ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3806

เอมิลิโอหัวเราะอย่างเย็นชา

"ดี! ในเมื่อคุณไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าชายออสบอร์น งั้นเราก็จะออกไปที่นี่ทั้งหมด!

“เมื่อฮาร์วีย์กระทำการไปอย่างนี้ คุณจะต้องชดใช้เป็นสิบเท่าของเงินจำนวนก่อนหน้านี้!

“ส่วนเงื่อนไขอื่น ๆ จะยังคงเหมือนเดิม แต่ฮาร์วีย์จะต้องคุกเข่าตรงหน้าพระราชวังของอินเดียเป็นเวลาสามวันเต็ม!

“เลือกเอานะผู้นำตอร์เรส! คุณจะยอมรับเงื่อนไขของเราหรือคุณจะทนต้านทานพายุที่กำลังจะเกิดขึ้น?

“สำหรับตอนนี้มีเพียงโบดูกันของประเทศ H ในต่างประเทศเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่ถูกปล้นและโดนทำลาย พร้อมกับผู้คนเพียงไม่กี่คนที่ถูกส่งกลับ!

“แม้แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปถ้าอะไร ๆ เกิดลุกลามบานปลายขึ้นมา!

“ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็อยากรู้ว่าคุณจะอธิบายให้คนของคุณฟังว่ายังไง!”

ฮารุอวดรอยยิ้มจาง ๆ

“ฉันขอแนะนำให้คุณยอมรับเงื่อนไขในตอนนี้ซะ

“ท้ายที่สุดแล้วประเทศ H และประเทศหมู่เกาะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ถ้าไม่ใช่เพราะฮาร์วีย์เราก็คงไม่ทำให้เรื่องราวต้องลุกเป็นไฟอย่างนี้หรอก!

“พวกแกทั้งสามคนหยุดเสแสร้งได้แล้ว! เรามาที่นี่เพื่อให้สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H จ่ายค่าชดใช้ให้!” กอร์ดอนร้องบอกพร้อมกับยิ้มเยาะอย่างเย็นชา

“ถ้าคุณไม่ยอมอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา เราก็จะปล่อยให้ฝูงชนที่กำลังโกรธแค้นเล่นงานให้จมธรณีไปเลย!

“คุณเลือกเอาเองแล้วกัน!”

บรรดาลูกน้องต่างหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน พวกเขามองฮาร์วีย์ราวกับเขาเป็นแค่ตัวตลก

พวกเขาคิดว่าการสร้างโอกาสเช่นนั้นอาจดูเป็นเรื่องหลอกลวง แต่ไม่ได้คาดหวังว่าฮาร์วีย์จะให้ความร่วมมือขนาดนี้

เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในฝั่งสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่หมดแล้ว ประเทศ H ก็หมดโอกาส!

“แต่เหนือสิ่งอื่นใดฉันคิดว่าแกควรยอมรับของขวัญของฉันก่อน”

ฮาร์วีย์ทำไม้ทำมือให้สัญญาณก่อนที่เอลานอร์จะก้าวไปข้างหน้า เธอค่อย ๆ ดึงซองจดหมายออกมาสองสามฉบับอย่างใจเย็น ก่อนจะนำไปวางไว้ตรงหน้าเหล่าตัวแทนพวกนั้น

“นี่หมายความว่ายังไง?”

เอมิลิโอพูดเย้ยหยันออกมา

“แกคิดว่าแกสามารถติดสินบนหรือข่มขู่เราด้วยสิ่งนี้ได้เหรอ?”

"จะบอกอะไรให้นะ! เราทุกคนที่นี่เป็นคนชอบความยุติธรรม เราไม่กลัวการข่มขู่นั้นหรอก!”

“ถึงแม้ว่าแกจะให้เงินเราคนละหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ ถึงแม้ว่าแกจะล้วงข้อมูลบรรพบุรุษของเราออกมาได้ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก…”

หลังจากนั้นไม่นานเอมิลิโอเปิดซองจดหมายนั้น