ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3506

เลย์น ไนส์เวลล์แสดงท่าทางดุร้ายในขณะนี้

ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงดูงดงาม เธอพูดจาหยาบคายมาก แต่ใบหน้าที่สวยงามของเธอจะทำให้ใคร ๆ อยากทำตามที่เธอสั่ง

ดิลลอน ลีไม่ได้คิดแบบนั้นเลย เขาถูกดูหมิ่นอย่างสิ้นเชิง เขาต้องการอธิบายสถานการณ์ แต่ไม่กล้าปริปากด้วยซ้ำ

"อะไร? ขี้ข้าอย่างเขาจะไม่กวาดพื้นเหรอ?

“คงจะพยายามขโมยสิ่งที่เราจะสอนให้กับนักเรียนสินะ! ที่เราไม่เปิดโปงเขาก็ถือว่าดีมากพอแล้ว…

“แต่ในตอนที่เขาควรจะกวาดพื้นเขากลับยืนนิ่งอย่างกับนายแบบ!

“เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร

“เขาไม่รู้หรอกว่าก่อนจะมาขโมยบทเรียนอะไรก็ควรจะกวาดพื้นเสียก่อน?

“ถ้าเรื่องง่าย ๆ แบบนั้นยังไม่มีปัญญาทำแล้วจะมาเรียนศิลปะการต่อสู้ได้ยังไง

“ดิลลอนก็ด้วย! เขาเรียกตัวเองว่าเป็นศิษย์ชั้นนำของหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์ แต่เขาไม่มีปัญญาแม้แต่จะสอนให้ใครสักคนกวาดพื้น! ไม่แปลกใจแล้วที่หัวหน้าสาขาลีจะจ้างเราด้วยเงินเดือนที่สูงขนาดนั้น!”

นักเรียนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ก็เอาแต่สบประมาทอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกันเมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์ผู้สอน

“เธอไม่รู้เหรอว่าผิวของเรานุ่มและล้ำค่าแค่ไหน!”

“เราต้องขึ้นไปที่นั่นด้วยเท้าเปล่า!”

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเท้าของเราต้องเป็นรอยเพราะนาย!”

“นายไม่มีทางชดเชยให้เราได้ต่อให้เราจะเอานายไปขายก็ตาม!”

“คุกเข่าและเช็ดมันสักที! ถ้านายไม่ทำแล้วเมื่อไหร่เราจะได้ขึ้นไป!”

พวกเจ้ากี้เจ้าการทั้งหมดชี้ไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กเพื่อเรียกร้องให้เขาทำความสะอาดพื้น

ผู้สอนเต็มไปด้วยความยินดีหลังจากเห็นภาพนั้น

พวกเขาทั้งหมดกำลังรอให้ดิลลอนและฮาร์วีย์ขอโทษ

ดิลลอนแสดงสีหน้าน่ากลัว เขาต้องการอธิบายสถานการณ์...

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“คุณบอกว่าศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดเริ่มต้นจากการกวาดพื้นใช่ไหม?”

“แต่บทเรียนงี่เง่าของคุณนั้นคุ้มค่าให้ผมต้องเสียเวลาด้วยงั้นเหรอ”

เลย์นแข็งตัวก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มที่เย็นชา

"โอ้? นี่นายจะบอกว่านายเองก็เป็นยอดฝีมือเหมือนกันงั้นสิ?

“นายนี่มันอวดเก่งดีจริง ๆ อย่างนั้นฉันจะให้นายตามที่ต้องการเลย!

“เอาสิ!

“แสดงให้ฉันเห็นหน่อยว่านายเองก็เป็นยอดฝีมือ?

“ถ้านายทำได้ฉันจะยอมถอนคำพูด!”

“ดี”

ฮาร์วีย์พยักหน้าก่อนจะเหวี่ยงมือ แทงไม้กวาดลงไปที่พื้นตรงหน้าเลย์น

ไม้กวาดแกว่งไปมาเบา ๆ ขณะที่ปักลงบนพื้นกว่าสามฟุต

"เป็นยังไงบ้าง?" ฮาร์วีย์ถามอย่างเย็นชา