ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3480

หลังจากนั้นไม่นานชายในชุดสูทก็เดินออกไป เขามีหนวดเคราคล้ายกับคนจากประเทศหมู่เกาะ

เขาสูงกว่าคนที่นั่นมาก กลิ่นอายดุร้ายและเย่อหยิ่งแผ่กระจายออกมาจากตัวเขา

ฮาร์วีย์เหลือบมองชายคนนั้นอย่างสงสัย จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าชายคนนั้นดูคล้ายกับลาริซาค่อนข้างมาก

เขาบอกได้เลยว่าชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น นอกจากโบเว่น ลี หัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์

เจ้าหน้าที่สองสามคนประกาศข้อมูลจิปาถะก่อนที่จะกล่าวแนะนำคณะกรรมการและผู้ตัดสิน

หลังจากนั้นโบเว่นก็เดินบนเวทีและมองอย่างสงบ

“นอกเหนือจากความแข็งแกร่งพอที่จะเดินทางในโลกใต้ดินแล้ว…

“ทุกคนคงรู้ดีว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเรียนรู้ศิลปะแห่งการสังหารจากโรงฝึกและคำสาปต่าง ๆ

“เป้าประสงค์ของการสอนไม่ใช่การฆ่า แต่เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งในการปกป้องตัวเองเมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ไม่สู้ดี!

“นั่นเป็นเหตุผลที่การทดสอบในครั้งนี้จะแตกต่างไปจากครั้งก่อน ๆ มาก!

“จากการตัดสินของฉัน ที่นี่มีคนที่ถูกสาปโดยสิ่งที่มองไม่เห็น!

“นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอในตอนนี้ต้องตกอยู่ในสถานการณ์อันยากลำบาก

“ใครก็ตามที่สามารถทำให้เธอผู้นี้หลุดพ้นจากสถานการณ์ปัจจุบันไปได้…

“คนผู้นั้นจะได้รับการยอมรับจากฉัน! และจะได้เป็นผู้ชนะในรอบคัดเลือกระดับจังหวัด!

“นอกเหนือจากมิตรภาพของฉันและเงินรางวัลมูลค่าหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์ พวกเขายังมีสิทธิ์เข้าร่วมในการทดสอบรอบสุดท้ายของงานรวมตัวสุดยอดหลงเหมินอีกด้วย!”

โบเว่นโบกมือ ก่อนที่สมาชิกหลงเหมินสองคนจะเข็นรถเข็นไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง

ผู้หญิงคนหนึ่งถูกมัดไว้ในรถเข็นคันนั้น

เธอนั่งตัวสั่นสวมชุดของโรงพยาบาล ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกลัว แต่ทว่าเธอกลับนิ่งงันราวกับเป็นมนุษย์ผัก

“อาการบาดเจ็บที่แท้จริงของเธอไม่ใช่เพราะสาเหตุนั้น แต่เธอถูกคำสาปเข้าสิงสู่

“ฉันไม่รู้ว่ามันมาจากไหน…

“แต่ฉันบอกพวกนายทุกคนได้เลย ว่าในโลกแห่งความเป็นจริงนี้พวกนายจะได้พบกับคำสาปทุกรูปแบบ!

“เนื่องจากพวกนายทุกคนเป็นยอดฝีมือที่ได้รับการคัดเลือกจากอัจฉริยะรุ่นเยาว์ของฟลัตเวลล์ พวกนายจะต้องมีฝีมือกันไม่น้อยแน่ แล้วพวกนายก็น่าจะจัดการกับเรื่องนี้ได้อย่างไม่ยากเย็นใช่ไหม

“พวกนายทุกคนมีโอกาสแสดงฝีมือ ทุกคนจะมีเวลาคนละห้านาที

“รักษาผู้หญิงคนนี้ด้วยทุกอย่างที่พวกนายทุกคนมี! และฉันจะใช้สิ่งนี้เป็นตัวตัดสิน

“ถ้าไม่มีใครสามารถจัดการกับคำสาปนี้ได้ ฉันก็ยินดีที่จะไม่ให้ใครชนะเลยสักคน

“จะดีกว่าที่ใครสักคนจะส่งตัวเองให้ต้องมาขายหน้าในการแข่งขันรอบสุดท้าย”