ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3797

ฮาร์วีย์อดที่จะเหลือบมองซามูเอลไม่ได้ หลังจากที่เห็นไคลด์เดินจากไปด้วยความขุ่นเคือง อย่างที่นายใหญ่ของหลงเหมินคาดการณ์ไว้นั่นแหละ

ถึงแม้ว่าจะล้มเหลวในการฝึกฝนตัวเองให้เชื่อมโยงกับธรรมชาติ แต่เขาก็ยังคงมีความโดดเด่นเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะลดลงครึ่งหนึ่งก็ตาม

ตำแหน่งของเขาในฐานะรากฐานสำคัญของประเทศนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อการแสดงเท่านั้น

ไคลด์คงอยากจะตายถึงได้มาต่อกรกับซามูเอลด้วยตัวเอง

นับเป็นเรื่องดีที่เขารู้ว่าเมื่อไหร่ควรหยุด

ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงตายไปแล้ว

เขาจะถูกกล่าวหาว่าพยายามลอบสังหารนายใหญ่ของหลงเหมินด้วย

“นายเห็นไหม คุณยอร์ก?

“ไม่ว่าศัตรูจะมีความฉลาดแกมโกงขนาดไหน พวกเขาก็ยังสู้ความแข็งแกร่งอันบริสุทธิ์ไม่ได้”

ซามูเอลทำสีหน้าเห็นใจในขณะที่มองดูไคลด์เดินจากไป

ฮาร์วีย์ได้แต่ยิ้ม

“นี่เป็นบทเรียนที่ดีทีเดียว…

“น่าเสียดายที่ยังเก่งกล้าได้ไม่พอ ไม่อย่างนั้นก็คงได้เห็นความโหดเหี้ยมกว่านี้แล้ว

“ผมจะจดจำคำสั่งสอนของคุณไว้…”

ซามูเอลถอนหายใจ

“ฉันช่วยอะไรไม่ได้ ตอนนี้ฉันแก่เกินไปแล้ว ฉันไม่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวเหมือนเมื่อก่อน แล้วก็ไม่เก่งกล้าเหมือนเมื่อก่อนด้วย

“มีเรื่องมากมายในครอบครัวที่ฉันต้องเป็นกังวลอยู่ในตอนนี้

“ถ้าเป็นเมื่อก่อน นายคงจะพอใจกับบทเรียนเช่นนี้แล้ว”

จากนั้นฮาร์วีย์ก็เหลือบมองแฮโรลด์

ถ้าเป็นเมื่อก่อนซามูเอลคงจะโหดเหี้ยมมาก เมื่อมีนายน้อยสามคนมายืนอยู่ข้าง ๆ เขา

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็สามารถใช้สถานการณ์นี้เป็นเครื่องทดสอบความแข็งแกร่งของพวกเขาได้...

แต่เนื่องจากแฮโรลด์เป็นนายน้อยเพียงคนเดียวที่ยังเหลืออยู่ในตระกูลของเขา จึงเป็นธรรมดาที่ซามูเอลจะกลัวแฮโรลด์มาโค่นล้มเขา ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นตำนานของตระกูลบาวเออร์ก็จะจบสิ้นลงทันที

ฮาร์วีย์อดที่จะรู้สึกประทับใจไม่ได้โดยไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลย

แม้แต่บุคคลสำคัญอย่างซามูเอลก็ยังมีจุดอ่อน แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น ๆ ล่ะ

***