ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3606

ฮาร์วีย์ยิ้มหลังจากได้ยินคำขู่ของโจเซฟ

“เราทั้งหมดเป็นคนฉลาด นายน้อยบาวเออร์

“นายไม่จำเป็นต้องพูดจาอ้อมค้อมแบบนั้นหรอก

“ถ้าเรื่องแค่นี้สามารถทำลายชื่อเสียงของฉันได้ นายก็คงใช้อำนาจนั้นทำสำเร็จไปแล้วล่ะ

“ทำไมนายถึงเอาเรื่องนี้มาขู่ฉันในตอนนี้ล่ะ?

“นายไม่ได้ทำแบบนั้นเพราะนายรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่คนเหล่านี้จะสารภาพ"

รูบี้อัดแน่นไปด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อเห็นความเย่อหยิ่งและการดูหมิ่นของฮาร์วีย์

“นายไม่มีความตระหนักรู้ในตนเองเลยเหรอ?!” เธอตะโกนออกมาพร้อมกับทุบโต๊ะ

“เธอหมายถึงอะไร ไม่เห็นรู้เรื่องเลย?”

“คนพวกนั้นเป็นคนของนาย! ทุกคนรู้ว่านายเป็นคนก่อเรื่องทั้งหมดถ้าพวกเขาสารภาพ!

“พอเถอะ!

“คนที่ชื่นชมนายจะหันอาวุธมาต่อต้านนาย!

“เราจะทำให้นายรู้ว่าการตกจากอำนาจในไม่ช้านี้จะทำให้นายรู้สึกยังไง!”

แปะแปะแปะ!

ฮาร์วีย์ตบมือด้วยสีหน้าที่ดูขบขัน

“ลูกน้องของนายคนนี้มีวาจาที่แหลมคมจริงนะ...

“แต่สมองของเธอทำงานช้าไปหน่อย"

ฮาร์วีย์ชี้ไปที่หัวของเขาเอง

“เธอไม่เข้าใจเลยเหรอว่าความจริงไม่ได้มีความสำคัญอีกต่อไปแล้ว?

“นักเรียนพวกนั้นจะเชื่อกันไหม?

“ครอบครัวของพวกเขาล่ะ...จะเชื่อไหม?

“พวกเขาจะคิดว่านายกับพันธมิตรทางธุรกิจของฟลัตเวลล์ได้หาคนมาใส่ร้ายฉันเพื่อโค่นฉันเท่านั้นเอง...

“เมื่อเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น นายก็จะเจอกับปัญหาใหญ่!”

รูบี้รู้สึกไม่พอใจอย่างยิ่งเมื่อได้ยินฮาร์วีย์ดูถูกเธอที่โง่เขลา

“นายนั่นแหละที่หัวสมองช้า!

“ไม่ใช่ว่าเขาไม่กล้าทำ แต่เขาทำไม่ได้ต่างหาก...”

รูบี้ตกใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์จนทำให้เธอตัวแข็งทื่อ

ถึงแม้ว่าเธอจะมีจิตใจที่ไม่ซับซ้อนอะไร แต่เธอก็ตระหนักได้ว่าฮาร์วีย์พูดถูก

ความจริงไม่มีอะไรเลยเมื่อต้องเผชินหน้ากับผลประโยชน์ของประชาชน

“ช่างเป็นพลเมืองที่น่าเอาเป็นแบบอย่างจริง ๆ! นายควรได้รับรางวัลพลเมืองตัวอย่างนะ!

"นายทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?!”

รูบี้กัดฟันกรอด เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากผูกมัดฮาร์วีย์ด้วยศีลธรรม

“ใช่ ฉันเป็นพลเมืองตัวอย่าง"

ฮาร์วีย์ถอนหายใจ

“ถ้าไม่ใช่ ฉันคงไม่มานั่งคุยกับพวกเธอดี ๆ อยู่ที่นี่หรอก

“ฉันสามารถทำให้คนข้างนอกเผาที่นี่ทั้งหมดให้เป็นจุณได้ถ้าฉันอยากจะทำ

“ท้ายที่สุดแล้ว แม้แต่กฎหมายก็ไม่สามารถทำให้คนพวกนั้นล้มลงได้ทั้งหมด...”