ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3471

แมนดี้ครุ่นคิดสถานการณ์อยู่ครู่หนึ่ง

"ฉันมาคิดในเรื่องนี้ดูแล้ว

“เราชวนเธอไปที่อื่นสองสามครั้ง ก่อนที่เธอจะยอมพบกันที่สนามชนวัว

“ประการที่หนึ่ง: เธอไม่อยากเสียเวลามาพบกับเราอีก

“ประการที่สอง: เธอต้องการอวดความโหดร้ายของเธอ

“ประการที่สาม: บางทีเธออาจต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อที่จะดูว่าฉันคู่ควรที่จะเจรจากับเธอหรือไม่”

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างสงบ

“เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจทีเดียว ไม่แปลกใจแล้วที่เธอจะได้เป็นนายหญิงลำดับที่ห้าของเจฟฟ์ได้ แม้จะไม่มีภูมิหลังหรือตัวตนที่ทรงพลังก็ตาม”

เมื่อตระหนักว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะค่อนข้างไม่เหมือนใคร ฮาร์วีย์จึงส่งข้อความจากโทรศัพท์ออกไป

ท้ายที่สุดแล้ว กันเอาไว้ย่อมดีกว่าต้องมาแก้ภายหลัง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา รถก็มาถึงชานเมืองฟลัตเวลล์ ซึ่งมีสถานที่ที่ดูคล้ายโคลอสเซียมปรากฏอยู่

สถานที่นั้นกว้างขวางมาก ตัวอาคารดูราวกับถูกจำลองมาจากโบราณสถาน

ด้านทิศตะวันออก ทิศใต้ และทิศตะวันตกมีอัฒจันทร์สูงสิบฟุต มีทางเข้าของกระทิงอยู่ทางทิศเหนือ

พื้นที่แฉะ ๆ ที่คล้ายกับสนามฟุตบอลตั้งอยู่ใจกลางสถานที่

มีราวเหล็กหุ้มด้วยลวดหนามล้อมรอบสถานที่เช่นกัน กลิ่นเลือดคละคลุ้งไปทั่วสถานที่

แน่นอนว่ามีวัวตายอยู่ในสถานที่แห่งนี้มากมาย

ในขณะนั้นไม่มีวัวตัวใดกำลังทำการแสดงอยู่ แต่ผู้คนซึ่งสวมชุดดั้งเดิมนั่งอยู่รอบอัฒจันทร์

เขาแหลมคมข่วนไปทั่วกระทิงทั้งสอง กลิ่นข่าวเลือดลอยเคว้งอยู่ในอากาศ

เห็นได้ชัดว่าแมนดี้รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยหลังจากเห็นภาพนั้น แม้ว่าใบหน้าของเธอจะดูซีดเซียวลงไปบ้าง แต่เธอก็สามารถสงบสติอารมณ์เอาไว้ได้

ขณะที่เกิดเหตุการณ์เช่นนั้นขึ้น มีหลายคนนั่งอยู่บนโซฟาตรงกลาง ซึ่งถูกล้อมรอบไปด้วยบอดี้การ์ดกลุ่มใหญ่

พวกเขากำลังถือแก้วไวน์แดงราคาแพง ขณะที่ดูการแสดงด้านล่างด้วยความตื่นเต้น

บางคนถึงกับส่งเสียงเชียร์วัวกระทิงพวกนั้นด้วยเสียงกึกก้อง

ภายในกลุ่มมีหญิงสาวสวมชุดสีแดงที่ดูสะดุดตามากนั่งอยู่ด้วย

รัศมีของเธอเปล่งประกาย หากจะบอกว่าหญิงสาวคนนั้นเป็นผู้นำของกลุ่มก็ดูจะยังไม่พอ

ฮาร์วีย์สัมผัสได้ว่าต่อให้อยู่ไกลถึงขนาดนี้คนธรรมดาก็คงไม่อาจสังเกตเห็นเธอได้