ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 356

ฮาร์วีย์ตรวจประเมินของโบราณชิ้นนี้ทันที

“ดาบสั้นเล่มนี้น่าจะมาจากศตวรรษที่ 12 แม้จะมีการสึกกร่อนเพียงไปบ้าง และคราบเล็ก ๆ น้อย ๆ บนเครื่องถ้วยทองสัมฤทธิ์เหล่านี้ก็เป็นเรื่องปกติ!”

“โคมระย้านี้ต้องมีอายุมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 ถูกส่งเข้าไปในพระราชวัง!”

“และแหวนนิ้วโป้งนี้ต้องเป็นแหวนในตำนานที่เจ้าชายจอร์จใช้ในการล่าสัตว์”

เชนยืนนิ่งเหมือนถูกแช่แข็งหลังจากที่ฮาร์วีย์ตรวจประเมินเสร็จ

จากนั้นเขาก็ปรบมือให้ฮาร์วีย์หลังจากกลับมาได้สติอีกครั้ง เขารู้สึกพึงพอใจ

‘ช่างเป็นคนมีพรสวรรค์จริง ๆ ฮาร์วีย์มีพรสวรรค์ในการประเมินค่าวัตถุโบราณ ทำให้สายอาชีพนี้ดูเหมือนงานง่าย ๆ ไม่ใช่ทุกคนในสายอาชีพนี้ที่มีความสามารถถึงขนาดนี้’

‘น่าเสียดายที่ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะประสบความสำเร็จในอาชีพนี้ สิ่งที่มีค่าอย่างยิ่งในสายตาของชาร์ลส์และลูกศิษย์ของเขา อาจจะไม่มีค่าอะไรสำหรับฮาร์วีย์’

‘ผู้ชายแบบนี้จะต้องเป็นทายาทที่ดีที่สุดสำหรับตระกูลไนส์เวลล์’

‘ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะหย่ากับภรรยา…’

เชนถอนหายใจเฮือกใหญ่ขณะมองหลานสาวที่รักของเขาที่กำลังชื่นชมฮาร์วีย์จากอยู่ไกล ๆ

หากหลานสาวของเขาต้องการผู้ชายสักคน ทุกคนก็จะมารอต่อคิวยาวเหยียดตั้งแต่เมืองหลวงของมณฑลจนถึงปารีส ประเทศฝรั่งเศส

แต่เธอกลับสนใจผู้ชายคนนี้เป็นพิเศษ

***

หลังจากการตรวจประเมินค่าของทั้งสามรายการในงานแสดงวัตถุโบราณสิ้นสุดลง

ฮาร์วีย์ยังมีเรื่องที่จะพูดคุยในระหว่างการชุมนุมของคนสังคมชนชั้นสูง

น่าเศร้าที่แม้จะมีสถานะในสายอาชีพนี้ แต่ก็ไม่มีข้อตกลงเงื่อนไขอะไรที่จะสามารถสร้างรายได้นับล้านจากการประเมินค่าสำหรับคนชั้นสูง

นั่นเป็นเพียงเพราะตระกูลของเชนเท่านั้นที่จะได้รับความเคารพจากพวกเขาอย่างมาก

สำหรับชาร์ลส์แล้วเขาเพียงได้รับความเคารพจากการสังสรรค์กับตระกูลเฟิร์สคลาสซึ่งเขาต้องปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดี

และสำหรับฮาร์วีย์แม้ว่าเขาจะดูไม่ธรรมดาจากการประเมินค่าของโบราณก่อนหน้านี้ แต่ความสามารถพิเศษเหล่านั้นก็ถือว่าไม่มีค่าอะไรสำหรับพวกเขาคนชั้นสูง

ฮาร์วีย์อาจเป็นหัวข้อสนทนา ณ ตอนนี้ แต่หลังจากนั้นไม่กี่วันเขาก็จะถูกลืม

เว้นแต่เขาอยากจะเอาดีกับอาชีพนี้จริง ๆ จัง ๆ

ฮาร์วีย์ยิ้มเยาะ

“คุณเป็นคนเดิมพันเอง ผมไม่ได้เป็นคนเริ่ม”

“ถ้าไม่ใช่เพราะโรซาลี แกคิดว่าฉันจะคุกเข่าให้กับคนสกปรกอย่างแกไหม? แกคิดว่าไม่มีใครกล้าแตะต้องแกเพียงเพราะรู้จักกับไนส์เวลล์งั้นเหรอ? แกเป็นเพียงเครื่องมือที่น่ารังเกียจในสายตาของพวกเขา เมื่อพวกเขาใช้งานแกเสร็จแล้ว พวกเขาก็จะเฉดหัวแกออกไปอย่างไร้ค่า! แกคิดว่าแกสามารถใช้เหตุการณ์นี้เพื่อไต่อันดับงั้นเหรอ?! ฝันไปเถอะ!”

แซ็คเหวี่ยงหมัดไปที่ใบหน้าของฮาร์วีย์อย่างแรง

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเย็นชา

“คุณไม่จดจำอะไรเลยจริง ๆ ใช่ไหม? หากคุณไม่ได้ใช้สมองก็ไปบริจาคให้กับคนที่ต้องการซะ”

แซ็ครู้สึกโกรธมาก เขาอดทนทนทุกข์ทรมานเพราะฮาร์วีย์มาจนถึงจุดนี้ได้

ก่อนที่หมัดของแซ็คจะกระทบลงบนใบหน้าของฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์ได้เตะเข้าที่ท้องของเขา แซ็คเซก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วล้มลงกับพื้น

“ฮาร์วีย์! แกกล้าดียังไง?!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์เดินเข้าหาด้วยสีหน้าดุดัน

“ตอนนี้นายกลับบ้านไปซะดีกว่า ถ้านายไม่ให้คำอธิบายสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ นายและแมนดี้ก็ออกจากบ้านอย่างถาวร!”