ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3810

“ไม่มีใครรู้ว่าสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่นั้นจะล่มสลายลงหรือไม่ ถึงแม้ว่าแกจะเปิดเผยข้อมูลนั้นต่อสาธารณะก็ตาม...”

“แต่เราจะทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อฆ่าแก!” ฮารุร้องบอกในขณะกัดฟันแน่น

โรเวนและกอร์ดอนทำสีหน้าที่ดูแย่มากโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

"โอ้? แกพูดเหมือนกับว่าแกจะไม่ฆ่าฉัน ถ้าฉันไม่เปิดโปงสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้อย่างนั้นแหละ!”

ฮาร์วีย์ทำสีหน้าเย้าแหย่

“นายเป็นคนเรียกร้องให้ฉันเปิดเผยทุกสิ่งที่ฉันเรียนรู้มา ก่อนจะให้ฉันคุกเข่าต่อหน้าราชวงศ์อินเดียไม่ใช่เหรอ?

“นายกำลังบอกว่านายเป็นคนไม่มีเหตุผล…

“และฉันเป็นคนก่อบาปขึ้นมาอย่างนั้นเหรอ?

“ถ้านายไม่อยากให้ทำอะไรกับตัวเองแบบนั้น นายก็ไม่ควรยัดเยียดให้คนอื่นทำตั้งแต่แรก

"เห็นได้ชัดว่านายแอบซ่อนอะไรไว้ต่อสู้กับฉัน ถ้านายยังอยากจะข่มขู่ฉันในตอนนี้ก็เอาออกมาเลย!” ฮาร์วีย์ให้เหตุผลอย่างใจเย็น

“ถ้าอย่างนั้นก็เอาออกมาเล่นงานฉันให้หมดไปเลยสิ! ดูสิว่าฉันจะกลัวไหม!”

เหล่าตัวแทนทั้งหมดต่างกัดฟันแน่นหลังจากได้ยินคำเยาะเย้ยเหล่านั้น

ไคลด์กระโดดพรวดพราดขึ้นมาทันที ก่อนจะอุทานออกมาว่า “อย่าทำอะไรล้ำเส้นนะฮาร์วีย์!

“นายจะทำลายล้างทั้งประเทศนี้ไปในที่สุด!

“ฉันไม่อนุญาตให้นายทำอะไรอย่างนี้!

“นายจะไม่ทำอย่างนั้นใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์อวดรอยยิ้มจาง ๆ

“นายมีสิทธิ์อะไร?

“นายก็ดีแต่ทำปากเก่งกับฉันเหรอ? หรือนายจะเริ่มเหวี่ยงหมัดใส่ฉันล่ะ?

"มา! มา! เข้ามาทำร้ายฉันได้เลย! ฉันสัญญาว่าจะไม่สู้กลับ!

“แต่ถ้านายชกฉันล่ะก็ ฉันก็จะประกาศความลับของอินเดีย…

“ถ้านายเหวี่ยงหมัดใส่ฉันครั้งที่สอง ฉันก็จะเปิดเผยความลับของประเทศหมู่เกาะ

“และถ้านายเหวี่ยงหมัดใส่ฉันเป็นครั้งที่สาม ฉันก็จะลากทุกคนลงไปกับฉันด้วย!”

"มาเลย!”

“นายต้องการความยุติธรรมใช่ไหม?!

“ฉันอยู่ตรงนี้ไง! เข้ามาหาฉันได้เลย!”

ความหยิ่งผยองของฮาร์วีย์มีมากกว่าตัวแทนของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่นั้นอย่างสิ้นเชิง

"แก…"

ไคลด์เดือดดาลด้วยความโกรธ เขายกมือขึ้นพร้อมที่จะตบหน้าฮาร์วีย์

เอมิลิโอและคนอื่น ๆ ต่างกรีดร้องขึ้นทันทีที่เห็นภาพนั้น

“อย่าทำอย่างนั้นนะเจ้าชายออสบอร์น!”

ดวงตาของไคลด์กระตุกอย่างบ้าคลั่ง

เขาไม่ได้กลัวเหล่าตัวแทนพวกนั้น แต่จำเป็นเป็นต้องกล้ำกลืนความเกลียดชังลงไป หลังจากใคร่ครวญถึงผลประโยชน์ของพรรคและบุคคลสำคัญที่คอยหนุนหลังเขาอยู่

ไคลด์ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามเนื่องจากเขายังต้องการการสนับสนุนจากผู้คนเหล่านั้นเพื่อขึ้นสู่อำนาจ

"อะไรนะ? นายจะไม่ชกเหรอ?”

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ อีกครั้ง

“นายไม่ใช่คนที่ชอบความยุติธรรมเหรอ? นายไม่ใช่คนที่จะนำความยุติธรรมมาให้คนที่นี่เหรอ? นายต้องการปกป้องผลประโยชน์ให้ประเทศชาติใช่ไหม?

“ทำไมนายไม่เคลื่อนไหวล่ะ?

“นายดีแต่ทำปากเก่งอย่างนั้นเหรอ?

“แต่ฉันไม่เหมือนนายนะ ฉันเป็นคนพูดน้อย”

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าแล้วเหวี่ยงหลังมือไปบนใบหน้าของไคลด์

“เอาเลย ไอ้สารเลวไร้ประโยชน์! ตบฉันสิ!”

เพียะ!

"เอาเลย! นายจะไม่ต่อสู้เพื่อสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่นั่นหน่อยเหรอ?!

“ไม่สู้เหรอ?!”

เพียะ!

“นายไม่อยากแก้แค้นเหรอ! ฉันตบหน้านายไปสองครั้งแล้วใช่ไหม?!

“นี่คือโอกาสของนายนะ! ตบมาเลยสิ!”