ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3734

สี่วันผ่านไปนับตั้งแต่เริ่มการแข่งขัน

เวทีไม่เปลี่ยน กฎเกณฑ์ไม่เปลี่ยน และกรรมการบนเวทีก็ยังเป็นคนคนเดิม

ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือขวัญและกำลังใจระหว่างสองฝากฝั่งของสังเวียน

ก่อนหน้านี้มีเพียงไม่กี่คนที่นั่งอยู่ในพื้นที่พักผ่อนทางทิศตะวันตก แต่ตอนนี้มีเพิ่มขึ้นมาหลายพันคน

ผู้คนเหล่านั้นเดินทางมาจากอินเดีย เพื่อมาเชียร์ผู้มีความสามารถชั้นยอดของพวกเขา

หลังจากชนะรวดหลายแมตช์ติดต่อกัน ชาวอินเดียนพวกนั้นก็มีความมั่นใจอย่างมากที่จะบดขยี้ผู้คนในประเทศ H ให้ล้มลง

นอกเหนือจากผู้อาวุโสของหลงเหมินและบุคคลสำคัญของฟลัตเวลล์แล้ว ก็ยังมีนักข่าวและกลุ่มผู้โกรธแค้นอยู่ทางฝั่งประเทศ H อีกมาก

ไบรซ์, รีอา, ฟิชเชอร์, เดเมียน, เซียนน่า, โคลตัน, เนลสัน, แอนเซล และคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่นี่

ดวงตาของฮาร์วีย์หรี่ลงเมื่อเขาเห็นชายหนุ่มสามคนที่ดูไม่ธรรมดา

เจ้าชายแห่งตระกูลออสบอร์น ไคลด์ ออสบอร์น

แฮโรลด์ บาวเออร์ นายน้อยคนที่เจ็ดของตระกูลบาวเออร์

และเอลเลียต จอห์น นายน้อยแห่งตระกูลจอห์น

ทั้งสามคนนี้ถือเป็นบุคคลที่มีสถานะสูงสุดทั่วทั้งฟลัตเวลล์ และอาจรวมถึงภูมิภาคตะวันตกเฉียงเหนือทั้งหมดด้วยซ้ำไป

ทั้งสามคนนี้ไม่ค่อยปรากฏพร้อมกัน ดังนั้นรูปร่างหน้าตาของพวกเขาจึงดึงดูดสายตาได้ค่อนข้างมาก

แฮโรลด์ยิ้มอย่างอบอุ่นและพยักหน้าให้ฮาร์วีย์ ในขณะที่เอลเลียตจ้องมองอย่างเย็นชา

ในขณะเดียวกันสีหน้าของไคลด์ก็ดูหยิ่งผยองมากกว่าเมื่อเทียบกับคนทั้งสองนั่น

เมื่อสังเกตเห็นฮาร์วีย์อยู่ในบริเวณเขตพักผ่อน ไคลด์ก็เดินมาจับมือฮาร์วีย์พร้อมกับมีรอยยิ้มแปลก ๆ ปรากฏอยู่บนริมฝีปากของเขา

“คุณยอร์ก! ตอนนี้ความรุ่งโรจน์ของหลงเหมินและประเทศ H ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วนะ!

“ผมหวังว่าคุณจะสามารถคว้าชัยชนะเพื่อพวกเราได้

“ผมมั่นใจว่าชื่อเสียงของคุณจะต้องโด่งดังหลังจบการต่อสู้!”

ไคลด์ค่อย ๆ โน้มเข้าหาฮาร์วีย์และกระซิบบอกว่า “ตอนนี้ตระกูลออสบอร์นโกรธมาก คุณจะต้องชดใช้สำหรับการไม่ให้ความเคารพรีอาแบบนั้น

“คุณควรจะคว้ายชัยชนะในการต่อสู้ให้ได้ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่สามารถกลับไปที่หอฝึกยุทธโดยที่ยังมีแขนขาอยู่ครบแน่ เชื่อใจฉันในเรื่องนั้นได้”

ฮาร์วีย์ยิ้มหลังจากได้ยินคำขู่นั้น

"ก็ไม่มีอะไรมาก"

ฮาร์วีย์ส่งยิ้มอย่างอบอุ่นให้เขา

“ผมก็แค่ไม่ชอบให้ใครมาทำตัวสูงส่งต่อหน้าผมเท่านั้น”

ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือไปบนใบหน้าของไคลด์อย่างไม่ใส่ใจ

เพียะ!

เสียงตบนั้นช่างชัดเจน!

ดังแสบแก้วหู!

ผู้คนที่กำลังมองดูต่างก็ชะงักไปในทันที

พวกเขาทั้งหมดตกใจมาก ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

จากนั้นฮาร์วีย์ก็เอามือแตะใบหน้าของไคลด์เบา ๆ ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง

“ตระกูลของคุณโกรธมากขึ้นแล้วใช่ไหม? แล้วผมจะต้องเจอกับอะไรล่ะเนี่ย?”