ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3747

“แดนนี่ เบอร์ตัน! ไอ้สารเลว!

“แกคุกเข่าแบบนั้นได้ยังไง?!

“แกอยู่ในวรรณะกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่นะ!

“แกคุกเข่าไม่ได้!”

หลังจากเห็นแดนนี่กระแทกเข่าลงกับพื้นแล้ว แอ็กเซลก็ได้สติอย่างรวดเร็วก่อนจะกระโดดลงจากที่นั่งอย่างฉุนเฉียว

ผู้มีความสามารถชั้นยอดของอินเดียคนอื่น ๆ แสดงสีหน้าที่ดูแย่มากในขณะที่ดวงตากระตุก พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขาเลย

ผู้มีวรรณะกษัตริย์อันสูงส่งและยิ่งใหญ่เป็นชนชั้นสูง คนแบบนั้นจะคุกเข่าให้กับคนต่ำต้อยแบบนี้ได้ยังไง?

ถึงแม้จะคุกเข่าอยู่ต่อหน้าผู้มีวรรณะพราหมณ์ก็เถอะ

นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งต่ออินเดีย!

ไคลด์และรีอาต่างตกตะลึงพรึงเพริด

พวกเขาไม่รู้ว่าฮาร์วีย์สามารถฝ่าฟันสถานการณ์นี้มาได้อย่างไร เขาไม่ได้สนใจความปลอดภัยของผู้คนเลยด้วยซ้ำ

ฟิชเชอร์และเดเมียนถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกหลังจากเห็นภาพนั้น

ไบรซ์แสดงสีหน้าที่ดูซับซ้อนราวกับว่าเขาตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างได้

เซียนน่านั่งตัวตรงพร้อมกับส่งสายตาชื่นชมเมื่อจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ในขณะนั้น

“แดนนี่ยังไม่ตาย เขาไม่ได้ตกจากสังเวียน และไม่ยอมรับความพ่ายแพ้” ฮาร์วีย์กล่าวอย่างใจเย็น

“เขาแค่คุกเข่าต่อหน้าฉันโดยไม่พูดอะไรสักคำ

“นี่นับเป็นชัยชนะของฉันหรือยังไง?”

“ไอ้สารเลวน่ารังเกียจ! แกกำลังใช้อุบายเจ้าเล่ห์กับแดนนี่!” แอ็กเซลอุทาน

“ยืนขึ้นแดนนี่! นายเป็นชาวอินเดียผู้ยิ่งใหญ่! นายคุกเข่าไม่ได้!

“ยืนขึ้นเดี๋ยวนี้!”

นี่คือความอัปยศอดสู จิตวิญญาณของแดนนี่ดับสลายไปแล้ว เขาตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อจ้องเข้าไปในดวงตาของฮาร์วีย์

"ฉันเหรอ? น่ารังเกียจเหรอ?”

สีหน้าของแอ็กเซลดูเย็นชาราวกับน้ำแข็ง เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาที่จ้องจะกินเลือดกินเนื้อของทุกคน เขากัดฟันกรอดด้วยความรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง

“เรายอมรับความพ่ายแพ้ในรอบนี้…”

คำพูดง่าย ๆ เหล่านั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้แอ็กเซลต้องเศร้าเสียใจ

เขาไม่เข้าใจว่าฮาร์วีย์ได้พยายามเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ได้อย่างไร แม้ว่าแดนนี่จะเตรียมการทุกอย่างเพื่อคว้าชัยชนะแล้วก็ตาม

แอ็กเซลลากแดนนี่ออกจากสังเวียนก่อนจะเตะเข้าที่หน้า

'ไอ้สารเลวนี่ทำให้อินเดียทั้งประเทศต้องอับอาย!'

ดวงตาของกรรมการบนเวทีกระตุกก่อนจะยกไมโครโฟนขึ้น

“ฮาร์วีย์ชนะ!”

"เขาชนะเหรอ?! เขาชนะอีกแล้วเหรอ?!”

ผู้คนที่ดูถูกฮาร์วีย์อย่างเปิดเผยต่างกระโดดออกจากที่นั่งด้วยความตื่นเต้น

พวกเขาตกใจมาก พวกเขาคิดฮาร์วีย์จะต้องแพ้แน่ ๆ