ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3557

เห็นได้ชัดว่าวิลเบอร์ ลีเป็นพวกชอบเลียแข้งเลียขาผู้มีอำนาจ

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเย่อหยิ่งมากกว่าเดิมเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

“ช่างน่าเสียดาย!

“หัวหน้าสาขาลีผู้ยิ่งใหญ่ของเราใช้เวลาหลายทศวรรษในการสร้างชื่อเสียงของหอฝึกยุทธ!

“แต่นายกลับปลดป้ายของตัวเองลงทันทีที่ได้รับสถานที่นี้มา!

"อะไรกัน? มีคนรู้แล้วเหรอว่านายไม่เอาอ่าว? นายคิดว่าหลังจากเปลี่ยนป้ายแล้วจะดวงดีขึ้นหรือไง?

“ทำไมถึงได้อ่อนต่อโลกแบบนี้!”

ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ วิลเบอร์ต่างหัวเราะออกมาดัง ๆ ราวกับพวกเขากำลังมองตัวตลกอยู่ตรงหน้า

“วิลเบอร์ใช่ไหม? บทเรียนจากครั้งที่แล้วยังไม่พอสำหรับนายอีกเหรอ?”

ฮาร์วีย์ ยอร์กเพียงแค่ยักไหล่

“นายอยากให้ฉันสอนบทเรียนที่นายจะไม่มีวันลืมให้ใช่ไหม?

“น่ารังเกียจอะไรแบบนี้?”

ฮาร์วีย์จ้องมองดาบยาวของวิลเบอร์อย่างเหยียดหยามก่อนจะถอนหายใจ

“ฉันสงสัยนักว่าทำไมนายถึงไม่รู้ตัวสักที…

“นายก็ไม่ต่างอะไรกับปลิงที่คอยสูบเลือดสูบเนื้อคนอื่น!

“นายเอาแต่คิดจะยึดติดกับคนที่มีพลังพอจะช่วยนายได้เท่านั้น!

“นายไม่สนด้วยว่าพวกเขาเป็นใคร!

“บางทีเจอกันคราวหน้าฉันอาจจะเรียกนายว่าไอ้ปลิงลีก็ได้นะ! ชื่อนั้นเหมาะกับนายมากทีเดียว”

คำพูดขี้เล่นของฮาร์วีย์เพียงพอที่จะทำให้รอยยิ้มของวิลเบอร์เจื่อนลงได้

เขากัดฟันเบา ๆ ขณะจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์

“นี่นายอยากตายมากจริง ๆ ใช่ไหม! กล้าดียังไงมาด่าฉันแบบนี้!

"ให้ฉันบอกอะไรนายให้! วันนี้น่ะต่างออกไปแล้ว!

“ฉันไม่ใช่ผู้ชายคนเดิม!

“ถ้าฉันต้องการ ยกสายโทรศัพท์ครั้งเดียวฉันก็ฆ่านายได้แล้ว!

"ว่าไง? หลังจากได้พบกับปรมาจารย์คนใหม่แล้ว ยังคิดว่าตัวเองน่าประทับใจมากอยู่หรือเปล่า?