ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3824

มีผู้หญิงอีกคนส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

“คุณอย่าอวดเบ่งมาบอกนะว่าคุณเป็นนายน้อยของบริษัทใหญ่ หรือเป็นลูกชายของผู้บังคับบัญชาระดับสูง

“ตำแหน่งอะไรแบบนั้นไม่มีค่าอะไรที่นี่เลย!

“ฉันขอเตือนคุณเอาไว้นะ! คุณควรจะให้ความร่วมมือและมอบรหัสผ่านกับเราซะ!

“เราจำเป็นต้องตรวจสอบโทรศัพท์ของคุณเพื่อหาเอกสารต้องห้าม!

“ถ้าไม่อย่างนั้นเราจะกักตัวคุณไว้เป็นเวลาสี่สิบแปดชั่วโมง ก่อนที่จะส่งตัวคุณกลับประเทศไป!

“เราจะไม่รับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างนั้น"

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น คนงานคนอื่น ๆ รวมทั้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ทำสีหน้าขบขัน

ตามปกติแล้วพวกเขาได้ทำการข่มขู่ผู้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นนายน้อยและเจ้าชายทั้งหลายด้วยกลอุบายแบบเดียวกัน

ไม่ว่าพวกเขาจะอวดเบ่งกันขนาดไหน พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้

บางคนถึงกับเสนอเงินสด นาฬิกา และเครื่องประดับต่าง ๆ ให้กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างไม่ลังเลอะไรเลย

ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็จะถูกส่งตัวไปให้ตำรวจสนามบิน

“ดี ในเมื่อคุณต้องการจะรับผิดชอบในเรื่องนี้ ผมก็จะให้โอกาสคุณ" ฮาร์วีย์บอกอย่างใจเย็น

“เอาโทรศัพท์ของคุณมา ผมจะโทรหาใครบางคนหน่อย"

“โอ้? คุณจะโทรไปขอความช่วยเหลือเหรอ?

“ช่างน่าประทับใจอะไรอย่างนี้!”

ดาฟนี่ทำเสียงเยาะเย้ย

“มีบุคคลสำคัญคนไหนในโวลซิ่งที่คุณจะโทรหาในตอนนี้ได้เหรอ?

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ! แม้แต่บิ๊กบอสเองก็ไม่สามารถช่วยอะไรคุณได้หรอก!”

คนงานและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยระเบิดหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น

คนที่เข้ามามุงดูเหตุการณ์นี้ต่างรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก เมื่อพวกเขาทำสีหน้าขบขันและดูหมิ่นเหยียดหยามต่อหน้าฮาร์วีย์

มีเสียงที่ให้ความเคารพยำเกรงลอดออกมาจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง

“มีอะไรจะสั่งผมเหรอครับคุณยอร์ก?”

คน ๆ นั้นไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเป็นกอร์ดอน โมเรโน่ ซึ่งเป็นตัวแทนสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้นั่นเอง

หลังจากโดนฮาร์วีย์ดูหมิ่นไปในฟลัตเวลล์ เขาก็รู้สีกหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่งเมื่อได้รับโทรศัพท์จากเขา เขาคิดว่าปีศาจผู้โหดเหี้ยมคนนี้กำลังจะหาเรื่องวุ่นวายมาให้เขาอีกแล้ว

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันเพิ่งมาถึงแบล็คเบิร์น ซิตี้เพื่อติดต่อธุรกิจน่ะ แต่ต้องติดค้างอยู่ที่สนามบิน

“ฉันมีเรื่องอยากให้คุณช่วยหน่อย...

“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้!”

หลังจากได้ยินน้ำเสียงเย้าแหย่ของฮาร์วีย์แล้ว กอร์ดอนก็อยากจะเอาหัวโขกลงกับพื้นอย่างแรง

เขาไม่รู้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงอยากไปแบล็คเบิร์น ซิตี้ แต่เขารู้ว่าคงเป็นเรื่องแย่มากถ้าผู้คนที่สนามบินคิดจะต่อกรกับเขา

“ขอเวลาสามนาที ผมจะจัดการเรื่องนี้เองครับ" กอร์ดอนร้องบอกอย่างเด็ดเดี่ยว