ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3601

เอลานอร์ถอนหายใจ แล้วพูดขึ้นมาเบา ๆ "นายน้อยบาวเออร์...”

“พอเถอะ หยุดพูดถึงเรื่องนี้ได้แล้ว"

เจฟฟ์โบกมือเพื่อพูดแทรกเธอขึ้นมา

“อาการบาดเจ็บของเธอเป็นยังไงบ้าง?”

“เธอกลัวไหม?”

“ไอ้สารเลวนั่นเป็นหนึ่งในคนของฉัน แต่เขายังพยายามจะฆ่าเธอ! เขาสมควรตาย!”

เจฟฟ์ตบมือส่งสัญญาณ หลังจากนั้นก็มีคนยื่นอาวุธปืนให้เขา

เขาเหนี่ยวไกปืนโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าชายที่ตัดผมสั้นเกรียนคนนั้นด้วยซ้ำ

เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว เจฟฟ์กอดเอลานอร์แน่น ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยน

“ไม่ต้องเป็นห่วง ถึงแม้ว่าเขาเป็นลูกน้องที่ฉันไว้วางใจ แต่ฉันจะฆ่าเขาที่ต่อต้านเธอแบบนั้น!”

“ฉันจะฆ่าเขาเป็นพัน ๆ ครั้ง ถ้าจำเป็น!”

“ฉันสัญญา...จะไม่มีใครทำร้ายเธอได้อีก!”

ถึงแม้จะมองเห็นทัศนคติและความเด็ดเดี่ยวของเจฟฟ์ที่ยืนหยัดเพื่อเธอ แต่เอลานอร์กลับไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นสักนิดเดียว เธอรู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที

เธอรู้ว่าเธอก็เป็นเหมือนผู้ชายคนนั้น เธอยังมีชีวิตอยู่ได้ก็เพียงเพราะเธอยังสวยและมีประโยชน์ต่อเจฟฟ์

ถ้าเขาต้องการจะยกเครื่องใหม่หมด เธอก็จะถูกกำจัดออกไปเหมือนชายคนนั้น

เอลานอร์รู้สึกขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว

เธอผลักเจฟฟ์ออกอย่างอ่อนโยนก่อนจะพูดขึ้นเบา ๆ "ฉันไม่เป็นไรค่ะนายน้อยบาวเออร์ ฉันแค่ตกใจนิดหน่อย ไม่มีปัญหาอะไรเลยค่ะ

“ถ้าได้อาบน้ำและหยุดพักสักสองสามวันก็คงไม่เป็นไรแล้วค่ะ"

“ใช่สิ คุณยอร์กเป็นคนเก่งอยู่แล้ว นับเป็นเรื่องปกติที่เธอจะไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ ถ้ามีเขาอยู่ใกล้ ๆ

“ฉันควรต้องขอบคุณเขาที่ช่วยปกป้องผู้หญิงของฉันเอาไว้"

เจฟฟ์ดูเหมือนกำลังซาบซึ้งในบุญคุณ แต่ดวงตาของเขาฉายแววความเย็นเฉียบออกมา

“เป็นอย่างนั้นหรอกเหรอ?”

เจฟฟ์เผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ

“ไม่ต้องตื่นตระหนกไปหรอก ฉันไม่ได้ตำหนิอะไรเขาเลย ผู้ชายคนนี้เป็นแค่ลูกน้องฉันเท่านั้นเอง"

“บอกคุณยอร์กนะว่าไม่ต้องรู้สึกกดดันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลืมเรื่องนี้ไปซะ เราควรพุ่งความสนใจไปที่การจัดการกับโจเซฟดีกว่า!”

“ฉันจะไม่ลืมหาของขวัญชิ้นใหญ่มาให้เขาในงานเลี้ยง!”

เอลานอร์ถอนหายใจ

“ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจนะคะนายน้อยบาวเออร์ ฉันมั่นใจว่าคุณยอร์กจะต้องทุ่มความพยายามอย่างเต็มที่...”

เอลานอร์เดินออกจากห้องผู้ป่วยในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา

เจฟฟ์หัวเราะอย่างเย็นชาในขณะที่จ้องมองแผ่นหลังของเธอ

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องทุ่มเทใจให้หญิงอื่นในเร็ว ๆ นี้ซะแล้ว...”