ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3697

“ความแข็งแกร่งและความสามารถของคุณช่างคู่ควรกับสิ่งตอบแทนเหล่านั้นอย่างแน่นอน!”

โซอี้อวดรอยยิ้มอันแสนหวาน

“แน่นอนค่ะ เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าคุณเต็มใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งของพวกเรา ฉันจะจำเป็นต้องขอข้อพิสูจน์เล็ก ๆ น้อย ๆ จากคุณ

“ท้ายที่สุดแล้วผู้คนจำนวน 1.3 พันล้านคนในอินเดียต่างก็อยากมีวรรณะพราหมณ์ด้วยกันทั้งนั้น

“ในเมื่อคนอินเดียเต็มใจเสียสละเพื่อคุณมากมาย อย่างน้อยคุณก็ควรทำให้พวกเขาเข้าใจได้ว่าคุณมีค่ามากขนาดนี้ใช่ไหม?

“ถ้าไม่...แล้วคุณจะทำให้ผู้คนพอใจได้ยังไง?”

"ข้อพิสูจน์เหรอ?"

ฮาร์วีย์อวดรอยยิ้มจาง ๆ

“อย่าบอกนะว่าเป็นการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้”

โซอี้ยิ้ม

“ท่านหัวหน้าการ์เซียบอกว่าถ้าแอมเบอร์และคนอื่น ๆ แพ้การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้...

“เราจะให้เงินและตราสัญลักษณ์แก่คุณทันที!

“รางวัลอื่น ๆ ก็จะถูกจัดเตรียมให้คุณทันทีหลังจากนั้น!

“ในขณะเดียวกันทางเราก็จะเตรียมเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวให้คุณเดินทางไปยังประเทศอันเกรียงไกรของเรา!

“ถ้าคุณอยากจะพาเพื่อน ๆ และครอบครัวไปด้วย เราก็จัดเตรียมให้เหมือนกัน!

“เราจะรับรองว่าคุณจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไปตลอดชีวิต!

“ถ้าคุณไม่ต้องการให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ เราจะเก็บเงียบเอาไว้เช่นกัน!

“ทุกคนจะคิดเพียงว่าหลงเหมินกับประเทศ H มีความด้อยกว่าเท่านั้นเอง!

“พวกเขาจะไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับความสำเร็จของคุณ ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น!”

ตอนนี้ร่องอกของโซอี้กำลังเลื่อนเข้าไปใกล้ฮาร์วีย์มากขึ้นเรื่อย ๆ

“คุณยอร์กคะ คุณคงทำอะไรกับแอมเบอร์และคนอื่น ๆ อย่างที่คุณต้องการได้ง่าย ๆ เพราะพวกเขาเชื่อใจคุณมาก

“ขอเพียงคุณพยักหน้า ฉันก็จะอยู่กับคุณทั้งคืนเลย!”

โซอี้แสดงท่าทีอ่อนโยนราวกับว่าเธอให้ความเชื่อถือฮาร์วีย์อย่างหมดใจ

ราวกับว่าเธอยอมสละร่างกายได้ ตราบใดที่ฮาร์วีย์ตกลงตามข้อเสนอนั้น

ฮาร์วีย์อวดรอยยิ้มจาง ๆ โดยไม่ได้ให้คำตอบ

เขารู้ดีว่าคนเหล่านั้นไม่เพียงแค่เชื่อใจเขาเท่านั้น แต่ยังคำนึงถึงทัศนคติที่น่ารังเกียจของพวกเขาด้วย

การประชุมครั้งนี้เป็นเพียงการจัดฉากขึ้นมาเท่านั้น

หลังจากหรี่ตามองหญิงสาวเจ้าเสน่ห์คนนี้แล้ว ดวงตาของฮาร์วีย์ก็เปล่งประกายก่อนที่อวดรอยยิ้มจาง ๆ

“ในเมื่อคุณมีน้ำใจถึงขนาดนี้ ผมก็จะรับข้อเสนอของคุณ!

“ผมจะสั่งให้แอมเบอร์และคนอื่น ๆ ออกจากการแข่งขันในพรุ่งนี้!

“แต่ต้องให้สิ่งที่ผมต้องการก่อน"

ฮาร์วีย์รีบจับมือโซอี้ ก่อนที่เขาจะลูบไล้มือของเธอ

“คุณคงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”