ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3916

ผัวะ ผัวะ ผัวะ!

หลังจากได้ยินคำสั่งของพวกเขา ผู้ชายทั้งหมดนั้นก็เริ่มฟาดขวดเบียร์ไปที่จูเลียน

จูเลียนสามารถสกัดกั้นการโจมตีได้สองสามครั้ง แต่ก็ยังโดนฟาดจนล้มลงหลังจากนั้น

ผัวะ

จากนั้นชายที่เป็นหัวหน้าก็ฟาดไม้กอล์ฟเข้าที่หลังของจูเลียน

มีเลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา ก่อนที่เขาจะลงไปนอนชักกระตุกอยู่บนพื้น

“หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้!”

ไอรีนดูสบสนวุ่นวายไปหมด

“แกจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้แน่"

เพียะ!

ชายที่เป็นหัวหน้าตบหน้าไอรีน

“เสียใจเหรอ?!

“ฉันต้องเสียใจแน่เหรอ!

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ! คนจากประเทศ H ไม่มีสิทธิ์มาอวดเบ่งต่อหน้าเรา!

“แกคิดว่าแกสามารถมาอวดเบ่งที่นี่เพียงเพราะแกมีเงินอยู่เพียงเล็กน้อยอย่างนั้นเหรอ?!

“แกอยากให้นายน้อยแพดโลว์มาดื่มอวยพรให้แกเหรอ?!

“แกอยากจะจับตัวเขาไว้ตอนที่เขามาที่นี่ใช่ไหม? เขาบอกเราก่อนหน้านี้ให้กำจัดคนจากประเทศ H ทุกคน!

“ไป! ไปโจมตีพวกมันทุกคน!”

ผู้ชายหลายสิบคนที่อยู่ข้างหลังเขาหัวเราะอย่างชั่วร้าย ก่อนจะเข้าไปโจมตีอย่างรีบเร่งและไร้ความปรานีมากขึ้น

แม้แต่ผู้หญิงสวยอย่างไอรีนก็ยังไม่ละเว้นเลย เสื้อผ้าของเธอถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ในขณะที่เธอถูกตบซ้ำแล้วซ้ำอีก ดวงตาของผู้ชายพวกนั้นดูเป็นประกายขึ้นทันทีที่เห็นผิวเปลือยเปล่าของผู้หญิงคนนั้น

ผู้ชายสองสามคนยิ้มอย่างชั่วร้ายในขณะก้าวไปข้างหน้าเพื่อถอดเสื้อผ้าของไอรีนออก

จูเลียนรีบผลักผู้ชายพวกนั้นออกไปก่อนเข้าไปยืนขวางไอรีนเอาไว้ในขณะที่มีเลือดกลบปาก

“พวกแกจะต้องเสียใจถ้าไม่หยุดเดี๋ยวนี้!”

จูเลียนกัดฟันด้วยความรู้สึกเดือดดาล นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องทนทุกข์ทรมาณอย่างมากหลังจากอาศัยอยู่ในโลกใต้ดินมานาน

“เสียใจเหรอ?”

ชายที่เป็นหัวหน้าคนนั้นหัวเราะพร้อมกับทำสีหน้าเย็นชา

“ฉันคือรูสเตอร์ผู้มีชีวิตรอดอยู่ในโลกใต้ดินมาเป็นเวลานานแล้ว ฉันไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนั้นมาก่อนเลย!

“นอกจากนี้แกคงไม่รู้สิว่ามีใครอยู่เบื้องหลังนายน้อยแพดโลว์ใช่ไหม?

“ทั้งสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้และทะเลใต้ต่างก็คอยหนุนหลังเขาอยู่!

“เมื่อมีภูมิหลังอย่างนี้แล้ว แกคิดว่าเราจะต้องเสียใจในเรื่องอะไรก็ตามจริง ๆ เหรอ?”

จากนั้นรูสเตอร์ก็คว้าขวดเบียร์มาฟาดใส่หัวจูเลียน

มีเลือดไหลกระเซ็นไปทั่วทันทีที่จูเลียนล้มลงไปกองกับพื้น เขาไม่มีแม้แต่แรงที่จะยันตัวให้ลุกขึ้นได้อีกต่อไป

ไอรีนถูกจับตรึงเอาไว้บนโต๊ะทันที พวกผู้ชายแอบกลืนน้ำลายแล้วรอฟังคำสั่งอย่างอดทน

“บอกมา! พวกแกเป็นใคร?!

“พวกแกพยายามจะทำอะไรกับนายน้อยแพดโลว์ที่นี่?!”

รูสเตอร์เหยียบหัวจูเลียนพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย

จูเลียนคงตายไปแล้วถ้าเขาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้

แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังต้องกัดฟันแน่นเมื่อมีเลือดพุ่งออกมาจากปากเขาอย่างมากมาย

“ฉันได้ยินมาว่านายน้อยแพดโลว์เป็นเจ้าของบาร์แห่งนี้ และทรงอิทธิพลอยู่ที่นี่อย่างมากด้วย! นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการชนแก้วกับเขาเพื่อโอ้อวดกับผู้หญิงของฉัน!”

“เท่านั้นเองเหรอ?”

รูสเตอร์ยังคงเอาเท้าเหยียบหน้าจูเลียนต่อไป

“แกคิดว่าฉันโง่หรือไง? แกคิดว่าฉันจะเชื่อในสิ่งที่แกพูดออกมาเหรอ?!

“ฉันจะให้โอกาสกับแกเป็นครั้งสุดท้าย! บอกมาว่าแกเป็นใครและมาทำอะไรที่นี่!

“ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะให้บทเรียนกับแกโดยให้คนของฉันรวมทั้งตัวฉันได้เล่นสนุกกับแม่สาวสวยคนนั้น!”

รูสเตอร์เลียริมฝีปากที่แห้งผากก่อนจะจ้องมองใบหน้าที่สวยงามของไอรีนพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย

เขาให้ความสนใจไอรีนมาระยะหนึ่งแล้ว

จูเลียนกัดฟันกรอด

“แกเป็นคนแบบไหนกันไอ้สารเลว?!

“เลือกคนที่พอฟัดพอเหวี่ยงกับแกดีกว่า!”