ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3847

เพื่อจะได้พูดคุยกันในเรื่องเก่า ๆ...

จูเลียนจึงได้จัดเตรียมให้ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ไปรับประทานอาหารว่างกันที่คลับส่วนตัว

ฮาร์วีย์มองดูการจัดแต่งสถานที่ในสไตล์วินเทจ แล้วมองดูสีหน้าที่เป็นมิตรของจูเลียน

“เธอคุ้นเคยกับแบล็คเบิร์น ซิตี้ไหมจูเลียน?”

“ก็พอประมาณครับ"

จูเลียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

“พูดตามตรงนะ ก่อนที่ผมจะขึ้นสู่อำนาจนั้น ผมได้ทุ่มเททั้งหัวใจและจิตวิญญาณให้กับครอบครัวของผม

“ผมไม่มีอะไรมากมายนักในแบล็คเบิร์น ซิตี้แห่งนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมไม่มีอะไรเลยนะ นั่นคือเหตุผลที่ควีนนี่ขอให้ผมมาช่วยคุณ

“พูดถึงเรื่องนี้แล้วผมก็อยากจะรู้ว่าคุณมาทำอะไรที่นี่เหรอครับคุณยอร์ก?”

จูเลียนเตรียมตัวมาเพื่อการต่อสู้โดยเฉพาะ ถ้าฮาร์วีย์ออกปากเมื่อไหร่ เขาก็จะทุ่มความพยามจนสุดความสามารถเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ

ฮาร์วีย์พยักหน้า เขายิ้มจาง ๆ ในขณะที่หยิบไม้เสียบอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารท้องถิ่นอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก

“ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยรักษาดีน คอบบ์ หลังจากที่เขาโดนจูลิโอ...นักบวชปีศาจแห่งอินเดียทำร้าย ฉันมาที่นี่ก็เพื่อช่วยชีวิตเขาให้อยู่รอดปลอดภัย

“นอกจากนี้ฉันก็ยังต้องดูว่าเคที คอบบ์จะทำให้สถานการณ์ของตระกูลคอบบ์มีความมั่นคงได้หรือเปล่าด้วย ฉันจะคอยช่วยเธอในยามที่เธอต้องการความช่วยเหลือ"

หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ จูเลียนและไอรีนก็สบตากัน

ไอรีนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถามว่า "คุณแน่ใจเหรอคะคุณยอร์ก...ว่าอยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับตระกูลคอบบ์?

“เรื่องของพวกเขาเป็นเรื่องที่จัดการได้ยากใช่ไหมคะ?”

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว

จูเลียนพยักหน้า

“มีบางอย่างที่คุณยังไม่รู้ค่ะคุณยอร์ก ตระกูลคอบบ์เป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ยิ่งใหญ่ของภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ แต่พวกเขากลับอยู่ในสภาพที่ล่มสลายและเสื่อมโทรมอย่างต่อเนื่อง

“ก่อนที่ดีนจะกลับมาตระกูลคอบบ์ก็ได้ถึงจุดตกต่ำไปแล้ว

“แต่ผู้คนในแบล็คเบิร์น ซิตี้จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง

“พูดง่าย ๆ ก็คือคุณจะตกอยู่ในอันตรายถ้าคุณพยายามจะให้ความช่วยเหลือผู้นำคอบบ์"

ฮาร์วีย์กัดไม้เสียบอาหารแล้วส่งยิ้มจาง ๆ ให้กับทั้งสองคน

“ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็มีบางอย่างต้องทำที่นี่"

จูเลียนถอนหายใจก่อนจะเอนตัวเข้าไป

“เราควรทำยังไงต่อไปครับ? เราจะต้องส่งเสียงเตือนผู้นำคอบบ์หรือยังไงครับ?”

“ไม่ต้องรีบร้อน" ฮาร์วีย์ตอบ

“ยังไม่ถึงเวลาที่เธอต้องทำอะไร เราจะคอยดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป"

โครม!

ในขณะนั้นเองประตูคลับก็ถูกเตะให้เปิดออกทันที