ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3546

แคลร์และหญิงชายคนอื่น ๆ แทบจะกรีดร้องด้วยความกลัวออกมา

แลงสตันและคนอื่น ๆ ได้แต่มองด้วยดวงตาที่กระตุกอย่างบ้าคลั่ง พวกเขารู้สึกขวัญหนีดีฝ่อเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา

พวกเขาบอกได้เลยว่าฮาร์วีย์เป็นคนที่ไม่ใช่เล่น ๆ เลย...

แต่พวกเขาไม่คิดว่าเขาจะโหดเหี้ยมถึงขนาดกล้ายิงเจฟฟ์ได้จริง ๆ!

เขาไม่กลัวผลที่ตามมาหน่อยเหรอ?

“อึก!”

ร่างกายของเจฟฟ์แกว่งไปมาจนเกือบล้ม แต่เขาก็ยังกัดฟัน และหยุดตัวเองไม่ให้กรีดร้องอย่างสิ้นหวัง

คนที่หยิ่งผยองอย่างเขาย่อมไม่สามารถทนต่อความอับอายใด ๆ ได้

ฮาร์วีย์เล็งปืนไปที่แขนขวาของเจฟฟ์ ดวงตาของเขาเย็นชา

“แมนดี้อยู่ที่ไหน”

เจฟฟ์หัวเราะอย่างเย็นชา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก

"ฉันไม่รู้!

“แน่จริงก็ยิงฉันอีกครั้งสิ!”

บรรดาแขกเหรื่อต่างหลงใหลในการแสดงความกล้าหาญของเขาและให้กำลังใจเขาอย่างเงียบ ๆ

'นี่สิคือสิ่งที่ลูกผู้ชายตัวจริงทำกัน!'

ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นคงยอมแพ้ไปแล้วเมื่อถึงจุดนี้

"ดี"

ฮาร์วีย์พยักหน้า

ปัง!

คราวนี้ เขาเหนี่ยวไกยิงเข้าที่แขนขวาของเจฟฟ์

แม้แต่เจฟฟ์ผู้ทรงพลังก็ตาลาย เขาจวนจะหมดสติอยู่รอมร่อ

เขาไม่สามารถต้านทานความเจ็บปวดได้อีกต่อไป เข่าของเขากระแทกลงกับพื้นทันที

ฮาร์วีย์ขยับปืนไปที่หัวของเจฟฟ์อย่างไม่ยี่หระ

“นายแน่ใจนะว่าพร้อมจะให้ฉันเหนี่ยวไกใส่หัวของนายด้วย”

เจฟฟ์กัดฟันกรอด ราเชลก้าวไปข้างหน้า