ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3780

"พอได้แล้ว! เธอคิดว่าคุณมีสิทธิ์จะพูดได้รึไง?” เดนร้องบอกแล้วก้าวเท้าไปข้างหน้า

“เธอเอามารยาทไปเก็บไว้ที่ไหน?

“เธอลืมทุกอย่างที่ฉันสอนไปหมดแล้วเหรอ?

“หัวหน้าตอร์เรสจะไม่กล้าต่อสู้กับเราเพื่อชิงห้องวิมานฟ้า ถ้าเราพูดออกไปอย่างนั้น!

“แต่ยังไงก็ตามเธอไม่จำเป็นต้องพูดแบบนั้น!

“หัวหน้าตอร์เรสจะรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้!

“เธอควรไตร่ตรองในเรื่องนี้เมื่อเรากลับไป!”

หลังจากดุเลขาแล้วเดนก็มองไปที่โคลตันพร้อมกับยิ้มให้เล็ก ๆ

“ขอโทษนะครับคุณโคลตัน เลขาของผมพูดขวานผ่าซากไปหน่อย โปรดอย่าถือสาเธอเลย!”

จากนั้นเขาก็จ้องมองเลขาอย่างเย็นชา

“เธอยังไม่ขอโทษอีกเหรอ?”

เลขาคนนั้นเอามือกอดอกหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น

“ฉันขอโทษค่ะ หัวหน้าตอร์เรส”

"ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้หรอกนะ

“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกที่ถูกสอนมาไม่ดี เพราะท้ายที่สุดแล้วปากสกปรก ๆ ก็ไม่สามารถเอ่ยคำสุภาพ ๆ ออกมาได้หรอก

“แน่นอนว่าคุณจะไม่รู้ว่าจะต้องประพฤติตัวยังไงในเมื่อคุณใช้ชีวิตอยู่ในท่อน้ำใต้ดินมาตลอดชีวิต”

ใบหน้าของโคลตันเรียบเฉย เขาดูสงบนิ่งอย่างมาก

หลังจากนั่งอยู่ในตำแหน่งสำคัญเช่นนี้มาหลายปี เขาจึงไม่กลัวคำพูดเพียงไม่กี่คำนั้นเป็นธรรมดา

“ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้ทำงาน เลยทำให้คนของเราที่อยู่นอกประเทศต้องทนทุกข์ทรมาน แน่นอนว่าผมต้องไตร่ตรองถึงสถานการณ์นั้น…

“แต่นั่นก็ไม่ควรทำให้ฉันต้องหยุดกินใช่ไหม?

“ในเมื่อฉันจะใช้ห้องวิมานฟ้านั้น ฉันจะไม่ยอมให้ใครได้มันไป แม้ว่าจะเป็นคน ๆ นั้นจะมาจากโกลด์เด้น พาเลซก็ตาม”

โคลตันส่งยิ้มจาง ๆ ให้กับเดน

“ผมควรจะเป็นผู้รับผิดชอบต่อสถานการณ์นี้หรือไม่? หรือคุณควรเป็นคนรับผิดชอบแทน?

"คุณจะทำได้ไหม?

“คุณพอจะแก้ไขปัญหาและผลักดันสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ออกไป เปิดบูโดกันที่เรามีอยู่ในต่างประเทศขึ้นมาอีกครั้ง และชดเชยความสูญเสียของประเทศนี้ได้หรือเปล่า?”

เดนโยนความผิดทั้งหมดไปที่โคลตันทันที

ในเวลาเดียวกันเขาก็มองฮาร์วีย์พร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

แน่นอนว่าเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฮาร์วีย์อยู่แล้ว เขาแค่เก็บเงียบเอาไว้ชั่วคราว

เขาอดทนรอที่จะได้คุยกับฮาร์วีย์ด้วย

ฮาร์วีย์ยิ้มโดยไม่พูดอะไร ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็คงจะดีกว่าถ้าเขาไม่ทำในสิ่งที่ศัตรูต้องการ

“นี่เป็นเวลาทานอาหารนะเดน คุณกำลังจะย่างฉันกินแทนอาหารเหรอ?”

สายตาของโคลตันดูเย็นชา