ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3707

หลายคนรู้ว่าเอเดรียนเป็นหนึ่งในสาวกที่โดดเด่นที่สุดในวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซ และเขามีโอกาสที่จะเป็นนายน้อยแห่งสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์

เอเดรียนต้องส่งตัวสโม้คมาให้โคเอนแน่นอน เพื่อให้เขาได้รับการสนับสนุนตามที่ต้องการ และควบคุมวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซได้อย่างสมบูรณ์

พูดง่าย ๆ ก็คืองานหมั้นครั้งนี้เป็นการแสดงถึงความตั้งใจอันแน่วแน่ของเอเดรียน

นี่ไม่เพียงแต่หมายความว่าเอเดรียนตั้งใจที่จะยึดครองวงนอกทั้งหมดเท่านั้น แต่เขายังพร้อมที่รับมือกับฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ อย่างถาวรอีกด้วย

ถ้าพวกเขาทำลายการหมั้นหมายของโคเอนได้ พวกเขาก็คงยังมีโอกาสที่จะมีชีวิตรอด แต่พวกเขาถูกกำหนดให้ตายอย่างน่าสยดสยอง ถ้าเข้าไปยุ่งกับแผนการของเอเดรียน!

ฟุ่บ!

ชายสูงอายุในชุดคลุมสีเหลืองก้าวไปข้างหน้าจากมุมที่เขายืนอยู่แล้วจู่โจมอย่างรวดเร็ว

เขาดูเหมือนนกอินทรีที่พุ่งเข้าหาเหยื่อ โดยบินเข้าหาเลย์นก่อนที่จะตะปบด้วยกรงเล็บ

ท่าสังหาร!

ชายคนนั้นกำลังวางแผนที่จะทำร้ายเลย์นให้ดูเป็นตัวอย่าง

เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเอเดรียนจะควบคุมวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซอย่างไม่มีอะไรมาหยุดยั้งเขาได้

เขาอยากให้คนพวกนั้นรู้ว่าใครก็ตามที่กล้าต่อต้านโคเอนจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

ผนังเก็บเสียงดูเหมือนจะพังทลายลง แล้วได้ยินเสียงพึมพัมกลางอากาศได้อย่างชัดเจน การโจมตีของชายคนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนคลื่นที่ซัดสาดพร้อมเปล่งแสงออร่าที่น่าสะพรึงกลัวเข้าหาเลย์น

บรรดาแขกเหรื่อในงานต่างส่ายหัวโดยสัญชาตญาณ โดยคิดว่าเลย์นคงจะตายหรือได้รับบาดเจ็บสาหัสแน่

ผู้หญิงทุกคนต่างเอามือปิดตา เพื่อไม่ให้เห็นภาพน่ากลัวที่เลย์นกำลังจะโดนประหัตถ์ประหาร

แม้แต่การแสดงสีหน้าของเลย์นก็เปลี่ยนไป

เธอเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่มีฝีมือ เธอเป็นผู้สอนที่ดีที่สุดของหอฝึกยุทธ แต่เธอก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสโม้ค

ขณะที่เธอกำลังกัดฟันอยู่นั้น ราเชลก็ก้าวเท้าอย่างใจเย็นแล้วเหวี่ยงหมัดออกไป

ภายใต้การจ้องมองอย่างตกตะลึงของฝูงชน หมัดของราเชลก็สัมผัสกับนิ้วของสโม้ค

ได้ยินเสียงแตกหักดังมาจากมือของสโม้ค

ทันใดนั้นมือขวาของเขาก็ใช้การไม่ได้เลย

“อ๊าก!”

ฝูงชนต่างตัวชาด้วยความสับสนงุนงง

พวกเขาไม่อาจยอมรับได้ว่าคนที่มีชื่อเสียงอย่างสโม้คนั้นจะพ่ายแพ้ภายในแค่กระบวนท่าเดียว

"แกเป็นใครกัน?!"

สโม้คไม่เงียบเสียงอีกต่อไป

เขาจับแขนที่บาดเจ็บในขณะที่ร้องเสียงหลง

“คนอย่างแกเข้ามาเป็นคนรุ่นใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่?!”

ราเชลก้าวถอยหลังอย่างใจเย็นก่อนจะทำหน้าที่ถือร่มให้ฮาร์วีย์ต่อ

“ในเมื่อแกกลายเป็นคนพิการไปแล้ว ฉันจะปล่อยให้แกมีชีวิตอยู่ต่อไป แกควรรู้นะว่าอะไรที่เหมาะกับแกมากที่สุด”

ฮาร์วีย์เหลือบมองสโม้คอย่างใจเย็นก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้า

การจ้องมองอย่างสงบของเขาเพียงพอที่จะทำให้รู้สึกหวาดกลัวได้แล้ว

ฮาร์วีย์ไม่ได้ลงมือด้วยตัวเองเลย แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา เพราะเขามีคนอย่างเลย์นและราเชลคอยช่วยเขาอยู่