ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3752

“อ๊าก!”

เปโดรกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะล้มกระแทกพื้นในขณะที่เอามือกุมหน้าไว้ รอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจนในตอนนี้

พนักงานทุกคนต่างตกใจเมื่อเห็นภาพนั้น

ไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะกล้าทำอะไรกับเปโดรอย่างนั้น

เพราะท้ายที่สุดแล้วเขาเป็นสาวกวงในของโกลด์เด้น พาเลซ และเป็นนายน้อยของตระกูลเบเน็ตต์ ไม่เพียงแต่เขาจะมีสถานะที่ไม่ธรรมดาเท่านั้น แต่เขายังมีสายสัมพันธ์กับผู้คนมากมายด้วย

คนที่กล้าลงมือกับเปโดรก็มีแต่คนที่อยากจะตายเท่านั้นแหละ!

เปโดรลุกขึ้นยืนด้วยความไม่เชื่ออย่างยิ่ง พร้อมกับเอามือกุมใบหน้าไว้

“แกได้ความกล้านั้นมาจากไหน?! ใครปล่อยให้แกมาอวดเก่งในสถานที่อย่างฟลัตเวลล์ได้?!”

ฮาร์วีย์ดึงแผ่นทำความสะอาดแบบเปียกออกมาเช็ดมือของเขา

“นายเป็นแค่สาวกของโกลด์เด้น พาเลซ นายไม่มีหุ้นในบริษัทถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำไป

“นายมีสิทธิ์อะไรไปโต้เถียงกับซีอีโอที่ถือหุ้นถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ล่ะ?

“นายมีสิทธิ์อะไรมาอวดเบ่งต่อหน้าฉัน?

“อย่างไรซะนายก็เป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่งที่โกลด์เด้น พาเลซส่งมาเท่านั้นเอง

“ทำไมนายถึงทำตัวสูงส่งและทรงอำนาจต่อหน้าฉันถึงขนาดนี้?

“อย่างน้อยก็น่าจะคิดเสียก่อนว่านายมีความสามารถพอไหม ก่อนที่จะมาทำอะไรแบบนั้น"

จากนั้นฮาร์วีย์ก็โยนแผ่นทำความสะอาดแบบเปียกไปที่ใบหน้าของเปโดร

“ฉันจะให้โอกาสนายทำอะไรให้ฉันสองอย่าง

"อย่างแรก...ขายหุ้นที่นายไปขู่บังคับมานั้นให้กับฉัน ฉันเป็นคนมีน้ำใจนะ ฉันจะซื้อหุ้นเหล่านั้นในราคาหนึ่งร้อยห้าสิบเอ็ดดอลลาร์

“อย่างที่สอง...หักมือของนายซะ แล้วฉันจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินในสิ่งที่นายพูดออกมา

"นายได้ยินที่ฉันพูดไหม?

"นายเข้าใจไหม?"

แต่เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะวางท่าอวดดีได้มากกว่าเขา

ในทางกลับกันผู้บริหารระดับสูงของบริษัทฮาร์ทสโตน คอร์ปอเรชั่นก็ยังเป็นปกติดี เพาะท้ายที่สุดแล้วพวกเขาทั้งหมดถูกย้ายมาที่นี่ จากบริษัทสกาย คอร์ปอเรชั่นของบัควู้ด หรือไคเซน กรุ๊ปของมอร์ดู

พวกเขาเข้าใจในตัวฮาร์วีย์เป็นอย่างดี ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กังวลเกี่ยวกับสถานการณ์มากนัก

เปโดรหัวเราะเบา ๆ เมื่อเขาได้ยินฮาร์วีย์ออกคำสั่งหลังตบหน้าเขา

“แกอยากจะตายใช่ไหม?! กล้าดียังไงถึงมาท้าทายฉัน?!”

เพียะ!

ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือไปบนใบหน้าของเปโดรอีกครั้ง

“หยุดพูดได้แล้ว เอาตัวผู้เชี่ยวชาญของนายออกมา ฉันอยากเห็นว่าโกลด์เด้น พาเลซจะมีความแข็งแกร่งสักแค่ไหน”

เปโดรลูบหน้าตัวเองในขณะที่ปล่อยหัวเราะออกมาด้วยความโกรธ

"ดี! ดี! สิบนาที ไม่สิ! ถ้าแกยังยืนอยู่ได้หลังจากนี้สามนาที ฉันก็จะคลานออกไปจากสถานที่แห่งนี้เลย!”