ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 369

ฮาร์วีย์ตากระตุก เขาเสมองขึ้นไปบนเพดาน พูดอะไรไม่ออก

‘ทำไมเธอยังคงถามเรื่องนี้อีก มันผ่านมานานแล้ว?’

เรื่องนี้มันซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายให้เข้าใจได้

เขาถอนหายใจ

“แมนดี้ โปรดเชื่อใจผม เราเป็นแค่เพื่อนกันจริง ๆ ! ถ้าเรามีอะไรกันจริง ขอให้ผมโดนรถชนตาย!”

แมนดี้เอื้อมมือไปปิดปากของเขา

“อย่า! อย่าพูดเพ้อเจ้อ หยุดพูดเรื่องไร้สาระนั่นซะ ฉันเชื่อคุณแล้ว!”

ทั้งสองมองหน้ากันและยิ้มให้กัน ดูเหมือนน้ำแข็งที่ปิดกั้นพวกเขาทั้งสองจะละลายลงแล้ว

การทะเลาะวิวาทระหว่างคู่สมรสมักจะสั้น ๆ ไม่ยืดเยื้อ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างฮาร์วีย์และแมนดี้นั้นซับซ้อนเกินไป พวกเขาไม่ได้นับว่าเป็นสามีภรรยาจริง ๆ นั่นเพียงแค่เปลือกนอกเท่านั้น เป็นเพราะเหตุนี้ความขัดแย้งมากมายระหว่างทั้งสองจึงเกิดขึ้น

“ฮาร์วีย์ ฉันต้องทำงาน คุณออกไปก่อนแล้วกลับบ้านให้เร็วด้วยล่ะ” แมนดี้พูดอย่างเขินอาย

เธอตัดสินใจแล้ว คืนนี้เธออาจต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่อย่างงั้นสามีของเธออาจถูกคนอื่นแย่งไป

แมนดี้เขินอายเหมือนเคยหลังจากคิดถึงเรื่องนี้

แต่ในจังหวะนั้นโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น โหมดอารมณ์หวานซึ้งระหว่างทั้งสองหยุดลงทันที

ฮาร์วีย์กดตัดสายโทรศัพท์ทันทีโดยไม่ได้มอง จากนั้นก็หัวเราะ

“มาต่อกันเถอะ ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไร…”

“คุณ…” แมนดี้พูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้ทำตัวมึนขนาดนี้ได้ยังไง?

โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มคุยกัน “ทำไมคุณไม่รับสายและดูว่าเป็นใครก่อนล่ะ?” แมนดี้พูดในขณะที่เริ่มรู้สึกโกรธเล็กน้อย

ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เสียงเย็นชาของโรซาลีก็ดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่ง

“ฮาร์วีย์ ไนส์เวลล์ ได้ทำตามคำขอของคุณแล้วตามที่คุณขอให้ร่วมมือกับซิมเมอร์ ตอนนี้คุณลืมสัญญาของเราแล้วหรือเปล่า?”

“โรซาลีเหรอ?”

แมนดี้รู้ทันทีว่าเป็นใครหลังจากได้ยิน

ฮาร์วีย์มองแมนดี้ด้วยความรู้สึกผิดแล้วถอนหายใจ

แมนดี้สับสน เธอนั่งบนเก้าอี้ทำงานแล้วก็ทำงานต่อ

“ไปเถอะ เพราะคุณสัญญากับมิสไนส์เวลล์แล้ว คุณควรทำตามสัญญา อย่าลืมกลับบ้านเร็ว ๆ ล่ะ”

ฮาร์วีย์มองไปที่ภรรยาของเขาอย่างใจจดใจจ่อ

“ที่รัก คุณไม่โกรธผมใช่ไหม?”

“ฉันโอเค ฉันเป็นคนที่ขอให้คุณร้องขอความช่วยเหลือจากไนส์เวลล์ คุณควรทำตามสัญญา ถ้าไม่เช่นนั้นจะไม่เป็นการดีสำหรับพวกเรา”

แมนดี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่และให้ฮาร์วีย์ออกไป

เธอรอจนกระทั่งฮาร์วีย์ออกจากห้องทำงานแล้วจึงปิดประตูดังปัง น้ำตาไหลหยดลงบนใบหน้าของเธออย่างไม่สามารถควบคุมได้

มันเป็นเรื่องจริงเหรอ? ฮาร์วีย์ไม่ไม่รู้สึกอะไรกับโรซาลี แต่เธอคิดเป็นอย่างอื่น

แมนดี้ไม่กลัวที่จะถามเมื่ออยู่ต่อหน้าเอลล่า แต่ต่อหน้าโรซาลีเธอจะไม่กล้าถามด้วยซ้ำ

เธอโดดเด่นเกินไปจนถึงจุดที่แมนดี้รู้สึกกลัวว่าถูกแย่งไป

ในขณะนั้นเธอลังเล เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดี