ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3548

เอลานอร์มีรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์สงบลง

เธอเหลือบมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้ามีความหมาย และเอยอย่างแผ่วเบาว่า “ฉันต้องยอมรับว่านายกล้าหาญมาก สิ่งที่นายทำมันไม่ธรรมดาเลย

“นายพุ่งตรงไปที่ชาริตี้ การ์เด้นเพียงลำพัง จากนั้นนายก็ทำให้นายน้อยบาวเออร์ต้องอับอายก่อนที่จะยิงเขาเข้าที่แขนทั้งสองข้าง

“นายไม่กลัวเขาจัดการนายเอาเหรอ?”

เสียงของเอลานอร์ดูเหมือนจะเย็นลงเล็กน้อย

“การกระทำของนายจะเรียกว่าบ้าบิ่นหรือกล้าหาญดีล่ะ?”

ร่องรอยของความโกรธแฝงอยู่ในสีหน้าหยิ่งยโสของเอลานอร์

แต่แทนที่จะสูญเสียบุคลิกภาพอันงดงามของตัวเองไป ออร่าที่ไม่สามารถบรรยายได้ที่เธอเปล่งออกมากลับยิ่งมากขึ้นไปตามอารมณ์ภายในตัวเธอด้วย

เธอมีสีหน้าวอนโดนลงโทษ แต่ผู้ชายคนไหนจะกล้าทำร้ายเธอ

เธอจะถูกเกลียดในตอนแรก แต่ไม่ว่าใครก็คงอยากจะพิชิตเธอให้ได้หลังจากอยู่กับเธอมาได้สักระยะหนึ่ง

“พูดจบแล้วหรือยัง?”

ฮาร์วีย์ไม่แยแสต่อสิ่งใด

“นั่งลงได้แล้ว

“การที่คุณไม่ต้องมีส่วนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ถือว่าผมเกรงใจคุณมากพอแล้ว

“นอกจากนี้ ถ้าเจฟฟ์วางแผนที่จะเป็นศัตรูกับผมขึ้นมาจริง ๆ แล้ว ผมก็ยินดีที่จะทำให้เขาพิการหรือไม่ก็ฆ่าเขาทิ้งได้ไม่ยากเลย

“เพราะสิ่งที่ผมอยากจะทำก็คือการเหนี่ยวไกปืนอยู่วันยันค่ำ”

เอลานอร์อดไม่ได้ที่จะโกรธเมื่อเห็นท่าทางสงบของฮาร์วีย์

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็นั่งลงต่อหน้าฮาร์วีย์ด้วยความโกรธ เธอกระดกน้ำหนึ่งแก้วเพื่อสงบสติอารมณ์