ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3795

“อย่างนั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ

“งั้นฉันจะทำแทนเขาก็แล้วกัน"

“เฮ้ย! นายคิดว่านายอยู่ยงคงกระพันเพียงเพราะนายชนะมาแค่สองสามแมตช์บนสังเวียนเหรอ?”

ไคลด์ร้องคำรามหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

เขาเตรียมที่จะกลืนยาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งเข้าไป ไคลน์พร้อมที่จะให้บทเรียนแก่ฮาร์วีย์ในแบบที่เขาจะไม่มีวันลืม...

แต่ในขณะนั้นเองซามูเอลก็พูดขึ้นมาว่า

“ในเมื่อไอ้สารเลวคนนี้บอกว่าฉันไม่กล้าแตะต้องตัวเขา งั้นฉันก็ต้องพิสูจน์ให้เห็นหน่อยว่าเขาคิดผิด

“ถ้าไม่อย่างนั้นชื่อเสียงของฉันก็ต้องมัวหมองไปหมดแน่”

ซามูเอลลุกขึ้นจากรถเข็น เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ แม้ว่าใบหน้าของเขาจะแดงผิดปกติก็ตาม

"โอ้? คุณแน่ใจเหรอที่จะมาต่อกรกับผม ปรมาจารย์บาวเออร์

“คุณยืนตัวตรง ๆ ได้หรือเปล่า?

“ถ้าคุณแตะต้องตัวผมอีกครั้งล่ะก็ ผมจะฟาดคุณลงกับพื้นอย่างแน่นอน

“มันคงไม่ดีแน่ถ้าคุณตัดสินใจเอาเรื่องนี้ไปข่มขู่ผมในอนาคต

“คุณแก่แล้วนะ! ทำไมยังไม่ยอมหยุดอวดเก่งสักทีล่ะ?

“ไม่มีใครช่วยคุณได้เลยนะถ้าเกิดอะไรขึ้น!”

สำหรับไคลด์แล้ว ซามูเอลไม่มีอะไรที่น่ากลัวเลย เพราะเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

เหตุผลเดียวที่ไคลด์ถูกตบหน้าก็เพราะเขาไม่มีเวลาได้ตอบโต้

เขาเชื่อว่าเหตุการณ์นี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นถ้าเขาได้เตรียมตัวรับมือการโจมตีนั้น

เขาถึงขนาดทึกทักเอาเองว่าซามูเอลจะไม่มีทางชนะได้ ถ้าพวกเขาทำการต่อสู้อย่างจริงจัง

เพียะ!

ก่อนที่ไคลด์จะทันได้พูดจบ ซามูเอลก็เหวี่ยงฝ่ามือไปบนใบหน้าของไคลด์จนเขาเซไปข้างหลัง รอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน

“ฉันคงได้หักคอแกไปแล้วล่ะ!”

ซามูเอลทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“ไม่ใช่แค่ตัวแกหรอก… ฉันจะไม่ให้ความเคารพใครทั้งนั้น ถึงแม้ว่านายใหญ่ของตระกูลแกจะมาเองก็ตาม!

“ถ้าไม่เชื่อก็ถามเขาสิ”

ใบหน้าของไคลด์ดูเย็นเฉียบ เขาคิดที่จะทำท่าทางให้สัญญาณคนของเขาดึงอาวุธปืนออกมายิงซามูเอลซะ

"นั่นอะไรกัน? แกต้องการจะฆ่าฉันที่นี่เหรอ?”

ซามูเอลมองเขาด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

“แกจะยอมพลีชีพคนของแกสักกี่คนล่ะ? จะใช้ปืนหรือลูกระเบิดล่ะ?

"มานี่เร็ว! ฆ่ามัน!

“แกจะเป็นไอ้พวกขี้ขลาดถ้าแกไม่ทำ!”