!

"อะไร?

“คุณคิดว่าฉันทำน้อยเกินไปงั้นเหรอ?

"ฉันจะบอกอะไรให้นะ! เป็นเพราะนางเด็กนั่นคิดจะสู้กับคุณนายลีต่างหาก!

“เด็กนั่นไม่เคารพคุณนายลีเลย!

“ไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่เลยสักนิด!

“เธอก็สมควรโดนแบบนี้แล้ว!

“นี่ยังไม่สาแก่ใจหรอกนะ!

“เพราะงานเลี้ยงจบลงเมื่อไหร่ เราจะไปจัดการซีนเธียร์ถึงในโรงพยาบาลเลยทีเดียว!

"คุณนายลีบอกว่าเราจะทำให้เธอเสียใจที่เกิดมาในโลกนี้ ถ้าเธอยังไม่คุกเข่าและขอโทษ!

"อะไรกัน? คนบ้านนอกอย่างคุณกำลังพยายามช่วยหญิงสาวที่กำลังตกทุกข์ได้ยากงั้นเหรอ?

“คิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่สินะ?

“คุณคงโกรธแทนนางเด็กนั่นใช่ไหมล่ะ?

“แล้วคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ทำแบบนั้นเหรอ?”

สเตลล่าหัวเราะเบา ๆ ขณะปรบมือก่อนที่สาวกจากหลงเหมินสาขาฟลัตเวลล์สองสามคนจะปรากฏตัวขึ้น

ผู้คนที่เย่อหยิ่งเหล่านั้นทำท่าราวกับพวกเขากำลังจะเข้ามาจัดการพาฮาร์วีย์และดิลลอน ลีออกจากที่แห่งนั้น

พวกเธอต่างก้าวถอยหลังไปขณะที่หัวเราะจนท้องแข็ง

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนบ้านนอกที่อวดดีขนาดนี้

ในสายตาของพวกเขา คนแบบนี้ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเลียรองเท้าบู๊ตของพวกเขาด้วยซ้ำ

ดิลลอนตัวสั่น เขารู้ว่าฮาร์วีย์มีตัวตนที่น่าสะพรึงกลัว แต่เขาไม่กล้าพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้แต่คำเดียว

สเตลล่าและคนอื่น ๆ มีสายตาเย็นชามากขึ้น หลังจากที่เห็นดิลลอนตัวสั่นไม่หยุด

“เธอไม่คู่ควรให้ฉันต้องลงมือเอง”

หลังจากได้ยินคำพูดเช่นนั้น ดิลลอนก็ตัวแข็งทื่อ เขาตระหนักได้ทันทีว่าตอนนี้ถึงเวลาที่ต้องแสดงแล้ว

ดิลลอนก็ก้าวไปข้างหน้าและเหวี่ยงมือขวาออกไปทันที โดยที่ฮาร์วีย์ไม่ต้องสั่ง

เพียะ!

เสียงตบดังกึกก้อง

สเตลล่า มิลเลอร์ถูกส่งให้กระเด็นออกไปขณะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าที่ผ่านการทำศัลยกรรมอย่างหนักของเธอผิดรูปลงเล็กน้อยในขณะนี้ แม้แต่ฟันในปากก็หลุดร่วงออกมา

หลังจากจบแล้วดิลลอนก็มองฮาร์วีย์โดยสัญชาตญาณ เมื่อไม่ได้รับปฏิกิริยาตอบกลับอะไรจากเขา ดิลลอนก็ก้าวไปข้างหน้าอีกรอบ

เพียะ เพียะ เพียะ!

สเตลล่าถูกตบไปเรื่อย ๆ

สาวกของหลงเหมินถูกส่งไปพร้อมกับรอยฝ่ามือบนใบหน้า หลังจากนั้นไม่นานมุมปากของพวกเขาก็มีเลือดไหลออกมา

ดิลลอนเป็นศิษย์อันดับต้น ๆ ของหลงเหมินสาขาฟลัตเวลล์ เขาจึงสามารถจัดการกับลูกศิษย์ร่วมสาขาคนอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดาย