ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3759

ไม่มีสาวกแม้แต่คนเดียวที่กล้าลุกขึ้นมายืนหยัดในตอนนี้

ผู้คนที่ปิดกั้นทางออกเอาไว้ต่างหลีกทางให้โดยสัญชาตญาณ เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ดูเหมือนว่ากำลังต่อต้านฮาร์วีย์อยู่

พูดง่าย ๆ ก็คือถึงแม้ว่าโกลด์เด้น พาเลซจะแข็งแกร่งและโดดเด่นสักเพียงไหน...

พวกเขาก็ยังคงเชื่อว่าพลังอำนาจอันดิบเถื่อนนั้นมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง

และเนื่องจากฮาร์วีย์ตบทุกคนที่ต่อต้านเขาด้วยความแข็งแกร่งอย่างล้นเหลือ จึงเห็นได้ชัดว่าคนพวกนั้นต่างรู้สึกหวาดกลัวฮาร์วีย์

แม้ว่าพวกเขาจะมีจำนวนมาก แม้ว่าพวกเขาจะมีอาวุธครบมือ และแม้ว่าฮาร์วีย์จะต่อสู้เพียงลำพังกับคู่ต่อสู้ที่มีความแข็งแกร่ง...

ก็ไม่มีใครบ้าพอที่จะไปต่อกรกับเขาได้

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็ยังไม่อยากตาย

“ไปคุกเข่าข้างนอกโน่น” ฮาร์วีย์สั่งในขณะมองดูฝูงชนอย่างไม่แยแส

"คุกเข่าเหรอ?"

เมื่อเหล่าสาวกได้ยินดังนั้นก็รู้สึกเดือดดาลมาก

พวกเขาเป็นสาวกระดับสูงและทรงพลังของโกลด์เด้น พาเลซ แต่ฮาร์วีย์กลับดูถูกพวกเขาอย่างเปิดเผย โดยออกคำสั่งให้พวกเขาออกไปคุกเข่าอยู่ข้างนอก!

ช่างตลกสิ้นดี!

"รุมมันเลย!"

“แกจะต้องชดใช้ที่มาดูถูกพวกเราแบบนี้!”

“เขาต่อสู้กับพวกเราทุกคนไม่ได้หรอก!”

สาวกสองสามคนแสดงความขุ่นเคืองออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นยืน

“พวกเรามีจำนวนมากกว่าแก!”

“แม้แต่แกก็ไม่สามารถโค่นพวกเราลงได้!”

“เราจะกลับไปรายงานต่อโกลด์เด้น พาเลซได้อย่างไร ถ้าเราไม่ทำให้เขาพิการเสียตั้งแต่ตอนนี้?!”

เหล่าสาวกที่หวาดกลัวค่อย ๆ ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ พร้อมกับกัดฟันกรอด

“พวกนายไม่ยอมคุกเข่าเหรอ?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็นขณะก้าวไปข้างหน้า

โครม!

“ให้คนพวกนี้ไปนั่งคุกเข่าอยู่ตรงทางเข้า”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็ส่งยิ้มให้แมนดี้ก่อนจะเดินออกจากสถานที่แห่งนั้นไป

ท้ายที่สุดแล้วเขายังเหลือการต่อสู้เพื่อชัยชนะที่จุดสูงสุดของฟลัตเวลล์

***

ตอนบ่ายสามโมง ฮาร์วีย์เดินเข้าไปที่จุดสุดสูงสุดของฟลัตเวลล์โดยมีราเชลติดตามเขาไปด้วย

ทันทีที่เขาปรากฏตัว แอ็กเซลและชาวอินเดียกลุ่มนั้นก็เข้ามาทักทายหลังจากรออยู่นาน

“คุณยอร์ก ผมได้ยินมาว่าคุณกำลังไปเอารัดเอาเปรียบใครบางคนในบริษัทภรรยาของคุณ ฉันแน่ใจว่าพวกเขาเป็นคนของโกลด์เด้น พาเลซ!

“คุณจะหยิ่งผยองอะไรได้ขนาดนั้นน่ะ?!

"ต้องบอกเลยว่าผมรู้สึกประทับใจจริง ๆ!

“แต่กระนั้นคุณยังคิดที่จะมาเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้อีก หลังจากทำร้ายผู้คนมามากมายใช่ไหม?

“คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์จะทำเรื่องแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?”