ดวงตาของรูสเตอร์กระตุกเมื่อเห็นภาพนั้น เขาอยากจะก้าวไปข้างหน้าแต่ตระหนักว่าร่างกายของเขาสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา
รูสเตอร์แทบจะไม่สามารถบีบเค้นความกล้าเฮือกสุดท้ายออกมาได้เมื่อเขาจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์
“แกเป็นใครกันไอ้เด็กน้อย?” เขาถามด้วยสายตาเย็นชา
เขาได้รับการฝึกฝนอยู่ในสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้มาหลายปีแล้ว ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมาเขายังได้ต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญมามากมายหลายคนด้วย
เขาเคยต่อสู้กับเหล่าอันธพาลมากมายในสามเหลี่ยมทองคำมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนที่จัดการได้ยากอย่างฮาร์วีย์
ผัวะ!
ฮาร์วีย์เหวี่ยงเท้าไปข้างหน้าโดยไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว
รูสเตอร์ใช้มือสกัดกั้นเอาไว้โดยสัญชาตญาณแต่กลับถูกหักครึ่งทันที
เขาถูกเตะลอยละลิ่วไปชนเสาหินอ่อนก่อนจะไถลลงมาอย่างช้า ๆ
มีเลือดไหลออกมาจากรูเปิดทุกช่องทาง เขารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เขาอยากจะพูดอะไรออกมาแต่สุดท้ายก็ไม่สามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว
'เขาบ้าไปแล้ว!'
ความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์น่ากลัวมาก ฝูงชนต่างก็ไม่กล้าสบตาเขา
นี่เป็นตัวอย่างที่ดี ของคำว่า อยู่ยงคงกระพัน อย่างแท้จริง
ออร่าของฮาร์วีย์ทำให้สถานที่แห่งนั้นเงียบกริบ ผู้คนที่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดต่างหยุดตัวเองเอาไว้ทันที เพราะกลัวว่าฮาร์วีย์จะรำคาญเสียงร้องของพวกเขา
ฮาร์วีย์เดินไปหาไอรีนก่อนจะยื่นเสื้อแจ็คเก็ตของเขาให้กับเธอ
“เธอโอเคไหม?” ฮาร์วีย์พูดพร้อมกับขมวดคิ้ว
ไอรีนตัวแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเผยรอยยิ้มจาง ๆ
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ"
จูเลียนทำสีหน้าแสดงความเสียใจ
“ผมขอโทษนะครับคุณยอร์ก ผมทำให้คุณต้องได้รับความอับอายอย่างมาก
“ผมประมาทไปหน่อย ผมไม่เพียงแต่พาคนไปน้อยเท่านั้น แต่ยังขัดขวางความสามารถของตัวเองด้วยการดื่มแอลกอฮอล์อีกด้วย"
แน่นอนว่าจูเลียนได้รับบทเรียนสำคัญในครั้งนี้...
สาเหตุหลัก ๆ ก็มาจากการที่เขาประเมินความสามารถของกาเอลต่ำเกินไป
ไม่เพียงเท่านั้น...ฮาร์วีย์ยังต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองอีกด้วย สำหรับคนที่เป็นลูกน้องอย่างจูเลียนแล้ว นี่ถือว่าเป็นเรื่องที่แย่มาก ๆ
“นี่ไม่ใช่เรื่องน่าละอายอะไรหรอก เธอได้ต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้หลายสิบคนได้ยาวนานขนาดนี้ก็คือว่าทำได้ดีแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...