ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3853

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น

“แกอยากให้ฉันทำอะไรล่ะ?”

เจซส่งเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา

“หมอบคลานแล้วยอมรับความผิดของแกซะ จากนั้นก็หักแขนแต่ละข้างของแกให้หมด

“พาผู้หญิงสองคนนั้นไปที่เตียงนอนของฉัน! ฉันจะเล่นสนุกกับพวกเธอสักสามวันเต็ม ๆ เลย!

“พอฉันสุขสมอารมณ์หมายแล้ว ฉันก็จะปล่อยแกไป!”

ฮาร์วีย์หรี่ตามอง

“ฉันติดสินใจที่จะหักแขนขาของแกให้หมด แกจะไม่มีวันลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไป!”

“แกควรรู้ว่าอะไรดีกับตัวเองนะฮาร์วีย์!”

เจซโกรธเป็นฟืนเป็นไฟมาก เขารู้สึกอับอายอย่างมากเมื่อถูกฮาวีย์ท้าทายต่อหน้าคนของเขาจำนวนห้าร้อยคน

“หยุดอวดเบ่งต่อหน้าฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะจัดการการกับแกชนิดที่พระเจ้าก็ช่วยอะไรแกไม่ได้!

“คนของแกอาจต่อสู้ได้ แต่เขาสามารถต่อสู้กับคนจำนวนห้าร้อยคนได้หรือเปล่าล่ะ?!

“เขาคงเหนื่อยตายไปซะก่อน!”

จูเลียนขมวดคิ้วแล้วมองไปรอบ ๆ

ก็อย่างที่เจซพูดนั่นแหละ จูเลียนคงจะต้องเหนื่อยมากถึงแม้คนจำนวนห้าร้อยคนพวกนั้นจะมานั่งคุกเข่าให้เขาไล่ตบไปทีละคน นี่ยังไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้กับผู้คนที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้มาเป็นอย่างดี

“ถ้าพวกแกมีกันเพียงแคนี้...”

ฮาร์วีย์มองไปรอบ ๆ อย่างใจเย็น

“แขนขาของแกน่าจะพังหมดแน่"

“แก...ไอ้สารเลว!

“แกมีสิทธิ์อะไรมาอวดเบ่งที่นี่...ฮาร์วีย์?!

“แล้วแกจะได้เห็นว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นถ้าแกมาหยามฉัน!”

“จริงเหรอ?”

ฮาร์วีย์ส่งเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา

“สิ่งที่ฉันต้องทำก็แค่ตบหน้าแกสองสามครั้ง แล้วทำให้แกนอนกองอยู่กับพื้น

ฝูงชนถูกแบ่งออกเป็นสองสายในขณะที่รถพวกนั้นเล่นเข้าหาเจซและคนอื่น ๆ

ผู้ชายรูปร่างกำยำประมาณห้าสิบคนกระโดดลงจากรถ พวกเขามีสีหน้าทีดูดุดันจนอาจทำให้บางคนตกใจกลัวได้

เมื่อเปรียบเทียบกับเพื่อน ๆ จอมเจ้าเล่ห์ของเจซแล้ว คนพวกนี้เป็นนักสู้มืออาชีพอย่างแน่อน

พวกเขาแต่ละคนเปล่งรังสีออร่าออกมาพอที่จะกระแทกให้คนหลายสิบคนกระเด็นออกไปได้

หลังจากนั้นไม่นานชายวัยกลางคนในชุดสูทสีขาวก็เดินลงจากรถที่จอดอยู่ตรงกลางสุด

เขามีผ้าผันแผลพันศีรษะอยู่พร้อมทั้งมีสีหน้าที่ดูชั่วร้ายมาก มีผู้หญิงสวมชุดหนังคนหนึ่งอยู่ข้างหลังเขาและก้มศีรษะอยู่ตลอดเวลา

คน ๆ นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแวนซ์

แม้จะมีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะ แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงรังสีออร่าที่สูงส่งและทรงพลัง

ผู้คนที่ขวางทางเขาอยู่รีบเดินหลบออกมาด้วยความกลัว

“ในที่สุดคุณก็มาถึงเสียที...แวนซ์!”

หลังจากเข้าไปเย็บแผลที่โรงพยาบาลไม่กี่เข็ม แวนซ์ก็รีบเข้ามาช่วยเหลือเจซทันที ตอนนี้เขายังมองไม่เห็นฮาร์วีย์

ดวงตาของเจซเปล่งประกายสดใสขึ้นทันทีที่เห็นแวนซ์ เขารีบเดินไปข้างหน้าเพื่อทักทายแวนซ์