ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3642

คำพูดเรียบ ๆ ของเจฟฟ์ บาวเออร์ชวนให้ใคร ๆ ต้องอ้าปากค้าง

เอลานอร์ สแตนตันซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ฮาร์วีย์ ยอร์กมีสีหน้าซีดเผือด

ในขณะนั้นเองเธอเริ่มเข้าใจว่าเจฟฟ์ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะเจรจากับฮาร์วีย์เลย…

แต่เขาพร้อมที่จะใส่ร้ายฮาร์วีย์และปลิดชีวิตของเขา

เห็นได้ชัดว่าเขาเริ่มหมดหนทางแล้ว

ในเวลาเดียวกันยอดฝีมือหลายสิบคนจากตระกูลบาวเออร์ก็ปรากฏตัวขึ้นจากทั้งสองด้านของห้องโถง

คนเหล่านั้นจ้องมองด้วยสายตาเย็นชาพร้อมกับสวมมาส์กและมีขวานอยู่บนหลัง

โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่ลังเลเลยที่จะสับฮาร์วีย์ให้เป็นแหลกเป็นชิ้น ๆ ถ้าเจฟฟ์ต้องการ

อาร์ยา จอห์นสัน ผู้อาวุโสของหลงเหมิน วอร์แบนด์ สวมเสื้อคลุมสีขาวขณะนั่งอยู่ในมุมห้อง

เธอจ้องมองฮาร์วีย์อย่างไร้อารมณ์ ราวกับว่าเธอกำลังมองดูคนตาย

การต่อสู้สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ

เลือดพร้อมไหลเจิ่งนองไปทั่วห้องได้ทุกนาที

“ฉันมีประสบการณ์มากมาย นายน้อยบาวเออร์ ฉันรู้ว่านายกำลังวางแผนที่จะทำอะไรแบบนี้ในคืนนี้…

“แต่ถึงยังไงนายก็โง่กว่าที่ฉันคิดไว้มาก

“นายอยากจะใส่ร้ายฉันด้วยการฆ่าเมียน้อยของนายที่มีความขัดแย้งกับฉันเหรอ?

“ใครเป็นคนต้นคิดในเรื่องนี้?

“มาถึงจุดนี้ นายควรรีบฆ่าเธอให้เร็วที่สุดนะ นายอาจโดนหักหลังโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเธอรอดชีวิตมาได้อย่างปาฏิหาริย์”

ฮาร์วีย์นั่งสงบนิ่งอยู่ตรงโต๊ะตัวนั้น ก่อนที่เขาจะใช้ผ้าเช็ดปากเช็ดเลือดออกจากมือ

ผู้คนรอบตัวเขาต่างจ้องมองอย่างเย็นชา

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ คนที่มีความสงบนิ่งอย่างฮาร์วีย์คงจะไม่เกรงกลัวหรือเตรียมพร้อมอะไร

เจฟฟ์แสดงสีหน้าอย่างผู้รู้ลึกรู้จริง

เจฟฟ์หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

“ไม่ลืมแน่นอน

“นั่นคือเหตุผลที่ฉันเตรียมผู้เชี่ยวชาญสามร้อยคนมาเพื่อนายโดยเฉพาะ!

“คนเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือของตระกูลบาวเออร์! พวกเขาไม่เพียงแต่มีความสามารถเท่านั้น แต่ยังภักดีต่อตระกูลอีกด้วย!

“ฉันเชื่อว่าอย่างน้อย ความสามารถของพวกเขาก็ทำให้นายต้องเหนื่อยอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะฆ่านายไม่ได้ก็ตาม

“เพราะท้ายที่สุดแล้วนายก็เป็นแค่มนุษย์คนนึง ไม่ใช่เครื่องจักร”

“นายประเมินฉันสูงไป!”

ฮาร์วีย์ถอนหายใจก่อนที่จะมองไปยังจุดสูงสองสามแห่งบนอาคารอีคลิปส์อย่างใจเย็น

ผู้คนพร้อมอาวุธหน้าไม้และปืนไรเฟิลได้ซุ่มตัวกระจายอยู่ทั่วทุกที่ มันเป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัวเสียเหลือเกิน

“แต่ฉันไม่เข้าใจอะไรบางอย่าง นายน่าจะรู้นะว่าฉันเป็นคนที่รับมือได้ยากขนาดไหน แล้วทำไมนายถึงยังมาหาเรื่องฉันไม่หยุดหย่อน”