ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3552

“ผมไม่ให้เขาลงทะเบียน เพราะเขาดูค่อนข้างอ่อนแอ…

“แต่เขาก็ยังยืนกรานที่จะมา แล้วบอกว่าเขาอยากจะมีสุขภาพที่ดีขึ้น

“เขาคว้าดาบค้ำยันตัวเขาเองเอาไว้ก่อนจะหมดสติไป

“หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดหายใจไป

“จู่ ๆ สมาชิกในตระกูลของพวกเขาก็ปรากฏตัวมาจากที่ไหนไม่รู้ หลังจากนั้น

“พวกเขาบอกว่าเราเป็นคนฆ่าเขา

“ผมพยายามอธิบายถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว แต่พวกเขาก็พุ่งมาทำร้ายผมโดยไม่ฟังอะไรเลย

“ถ้าผมไม่มีทักษะการต่อสู้อยู่บ้างล่ะก็ ผมคงตายไปแล้ว!

“ผมไม่ได้ต่อสู้กลับเลยแม้แต่นิดเดียว”

ดิลลอนอธิบายสถานการณ์สั้น ๆ ให้ฮาร์วีย์ฟัง คล้ายกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก

ในฐานะศิษย์อันดับต้น ๆ ของสาขาหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์ ดิลลอนมักจะเป็นคนที่อวดตัวเสมอ เขาจะทำตามอำเภอใจไปทุกที่ที่เหยียบย่าง

แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาไม่ได้ทำ เขายังปล่อยให้คนอื่นทำร้ายจนหน้าบวมเหมือนหมูอีกต่างหาก

ในขณะที่ดิลลอนกำลังอธิบายสถานการณ์ ชายร่างใหญ่ก็อุทานเสียงดัง “นายฆ่าพ่อฉัน!

“ทุกคนที่นี่เป็นพยานได้!

“พ่อของฉันไปรำไทเก๊กที่จัตุรัสสาธารณะทุกวัน เขามีคู่หูหลายคนอีกด้วย

“คนในเขตนี้มักจะบ่นเขาเพราะเขาทำแบบนี้ตอนตีสี่ของทุกวัน!

“นี่ก็น่าจะพอให้พิสูจน์ได้แล้วว่าเขาแข็งแรงเพียงใด!

“แต่ดูซิตอนนี้เป็นยังไง?

“พ่อของฉันตายก่อนที่ฉันจะมาถึงที่นี่เสียอีก!

“ถ้าคนที่ฆ่าเขาไม่ใช่พวกนายแล้วจะเป็นใครได้!”

“โถ่ พ่อ!” ชายร่างใหญ่คร่ำครวญด้วยความโศกเศร้า

“พ่อต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายแบบนี้ได้ยังไง!

“คุณป้าแจ็คสัน คุณป้าลี และคุณป้าฟอสเตอร์จะอยู่ยังไงล่ะ!

หากสายตาสามารถฆ่าคนได้ ฮาร์วีย์คงตายไปแล้วนับพันครั้ง

"พอสักที ฉันเข้าใจแล้ว"

ฮาร์วีย์เหลือบมองชายร่างใหญ่อย่างใจเย็น

“พวกนายไม่มีทางขู่กรรโชกฉันได้หรอก”

เขาโน้มตัวลงไปตรวจสอบชายสูงอายุ

ชายผู้นั้นสูงห้าฟุตหกนิ้วและค่อนข้างผอม เขาดูไม่ต่างจากคนทั่วไปเลย

แต่ฮาร์วีย์ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแปลก ๆ จากชายชราผู้นี้

ราวกับว่าชายคนนั้นกลั้นลมหายใจเพื่อทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพไม่ต่างจากคนตาย

วิชาหายใจแบบเต่า!

นี่คือศิลปะการต่อสู้ที่สูญหายไปในประวัติศาสตร์ เป็นสิ่งทำให้คนสามารถแกล้งตายได้โดยไม่ต้องใช้กำลังมากเกินไป

ถ้าฮาร์วีย์ไม่ใช่คนมีประสบการณ์ เขาคงถูกหลอกได้ง่าย ๆ ไปแล้ว