ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3541

เจฟฟ์มองฮาร์วีย์ด้วยสายตาเย้ยหยัน

“สุภาษิตว่าไว้ ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว!

“ต่อให้ฉันจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้ แต่ดูจากท่าทีหยิ่งยโสของนายแล้ว นายก็คงใช้ข้ออ้างอื่นทำให้ฉันเสียชื่อเสียงได้อยู่ดีนั่นแหละถูกไหม

“แต่เชื่อฉันเถอะ เพราะหากฉันตาย ไม่นานนายก็ต้องตายตามฉันไป!

“และไม่ใช่แค่นายหรอกนะ ตระกูลของนายและเพื่อนของนายก็ต้องชดใช้ด้วยเช่นกัน!

“บรรพบุรุษของนายที่อยู่ในหลุมจะถูกขุดขึ้นมาเผาจนเหลือแต่ซาก!”

เพียะ!

ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังฝ่ามือไปบนใบหน้าของเจฟฟ์อีกครั้ง ทำให้อีกฝ่ายเซถลาไปข้างหลัง

“นายกำลังขู่ฉันเหรอ?” ฮาร์วีย์หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา

“คิดว่าฉันจะกลัวหรือไง

“แล้วอีกอย่าง นายคิดว่าฉันไม่มีหลักฐานจริง ๆ เหรอ?

“มีบอดี้การ์ดจากกองบังคับคดีของหลงเหมินอยู่กับภรรยาของฉัน

“แล้วเป็นเพราะพวกเขาไม่กล้าสู้กลับ พวกเขาจึงทำได้แต่นอนพิการอยู่แบบนั้นก่อนถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลอย่างไร้สติ!

“จนกระทั่งตอนนี้ ฉันยังไม่พบร่างของภรรยาฉันเลย!”

สายตาของฮาร์วีย์เยือกเย็นลงสองสามองศาทันที

“เมื่อเช้านี้บอดี้การ์ดของนายออกไปเดินเตร่ไปทั่ว”

“นายจะบอกฉันว่ามันเป็นแค่เหตุบังเอิญครั้งใหญ่จริง ๆ น่ะเหรอ?”

ทุกคนเงียบไปเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น

พวกเขาเชื่อว่าเจฟฟ์น่าจะเป็นคนที่ทำอะไรตรงไปตรงมา เขาไม่น่าจะหันไปใช้กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่าการลักพาตัวแบบนี้

แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำให้สมาชิกของกองบังคับคดีหลงเหมินหวาดกลัวได้

คำอธิบายของฮาร์วีย์ทำให้ดูเหมือนกับว่า เจฟฟ์คือผู้กระทำผิดจริง ๆ

"ขอโทษด้วย"

เจฟฟ์ยิ้มโดยไม่ตอบ

“ฉันสงสารนายนะ ดูเหมือนว่านายจะพูดความจริง…

ทันใดนั้น ฮาร์วีย์ก็ตบหน้าเจฟฟ์อีกครั้ง

“ปล่อยภรรยาของฉันมาซะ แล้วฉันจะไม่ติดใจเอาความอะไรนาย!

“พรุ่งนี้เราค่อยมาคุยเรื่องหนี้สินกัน

“แล้วถ้านายไม่ยอมส่งแมนดี้ให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันกล้ารับปากแล้วว่านายจะไม่มีชีวิตอยู่ถึงวันพรุ่งนี้!”

ฮาร์วีย์ไม่ชอบการฆ่า แต่เขาก็ไม่รังเกียจที่จะจัดการกับเจฟฟ์สักครั้ง หากอีกฝ่ายยังทำตัวเย่อหยิ่งและทรงพลังไม่เลิก

“นายต้องหยุดใส่ร้ายนายน้อยบาวเออร์ได้แล้ว ฮาร์วีย์!” แคลร์ตวาดขึ้น

“เขาไม่ได้ไปที่ไหนเลย!

“ไม่มีทางที่เขาจะทำในสิ่งที่นายพูดได้หรอก!

“ฉันจะฟ้องนายข้อหาหมิ่นประมาท!”

ฮาร์วีย์ยักไหล่อย่างไม่แยแส

“งั้นก็ลองถามตัวเองดูสิว่า เชื่อในสิ่งที่ตัวเองพูดออกมาบ้างหรือเปล่า”