ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3778

“ตระกูลตอร์เรสเหรอ?”

ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ

“เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับตระกูลตอร์เรสด้วย?”

“มีบางอย่างที่คุณไม่รู้ครับ คุณยอร์ก” จอร์จพูดเบา ๆ

“หลังจากผู้อาวุโสโคลตันปลดเกษียณแล้ว เขาก็กลายเป็นผู้นำสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H นี่คือสาเหตุที่สถานะของเขายังคงสูงเป็นพิเศษในฟลัตเวลล์หลังจากเกษียณอายุการทำงานแล้ว”

ฮาร์วีย์รู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าโคลตันจะมีตำแหน่งแบบนั้น

“แต่ยังไงก็ตามสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H เป็นเพียงสหพันธ์สำหรับสนามฝึกซ้อมศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ภายนอกดูเหมือนเป็นองค์กรการทำงาน แต่ในความเป็นจริงแล้ว มีสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์ทำการควบคุมอยู่

“ผู้อาวุโสตอร์เรสแทบไม่มีอำนาจใด ๆ เลย อำนาจถูกแบ่งแยกระหว่างรองหัวหน้าของสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์ที่นี่

“ตอนนี้สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นก็คือมีคนจำนวนมากในสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้มีแรงจูงใจของตัวเอง สิ่งนี้ทำให้พวกเขาสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูของเราจากภายนอก

“ตอนนี้ทุกคนกำลังลากผู้อาวุโสตอร์เรสกลับมาควบคุมสถานการณ์นี้

“ในด้านหนึ่งทุกคนต่างก็หวังว่าเขาจะใช้ชื่อเสียงและกิตติศัพท์ของตัวเอง เพื่อทำให้สถานการณ์นี้มีความั่นคง

“ในทางกลับกันพวกเขาต้องการให้คุณยอมแพ้โดยใช้ความสัมพันธ์ของคุณกับตระกูลตอร์เรส

“ท้ายที่สุดแล้วถ้าคุณยอมรับกับชาวอินเดียว่าคุณมาได้ไกลถึงเพียงนี้ก็เพราะการใช้เลห์เหลี่ยมกลโกง คุณก็จะไม่ได้เป็นนายน้อยของหลงเหมินอีกต่อไป

“คนเหล่านี้คิดทำได้ทุกอย่าง!

“แต่ถึงกระนั้นผู้อาวุโสตอร์เรสก็เป็นคนซื่อสัตย์ เขารู้ว่าคุณถูกปรักปรำและโดนต่อต้าน

“ถึงแม้ว่าเขาจะถูกกดดันอย่างหนัก แต่เขาก็ไม่เคยมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากคุณเลย

“แต่ยังไงก็ตามผมไม่รู้ว่าเขาจะอดทนได้นานแค่ไหน รองหัวหน้าเดน เบเน็ตต์คอยรบเร้าผู้อาวุโสตอร์เรสอย่างต่อเนื่องในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

“ไปดูกันเถอะ”

ครึ่งชั่วโมงต่อมาฮาร์วีย์ก็มาถึงอาคารสำนักงานใจกลางเมืองฟลัตเวลล์

นี่เป็นสาขาหนึ่งของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ และเป็นสถานที่ทำงานของโคลตันด้วย

เนื่องจากโคลตันเป็นผู้นำเพียงในนามเท่านั้น เขาจึงปรากฏตัวเพียงไม่กี่ครั้งต่อปี แต่ยังไงก็ตามในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้เขามาที่นี่บ่อยมาก

จอร์จเดินสำรวจอาคารกับฮาร์วีย์อย่างง่ายดาย ไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องทำงานบนชั้นเก้า

หลังจากเคาะประตูแล้ว พวกเขาเห็นโคลตันอยู่ข้างในโดยสวมชุดสูทเสื้อทูนิค แม้ว่าตอนนั้นเขาจะดูค่อนข้างแก่แล้ว แต่แสงออร่าอันน่าประทับใจของชนชั้นสูงก็ยังเปล่งออกมาจากตัวเขา

เขากำลังคุยอยู่กับคนงานสองสามคน และตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นฮาร์วีย์

“คุณยอร์ก! เชิญเลย นี่ก็จวนจะเที่ยงแล้ว มาทานอาหารกลางวันกับชายชราคนนี้หน่อยเถอะนะ” โคลตันพูดพร้อมกับยิ้มจาง ๆ