ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3808

ท่าไม้ตายของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทุก ๆ ท่านั้นเป็นความลับที่บอกใครไม่ได้

มีเพียงผู้นำและสาวกหลักเท่านั้นที่จะสามารถเรียนรู้ความลับดังกล่าวได้...

แต่ไม่เพียงแค่ฮาร์วีย์จะสามารถล้วงข้อมูลนั้นออกมาได้เท่านั้น เขายังเข้าใจจุดอ่อนของกระบวนท่าต่าง ๆ ของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ด้วย

นี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

“ไอ้สารเลว! แกไปเอาข้อมูลนี้มาจากไหน?!”

เอมิลิโอถือกระดาษแผ่นนั้นไว้ในมือในขณะที่ตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

“แกรู้ความลับและจุดอ่อนของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของอินเดียได้ยังไง?

“นี่เป็นเรื่องผิดกฎหมายนะ!

“โคลตันกับเดน พวกคุณต้องให้คำอธิบายในเรื่องนี้กับฉันนะ!

“ถ้าไม่อย่างนั้นประเทศ H จะต้องรับผลกรรมที่ตามมา!”

หลังจากได้ยินคำพูดของเอมิลิโอแล้ว ฮารุและคนอื่น ๆ ก็จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์อย่างโกรธแค้น เพื่อรอฟังคำชี้แจงในเรื่องนี้จากเขา

นอกจากนี้พวกเขาก็ยังรู้สึกผิดอย่างมากด้วย ด้วยตัวตนของพวกเขานั้น ทำให้พวกเขามีสิทธิ์ที่จะเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างจากสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาได้...

แต่คนที่ไม่ได้เป็นสาวกหลักก็ไม่ควรจะรู้อะไรในเรื่องนี้เลย

แล้วฮาร์วีย์สามารถล้วงข้อมูลและล่วงรู้จุดอ่อนนี้ได้ยังไง?

'เป็นไปไม่ได้!'

'นอกจากนี้ฮาร์วีย์ยังขโมยกระบวนท่าสังหารของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดมาได้ยังไง?!'

'นี่มันบ้าไปแล้ว!'

“แกอยากได้คำอธิบายไหมล่ะ?”

ฮาร์วีย์ยิ้มกว้างก่อนจะกวาดตามองเอมิลิโอ

“ฉันสามารถอธิบายให้แกฟังแบบง่าย ๆ ได้นะ

“ฉันไม่รู้ว่าแกเกิดที่ไหนนะ แต่แกจะต้องเชี่ยวชาญในวิชาอะไรคล้าย ๆ กับโล่ห์ทองคำใช่ไหม?

“ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไรในการไขความกระจ่างให้ผู้คนได้รู้”

เอมิลิโอกะพริบตารัว ๆ เขาอยากเข้าไปบีบคอฮาร์วีย์ใจจะขาด…

แต่เขาก็ไม่กล้าจึงได้แต่กัดฟันทน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องก้มหัวลง

“กอร์ดอนจะต้องหลงใหลในเวทมนตร์จากทะเลใต้แน่ ๆ นั่นจึงเป็นเหตุผลให้จุดอ่อนของแกคือ…”

ฮาร์วีย์กระซิบที่ข้างหูกอร์ดอนก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไปในทันที

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำแบบเดียวกันกับโรเวนและฮารุ

หลังจากที่ได้ยินความลับในท่าไม้ตายของเหล่าตัวแทนถูกเปิดเผยออกมาทีละคน ใบหน้าของเหล่าตัวแทนพวกนั้นก็ดูมืดมนลงทันที

พวกเขาไม่กล้าต่อสู้กับฮาร์วีย์อีกต่อไป พวกเขาแสดงสีหน้าหวาดกลัวเมื่อมองไปที่ฮาร์วีย์ โดยหวังว่าเขาจะหยุดพูด

ในที่สุดฮาร์วีย์ก็เบนสายตาไปทางไคลด์พร้อมกับอวดรอยยิ้มจาง ๆ

“เจ้าชายออสบอร์น ผมได้ยินมาว่าคุณก็เป็นนักศิลปะการต่อสู้เหมือนกัน ผมก็น่าจะบอกอะไรเกี่ยวกับคุณสักสองสามข้อด้วยนะ”