ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3500

อาอิ คามิโนะ รีบวิ่งไปหา ไคลด์ ออสบอร์น ทันทีก่อนที่จะโค้งคำนับด้วยความเคารพ

“เจ้าชายออสบอร์น”

ไคลด์บ้วนปากด้วยชาต้าหงผาวราคาเจ็ดหมื่นหกพันดอลลาร์ ก่อนที่เขาจะพูดว่า “นายคิดจะมาชมวิวเหรออาอิ?”

คำพูดที่สงบเหล่านั้นเพียงพอที่จะทำให้อาอิประหลาดใจ

เขามาที่นี่ในเช้าวันเดียวกัน แต่แล้วเขาก็ปรากฏตัวอีกครั้ง

นี่อาจหมายความว่าอาอิไม่อาจจัดการกับชายหนุ่มผู้หยิ่งยโสที่เขาเคยพูดถึงก่อนหน้านี้ได้

ไม่เพียงแค่นั้น แต่เขาอาจสูญเสียชื่อเสียงจากการทำเช่นนั้นด้วย

ถ้าไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ปรากฏตัวที่นี่เร็วขนาดนั้น

เหงื่อเย็นหยดลงมาทั่วร่างกายของอาอิ

“ผมขอโทษครับ เจ้าชายออสบอร์น ผมทำให้ชื่อเสียงของคุณเสื่อมเสีย ผมไม่อาจทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างเหมาะสม” เขาขอโทษด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“ผมต้องการกอบกู้ชื่อเสียงของคุณจากสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ผมขอนามบัตรของคุณไป

“แต่หมอนั่นฉีกนำบัตรของคุณทิ้งและส่งพวกเราทุกคนเข้าคุกด้วย”

อาอิไม่กล้าจะโกหกไคลด์แม้แต่เรื่องเดียว

"จริงสิ เขาสามารถจัดการกับภรรยาของหัวหน้าสาขาลีได้อย่างง่ายดาย

“ว่ากันว่าแม้แต่โจเซฟ บาวเออร์ก็ไม่อาจปกป้องเธอได้”

“แม้แต่นายน้อยลำดับที่สิบสามก็จัดการกับไอ้บ้านนอกกับเขาด้วยไม่ได้เช่นกัน?”

ใบหน้าลึกซึ้งปรากฏบนใบหน้าของไคลด์

จากนั้นเขาก็เดินไปใต้ศาลาและนั่งลง

“ดูเหมือนนายจะได้เจอคนที่น่าสนใจนะ…

“แต่ไม่เป็นไรหรอก

“เขาไม่รู้สึกเกรงกลัวอะไรเลย แถมยังกล้าพอที่จะทำแบบนั้นอีก”

ไคลด์สนใจฮาร์วีย์

“ฉันเองก็ไม่เคยต้องนบนอบใครมาตั้งหลายปีแล้ว ไม่คิดเลยว่าในชีวิตนี้จะได้รับการปฏิบัติแบบเดียวกัน

“สงสัยตอนนี้ทุกคนคงลืมชื่อของฉันไปหมดแล้ว ฉันคงจะเก็บตัวหลีกหนีจากสังคมมานานเกินไป”

“เจ้าชายออสบอร์น ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้สารเลวโง่เขลานั่น! เขาคงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว!

อาอิสูดหายใจเข้าลึก ๆ

“ผมไปสืบเรื่องของเขามาแล้ว! นอกเหนือจากความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลตอร์เรสแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะมีความเกี่ยวข้องกับหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ด้วย! เขาเป็นคนหนึ่งที่มีตรากองบังคับคดีของหลงเหมิน!

“ถ้าไม่เป็นอย่างนั้น ผมคงไม่ปล่อยเขาไว้จนถึงทุกวันนี้!

“ที่ผมไม่ได้สู้กับเขาในให้ตายไปข้าง ก็เพราะเขาไม่ให้สิทธิ์เราได้ทำแบบนั้น ผมต้องแสดงความเคารพต่อตระกูลตอร์เรสและกองบังคับคดีของหลงเหมินด้วย…”