ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3875

ฝูงชนต่างนิ่งเงียบ

'นักท่องเที่ยวคนนี้อวดดีเกินไปแล้ว!'

'สารวัตรมิลเลอร์ยอมแพ้แล้ว แต่ก็ยังพยายามหาเรื่องเขาอยู่อีก! นี่เป็นเรื่องที่แย่มาก'

สารวัตรมิลเลอร์ล้มลงไปกองกับพื้น เขาไม่สามารถบอกได้ว่าฮาร์วีย์นั้นทรงพลังแค่ไหนเมื่อเขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาเขาอีกครั้ง

เขารู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธเกรี้ยว

“อย่าทำอะไรให้มันเกินไปนะไอ้หนู...” สารวัตรมิลเลอร์ร้องบอกอย่างไม่พอใจ

เพียะ!

ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือเข้าไปฟาดหน้าสารวัตรมิลเลอร์

“คุณควรรู้ว่าเมื่อไหร่ควรยอมรับความผิดของตัวเองนะ"

“คุณไม่เข้าใจแนวคิดง่าย ๆ แบบนี้ได้ยังไงกัน?”

สารวัตรมิลเลอร์กำหมัดแน่นในขณะที่กัดฟันกรอด เขาอยากจะยิงฮาร์วีย์ให้ล้มลงตรงนั้นเลย แต่ก็ไม่มีความแข็งแกร่งพอจะทำอย่างนั้นได้

“ผมขอโทษ!”

แน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัวฮาร์วีย์ แต่เขากลัวสารวัตรเฟลเลสมาก

ด้วยเหตุนั้นเขาจึงไม่กล้าต่อกรกับฮาร์วีย์

เมื่อได้ยินคำขอโทษฮาร์วีย์ก็ก้าวออกไปข้างหน้าก่อนจะตบหน้าสารวัตรมิลเลอร์

“ออกไป!”

สารวัตรมิลเลอร์เดินโซซัดโซเซออกไปจากสถานที่แห่งนั้นพร้อมกับสารวัตรคนอื่น ๆ สีหน้าของพวกเขาดูหมองหม่นอย่างชัดเจนในขณะที่เดินออกไป

ฝูงชนต่างตัวชาขึ้นมาทันที พวกเขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ จะมีอำนาจถึงขนาดนั้น

พวกเขาไม่เพียงแต่ไล่สารวัตรมิลเลอร์ออกไปเท่านั้น แต่ก่อนหน้านั้นฮาร์วีย์ยังตบหน้าเขาไปสองสามทีด้วย

“ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินแกต่ำเกินไป ฉันไม่คิดว่าแกจะมีภูมิหลังที่น่าประทับใจเช่นนี้...

“แต่ไม่ว่าแกจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน ไม่ว่าแกจะมีใครคอยหนุนหลังแกอยู่...

“แรงหนุนของเราก็มีความแข็งแกร่งมากกว่าของแกเป็นร้อยเท่า!

“แกตายแน่ที่มาต่อต้านฉัน!”

“คุณคงไม่กล้าต่อกรกับเขาหรอก!

เนลลีรู้สึกกล้าหาญขึ้นมาอย่างมากเมื่อคนที่หนุนหลังเธอมาถึงแล้ว ในเวลานั้นเธอชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างภาคภูมิใจโดยไม่ลังเลอะไรเลย

“นายน้อยแพดโลว์เป็นผู้ถือหุ้นของโรงพยาบาลแห่งนี้และเป็นน้องชายที่รักของฉันด้วย ถ้าแกต่อต้านนายน้อยแพดโลว์ ก็เท่ากับต่อต้านสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้ด้วย!

“แกมีสิทธิ์อะไรไปต่อต้านสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้ล่ะ?!

“พวกเขาจะไม่พูดคุยกับแกในเรื่องบทกวีหรือเหตุผลอะไรทั้งนั้น...

“ฉะนั้นก็คุกเข่าลง!”

เนลลีแสดงท่าทีหยิ่งผยองออกมาอย่างเต็มที่

เรย์นและคนอื่น ๆ เงยหน้าขึ้นมา ในที่สุดพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจเมื่อมีคนก้าวเข้ามาช่วยพวกเขา

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาเชื่อว่าไม่ว่าฮาร์วีย์จะทรงอำนาจและมีอิทธิพลสักเพียงใด เขาก็ต้องคุกเข่าให้สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้อยู่ดี

แม้แต่รัฐบาลของแบล็คเบิร์น ซิตี้ยังต้องแสดงความเคารพต่อองค์กรแห่งนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย

'ฮาร์วีย์เป็นเพียงคนนอกเท่านั้น เขามีสิทธิ์อะไรมาอวดเบ่งต่อหน้าสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งทะเลใต้?'