ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3504

"ทุกคน! ผมต้องขอเวลาพวกคุณสักสองสามนาที!

ดิลลอน ลีก้าวไปข้างหน้าและปรบมือ

“กรุณาเงียบลงด้วย”

อาจารย์ผู้สอนเพิกเฉยต่อดิลลอนโดยสิ้นเชิงและยังคงคอยเอาอกเอาใจทายาทผู้มั่งคั่งต่อไป

บางคนถึงกับพูดถึงการสอนทายาทผู้มั่งคั่งในบ้านของพวกเขา ในขณะที่บางคนสัญญาว่าจะเป็นผู้คุ้มกันของพวกเขา

ภาพที่เห็นนั้นน่าอายมาก

ดิลลอนกระแอมขึ้น

“กรุณาเงียบลงด้วย ให้ผมได้แนะนำทุกคนให้รู้จักกับใครบางคน…”

"ทำแบบนี้เพื่ออะไร?!"

คนเดียวที่ไม่เอาใจทายาทผู้มั่งคั่งคือหญิงสาวที่มีใบหน้าเหลี่ยม นั่งอยู่ตรงกลาง รายล้อมไปด้วยผู้คนจำนวนมาก

เธอมีรูปร่างที่เพรียวบางและมีใบหน้าที่สวยงามราวกับภาพวาด แต่การแสดงออกถึงความเจ้ากี้เจ้าการก็ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ยากที่ใครจะกล้าสู้หน้าเธอ

เธอจ้องมองดิลลอนอย่างเย็นชาและอุทานว่า “คุณไม่เห็นหรือว่าทุกคนพยายามเข้าหานักเรียนของที่นี่อยู่!

“ทำไมต้องมาขวางพวกเขาด้วย!

“ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าคุณไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรที่นี่!

“หรือว่าคุณกำลังจะไม่เชื่อฟังคำสั่ง!

“หัวหน้าสาขาลีบอกฉันก่อนหน้านี้แล้ว…

“ถ้าฉันมีหน้าที่รับผิดชอบที่นี่! ดังนั้นการที่คุณมาอยู่ที่นี่คุณก็ต้องเชื่อฟังฉันด้วย!

"ไป! คุณกับลูกน้องของคุณไปทำความสะอาดสนามประลองเลย! จำไว้ให้ดีด้วยล่ะ! ว่าต้องให้สะอาดหมดจด!

“เพราะถ้าไม่ทำแบบนั้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็อย่ามาโทษฉันแล้วกัน!”

ในตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นปฏิบัติต่อดิลลอน และฮาร์วีย์ ยอร์กในฐานะลูกน้องของเธอ

เลย์น ไนส์เวลล์ต้องการอำนาจเด็ดขาดในหอฝึกยุทธ เธอไม่ยอมให้ใครตั้งคำถาม

“นี่คือทั้งหมดที่ดิลลอนมีใช่ไหม”

“เขาคิดว่าเขาน่าประทับใจเพียงเพราะเขาถูกเรียกว่ารุ่นพี่เหรอ?”

“เขาไม่รู้เลยว่าใครเป็นคนก่อตั้งหอฝึกยุทธ?”

“แม้แต่หัวหน้าสาขาลีก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากต้องเคารพเราเมื่อเขาตัดสินใจจ้างเราแล้ว! เขาไม่มีสิทธิ์มาสั่งเราให้ทำอะไรหรือไม่ทำอะไรได้!”

“และนี่เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? ถึงได้กล้ามาจัดแจงว่าเราต้องทำอะไร”

"ใช่! ถ้าเขายังแหกปากอยู่อย่างนี้ ฉันจะลาออกแล้วพานักเรียนไปด้วย!”

“ด้วยพรสวรรค์ของเรา เราสามารถสร้างบูโดกันอีกแห่งได้อย่างง่ายดายเลย!”

อาจารย์ที่กำลังพูดคุยกับทายาทผู้มั่งคั่งลุกขึ้นยืน ก่อนจะจ้องมองดิลลอนอย่างเย็นชา พวกเขาถึงกับกรีดร้องใส่เขาด่าเขากลับอย่างไม่กลัวว่าคนอื่นจะไม่ได้ยิน

เมื่อพิจารณาจากทัศนคติของพวกเขา พวกเขาคงเป็นสาเหตุที่ทำให้หอฝึกยุทธยังคงอยู่ต่อไปเช่นนี้

นักเรียนยังแสดงท่าทางขี้เล่นบนใบหน้าของพวกเขาอีกด้วย เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่สะทกสะท้านอะไรกับคำพูดของดิลลอนเลย