ฮาร์วีย์คิดว่าในขณะที่เขาพยายามแสดงบทบาทของเขาในฐานะนายน้อย...
ซามูเอลก็ยังคงเป็นนายใหญ่ที่ดูแลทุกสิ่งทุกอย่างในหลงเหมิน
ฮาร์วีย์เชื่อว่าเขาจะไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ทั้งสิ้น ถ้าเป็นเพียงตำแหน่งกิตติมศักดิ์
แต่ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ ความรับผิดชอบทั้งหมดก็ถูกเทมาให้เขาทันที!
ซามูเอลหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นฮาร์วีย์นิ่งอึ้งไป
“ด้วยความที่เราได้ทำข้อตกลงกันแล้ว นายก็ไม่สามารถกลับคำพูดได้อีกแล้วนะฮาร์วีย์
“คราวนี้นายจะต้องต่อสู้กับสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่!
“และด้วยความที่เรื่องนี้เป็นเรื่องของโลกใต้ดิน หลงเหมินจึงมีพลังมหาศาล!
“จากนี้เป็นต้นไปนายจะเป็นผู้ควบคุมทรัพย์สมบัติและสายสัมพันธ์ทุกอย่างขององค์กรแห่งนี้
“นายไม่ได้เป็นแค่ตัวแทนของตัวนายเองอีกต่อไป
“นายต้องต่อสู้เพื่อชื่อเสียงของหลงเหมิน!”
ฮาร์วีย์ถอนหายใจ
“พอได้แล้วท่านผู้เฒ่า หยุดยั่วยุผมได้แล้ว มีแค่ตัวตลกเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นเองที่ผมต้องจัดการ"
มีสายสัมพันธ์บางสายที่เขาไม่อยากจะใช้เลย และมีโทรศัพท์บางสายที่เขาไม่อยากจะโทรไปหาเลย...
ท้ายที่สุดแล้วนี่ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ซามูเอลยิ้มหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น
"ใช่แล้ว ฉันจะรอดูนายยุติความวุ่นวายของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่นั้น"
“ปัดโธ่เอ๊ย! นี่ไม่ใช่นายน้อยยอร์กหรอกเหรอ?!
“อะไรกัน? นายกำลังขอความช่วยเหลือจากคนที่กำลังจะตาย ตอนนี้นายทำอะไรเองไม่ได้เลยเหรอ?
“นายไม่รู้เหรอว่าซามูเอลได้พิการไปครึ่งตัวแล้ว? เขาไม่สามารถยืนด้วยสองขาของตัวเองได้!
“นายคิดว่าเขาจะช่วยได้ยังไงล่ะ?
“นายคิดว่าเขาจะพานายผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้เหรอ?”
เสียงดูหมิ่นดูแคลนดังแว่วมาแต่ไกล
ผู้พูดไม่เพียงแต่ดูถูกเหยียดหยามฮาร์วีย์อยู่เรื่อย ๆ เท่านั้น แต่เขายังไม่ให้ความเคารพยำเกรงซามูเอลด้วย
ฮาร์วีย์หันไปมองโดยสัญชาตญาณ เขาเห็นไคลน์เดินวางท่าเข้ามาพร้อมกับลูกน้องนับสิบคน
เขามองฮาร์วีย์ด้วยสายตาเหยียดหยาม
ท้ายที่สุดแล้วโชคชะตามักจะนำพาให้ศัตรูมาเจอกันเสมอ
ฮาร์วีย์มีท่าทีสงบนิ่งเป็นอย่างมาก เขาไม่แปลกใจเลยกับการมาของไคลด์
“มันไม่มีประโยชน์หรอกคุณยอร์ก
“ในฟลัตเวลล์หรือทั่วทั้งประเทศนี้ไม่มีใครช่วยนายได้นอกจากฉัน
“ไม่มีใครหาทางหนีให้นายได้ด้วย!”
ไคลด์ไม่ให้ความสนใจซามูเอลที่กำลังนั่งอยู่บนรถเข็น และแฮโรลด์ที่กำลังกอดอกและทำสีหน้าที่ดูแย่มาก
ความอาฆาตแค้นปรากฏให้เห็นในดวงตาของเขาอย่างชัดเจน
“ถ้านายคุกเข่าและยอมรับเงื่อนไขของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่...
“ฉันก็อาจจะคิดที่ปล่อยนายไป
“ถ้าไม่อย่างนั้นนายก็คงนึกภาพไม่ออกหรอกว่านายจะลงเอยด้วยความสยองขวัญขนาดไหน!
“เอาอย่างนี้ไหมล่ะ? ถ้านายอับอายเกินกว่าจะคุกเข่าต่อหน้าราชวงศ์อินเดียล่ะก็ นายก็แค่หมอบคลานเข้ามาขอโทษตรงนี้ก็ได้
“ถ้านายทำอย่างนั้นฉันก็อาจจะคิดที่จะขอให้สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้เหล่านั้นยอมอ่อนข้อให้นายบ้าง"
ไคลด์ยิ้มอย่างภาคภูมิใจราวกับว่าเขาควบคุมฮาร์วีย์เอาไว้ได้แล้ว
ผู้หญิงสวย ๆ หลายคนที่อยู่ข้างหลังเขาส่งเสียงหัวเราะเหมือนลูกไก่โง่ ๆ
'การเหยียบย่ำผู้คนของเจ้าชายออสบอร์นให้ความรู้สึกดีมาก!'
เพียะ!
ซามูเอลลุกขึ้นยืนทันที แล้ววินาทีต่อมาเขาก็เหวี่ยงหลังมือไปบนใบหน้าของไคลด์
“แกคิดว่าฉันเป็นคนพิการเพียงเพราะว่าฉันเงียบมาตลอดอย่างนั้นเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...