ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3456

ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่มีทีท่าจะสนใจสายตาที่มองมายังเขาแม้แต่น้อย เขากวักมือเรียกให้บริกรที่มีท่าทีหวาดกลัวเข้ามาใกล้ ก่อนที่จะหยิบแชมเปญหนึ่งแก้วขึ้นมา ก่อนกระแอมในลำคอ

“คุณนายลี เพื่อเห็นแก่แชมเปญแก้วนี้ผมจะให้โอกาสคุณ

“ออกมาเดี๋ยวนี้เลย แล้วผมจะทำให้คุณยังครบสามสิบสองต่อไปได้”

คุณนายลีเย้ยหยันอย่างเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

เธอไม่รู้ว่าฮาร์วีย์คือใคร เธอจึงคิดว่าเขาเป็นเพียงเด็กเหลือขอหยิ่งยโสไม่ใช่บุคคลสำคัญอะไร

เธอเชื่อว่าผู้คนมากมายที่อยู่ที่นี่จะสามารถจัดการเขาได้

“คุณนี่มันไม่ได้เรื่องเลย คุณนายลี

“ก่อนหน้านี้คุณก็ส่งคนมาจัดการผมไม่ใช่เหรอ?

“แล้วทำไมตอนนี้ถึงไม่กล้าออกมาสู้หน้ากันล่ะ?”

ฮาร์วีย์ถือแก้วแล้วเดินไปที่เวที

“คุณเป็นภรรยาของหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์!

“แต่น่าผิดหวังจริง ๆ!”

"กล้าดียังไง?!”

"คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?!

ชายวัยกลางคนยืนขึ้นและถอดชุดสูทออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อลีบของเขาก่อนที่จะเดินไปที่เวทีด้วยความมุ่งร้าย

“คิดว่ามีสิทธิ์มาดูถูกคุณนายลีแบบนี้ได้เหรอ?!

"ฉันขอเตือนนายไว้เลยนะ! คุกเข่าและขอโทษเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นนายตายแน่!”

ฮาร์วีย์มองดูชายคนนั้นอย่างใจเย็นด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า

ชายคนนั้นรู้สึกเหมือนกำลังถูกเยาะเย้ย เขาส่งเสียงอย่างดุเดือดและกระทืบพื้นก่อนจะพุ่งตัวเข้าหาฮาร์วีย์เหวี่ยงกำปั้นออกไปราวกับกระสุนปืนใหญ่

ขากรรไกรของสาวสวยอ้ากว้างราวกับไข่ห่าน

ในขณะนี้ สาวกหลงเหมินหลายสิบคนที่ดูแลเรื่องความปลอดภัยก็กลับมารู้สึกตัว

พวกเขาพุ่งตัวออกไปโดยไม่ต้องให้ใครออกคำสั่ง

เพราะเหนือสิ่งอื่นใด ในตอนนี้ฮาร์วีย์ไม่ใช่แค่กำลังดูถูกพวกเขาเท่านั้น

ฮาร์วีย์ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย ในตอนนั้นดิลลอน ลีรีบวิ่งไปข้างหน้าและขวางเหล่าสมาชิกหลงเหมินเอาไว้

พวกเขาร่วงลงกับพื้นและแน่นิ่งไปหลังจากการต่อสู้อันดุเดือด ไม่เหลือเรี่ยวแรงพอจะหยัดกายลุกขึ้นยืน

ฝูงชนอ้าปากค้าง หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็กลับมาตั้งสติได้

พวกเขาพาลคิดกันไปว่าที่ฮาร์วีย์มีท่าทีหยิ่งยโสแบบนี้เพราะเขามีบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งอยู่กับตัว

แต่เนื่องจากใบหน้าของดิลลอนเต็มไปด้วยฝุ่นและสิ่งสกปรก แม้ว่าท่าทางของเขาจะดูคุ้นเคยมากแค่ไหนก็ไม่มีใครจับสังเกตได้ว่าเขาเป็นใคร