ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3674

"โอ้?"

“นายกำลังขู่ฉันเหรอ?”

“เหนี่ยวไกเลยถ้านายกล้า!”

“ถ้าฉันกะพริบตา ฉันจะเลียรองเท้าบู๊ตของนาย!” ฮาร์วีย์ประกาศก้อง

ดวงตาของผู้ติดตามกระตุกอย่างบ้าคลั่ง และเหงื่อหยดลงมาบนแผ่นหลังของเขา

เขาไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะหัวแข็งขนาดนี้

เขารู้ดีว่าตัวเองจะต้องเจออะไรถ้าเหนี่ยวไกปืนออกไป

ไม่เพียงแต่เขาจะถูกผู้คนสาปแช่งเท่านั้น แต่หลงเหมินและโกลด์เด้น พาเลซก็น่าจะทำสงครามกันด้วย

ไม่ว่าเขาจะโกรธแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถเหนี่ยวไกได้

"อะไร? ทำไม่ได้เหรอ?!

“ช่างใจเสาะเหลือเกิน!”

ฮาร์วีย์ตบสาวกคนนั้นกระเด็นไป

เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างสงบนิ่งก่อนที่จะเดินไปหาผู้ติดตามที่เหลือ

เสียงตบก็ได้ยินก้องไปทั่วห้อง

ในช่วงเวลาเดียวกัน สาวกที่หยิ่งผยองและชอบใช้อำนาจของโกลด์เด้น พาเลซ ต่างถูกตบลงไปกองกับพื้น พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวในขณะที่ใช้มือกุมใบหน้าเอาไว้

ถ้าเป็นวันอื่นพวกเขาคงไม่กลัวตัวตนของฮาร์วีย์หรอก...

แต่อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์นับเป็นทรัพย์สมบัติของประเทศก่อนที่จะไปต่อสู้กับชาวอินเดีย

ใครก็ตามที่แตะต้องตัวเขาแม้แต่นิดเดียวก็จะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง!

ราเชลหัวเราะอย่างเย็นชาก่อนจะโบกมือให้สัญญาณ สาวกของหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายของหลงเหมินคว้าหน้าไม้ออกจากมือของผู้ติดตามพวกนั้นทันที

สีหน้าของโคเอนดูแย่ลงเมื่อเห็นฮาร์วีย์พร้อมกับกองกำลังเสริม

ถ้าเขาเคยคลางแคลงใจมาก่อน ตอนนี้เขาก็สามารถยืนยันตัวตนของฮาร์วีย์ได้แล้ว

'ไอ้สารเลวนี่จะไม่ได้รับการคุ้มครองโดยกองบังคับคดีของหลงเหมิน ถ้าหลงเหมินไม่ให้ความใส่ใจในตัวเขา!'

หลังจากที่รู้สึกอับอายอย่างมาก และเห็นโกลด์เด้น พาเลซประสบกับความสูญเสียดังกล่าว โคเอนก็จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางเศร้าหมอง

“แกเข้าใจสิ่งที่แกกำลังทำอยู่ตอนนี้หรือเปล่า?

“แกจะต้องเสียใจที่ต้องต่อสู้กับโกลด์เด้น พาเลซ!

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าก่อนจะเหยียบแขนซ้ายของโคเอน แล้วออกแรงกระทืบจนแขนหักเป็นสองท่อน

"เอาสิ! ทำไมไม่ตอบโต้ฉันอีกล่ะ?”

ฝูงชนเงียบกริบ

ทุกคนตกใจมาก พวกเขาไม่สามารถเอ่ยอะไรได้แม้แต่คำเดียว

คงไม่มีใครเชื่อว่าฮาร์วีย์จะกล้ากระทืบโคเอน ถ้าพวกเขาไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้านี้

แต่ฮาร์วีย์ก็หักแขนของโคเอนอย่างไม่ลังเลอะไรเลย

แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้ฝูงชนตกใจได้แล้ว

ผู้คนที่มาก่อปัญหาต่างสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่อยู่ ใบหน้าของพวกเขาดูซีดเผือด

แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องจบลงอย่างน่าสยดสยอง ถ้าการสนับสนุนของพวกเขาถูกบดขยี้ด้วยวิธีนี้!

"อะไร? นายพูดไม่ได้แล้วเหรอ?”

ฮาร์วีย์มองดูโคเอนอย่างใจเย็น เขาเหงื่อแตกชุ่มในขณะที่คุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกับจับแขนที่หักไว้

จากนั้นฮาร์วีย์ก็เหลือบมองผู้หญิงใจร้ายคนนั้น แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกนายจะคุกเข่าเองไหม? หรืออยากจะให้ฉันช่วยทำให้?”