ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3688

ราเชลรู้สึกเอื่อยเฉื่อยเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนสังเวียน

“ถ้าฉันไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นอยู่กับคุณแค่หนึ่งสัปดาห์เท่านั้น…

“ฉันก็คงคิดว่าคุณเป็นคนสอนเขาเรื่องนั้นแล้ว” ราเชลพูดพร้อมสีหน้าที่แสดงความชื่นชม

“เธอพูดเหมือนฉันรู้แต่วิธีตบคนอื่นเท่านั้น”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ฟิลิปมั่นใจในความแข็งแกร่งของเขามาก

“เขายังรู้ด้วยว่านี่คือการต่อสู้ที่มีความสำคัญกับเรา

“เขาไม่เพียงแต่ต้องชนะเท่านั้น แต่เขายังต้องชนะอย่างง่ายดายด้วย

“เขาทำได้ค่อนข้างดีเลยนะ

“เว้นแต่ชาวอินเดียจะส่งแดนนี่ เบอร์ตันและคนอื่น ๆ ออกมา ก็จะไม่มีใครสามารถต่อต้านฟิลิปได้เลย”

ฮาร์วีย์มองไม่เห็นอนาคต แต่ในฐานะหัวหน้าผู้ฝึกสอนของคนรุ่นนี้ เขาสามารถประเมินความแข็งแกร่งของทุกคนได้ด้วยการจ้องมองเพียงครั้งเดียว

เขาไม่จำเป็นต้องดูกระบวนการทั้งหมดก็รู้ได้เลยว่าชาวอินเดียแทบไม่มีโอกาสชนะการต่อสู้ครั้งแรกเลย

ไม่ใช่เพราะคามิโล ไมเยอร์สไม่ดี แต่ฟิลิปอยู่ในกลุ่มที่มีความสามารถเกินเขา

ฮาร์วีย์โบกมือให้โซอี้ในขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น จากนั้นเขาจะทำท่าทำทางว่าจะจ่ายเงินให้แบบไม่อั้นเพื่อให้เธอเปลี่ยนข้าง

หลังจากเห็นภาพนั้นโซอี้ก็กัดฟันแน่นจนฟันเกือบหัก

เธอรู้สึกสับสนอย่างมากในขณะที่จ้องมองไปยังฮาร์วีย์

เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าฮาร์วีย์แค่พยายามยั่วยุเธออยู่หรือเปล่า เธอยังคงพยายามที่จะตัดสินใจอยู่ในใจ

แดนนี่เห็นทั้งสองคนกำลังกระเซ้าเย้าแหย่กันอย่างเปิดเผยก็รู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธ เห็นได้ชัดว่าเขาตกหลุมหลงรักโซอี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว เขารีบเข้าไปยืนคั่นกลางระหว่างคนสองคนนั้นทันที พวกเขาจึงไม่สามารถสบตากันได้

ในเวลาเดียวกันเขาก็ยังดุโซอี้อย่างไม่ไว้หน้าซึ่งทำให้เธอรู้สึกแย่มาก

ราเชลอดที่จะรู้สึกประทับใจไม่ได้เมื่อเห็นภาพนั้น

ฮาร์วีย์อวดรอยยิ้มจาง ๆ เขารู้ว่าราเชลแค่ล้อเล่น แต่นี่ก็เป็นการบอกใบ้จากเธอด้วย

ถ้าฮาร์วีย์เอาแต่ใช้เงินฟาดหัวผู้คนก็คงจะควบคุมคนพวกนั้นได้ยาก เพราะอาจมีคนอื่นปฏิบัติต่อพวกเขาได้ดีกว่านี้

เรื่องตลกเบาสมองทำให้ฮาร์วีย์เข้าใจได้ว่าการช่วยเหลือของราเชลนั้นดีเพียงใด

ในขณะที่ฮาร์วีย์กำลังคิดหาวิธีที่จะปฏิบัติต่อลูกน้องของเขาให้ดีขึ้นอยู่นั้น พนักงานก็ได้ทำความสะอาดสังเวียนการต่อสู้เสร็จแล้ว

จากนั้นกรรมการก็ประกาศเริ่มการต่อสู้ครั้งที่สอง

"เคนน่า พาร์ค! จากอินเดีย!”

“แอมเบอร์ เลอวีน! จากหลงเหมิน!”

แอมเบอร์และหญิงสาวชาวอินเดียที่สวมชุดโยคะก็เดินขึ้นไปบนสังเวียนการต่อสู้

ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนสวยใช้ได้ เธอมีใบหน้าที่ดูงดงามมาก รูปร่างของเธอที่มีเสื้อผ้าห่อหุ้มอยู่ก็ดูน่าหลงใหลเช่นกัน แต่เธอขาดรังสีบางอย่างไปเมื่อเทียบกับแอมเบอร์