ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3930

ฮาร์วีย์แอบถอนหายใจ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เลขาถูกล้อเล่นแบบนี้

เพราะไม่มีผู้ชายคนไหนในโลกนี้ที่สามารถต้านทานหญิงสาวที่ดูไร้เดียงสาเช่นนี้ได้

หลังจากกวาดตามองเลขาคนนั้นแล้ว ฮาร์วีย์ก็ถามว่า "คุณคือ…?”

“ฉันชื่อฮาร์เปอร์ ไคลน์ค่ะ" เลขาคนนั้นตอบอย่างเขินอาย

ฮาร์วีย์พยักหน้า

“เอาล่ะ ใครเหรอที่พูดเรื่องน่าอายเหล่านั้นกับคุณ?

ฮาร์เปอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

“เขาคือริโก้ แพดโลว์ ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการลงทะเบียนรับรอง เขาอาศัยอยู่ที่นี่ค่ะ

“มีคนบอกว่าเขาเป็นคนของตระกูลเดียวกับคนที่ดูแลสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ค่ะ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงทำตัวสูงส่งและทรงอำนาจต่อหน้าทุกคน

“ฉันได้ยินมาว่าคนที่มาลงทะเบียนโดยเฉพาะผู้หญิงที่มาจากต่างประเทศ จะต้องพบกับความลำบากก็เพราะเขา!

“ผู้ชายเสียเงิน...ส่วนผู้หญิงก็เสียตัว...”

ฮาร์เปอร์รู้สึกกังวลและหวาดกลัวมาก

เธอต้องการทำงานที่ฮาร์วีย์สั่งมาให้ออกมาดีที่สุด...

แต่เธอรับไม่ได้ที่ต้องยอมเปลืองเนื้อเปลืองตัวเพื่อทำอะไรแบบนี้ เธอยังไม่เคยมีความรักมาก่อนเลย

“คุณกำลังบอกว่าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลแพดโลว์...

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ไม่น่าแปลกใจที่เขาสามารถทำอะไรแบบนั้นได้

“ไป พาผมไปหาเขา ผมอยากจะเห็นนักว่าจะหยิ่งผยองขนาดไหน"

ฮาร์เปอร์อยากหน่วงเหนี่ยวฮาร์วีย์เอาไว้ แต่พอเห็นสีหน้าเด็ดเดี่ยวของเขาแล้ว เธอก็ทำได้เพียงเดินนำเขาไปยังห้องจดทะเบียนด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวล

หลังจากรับบัตรคิวแล้ว ฮาร์เปอร์ก็พาฮาร์วีย์ขึ้นไปบนสำนักงานที่อยู่บนชั้นสอง

ฮาร์เปอร์เคาะประตูอย่างระมัดระวัง แต่แทนที่จะมีคนมาเปิดประตูกลับได้ยินเสียงหวาน ๆ ของผู้หญิง

ใบหน้าของฮาร์เปอร์ดูแดงระเรื่อก่อนจะเคาะประตูอีกครั้งแต่ไม่มีใครตอบ

ฮาร์เปอร์รีบวางซองจดหมายลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าที่ดูแดงก่ำ

“นี่เป็นของกำนัลเล็ก ๆ น้อย ๆ ค่ะ!”

“สิ่งนี้หมายความว่ายังไง?”

ริโก้มองดูจดหมายฉบับนั้นก่อนจะหัวเราะใส่หน้าฮาร์เปอร์อย่างดูถูกเหยียดหยาม

“พอได้แล้ว!” เขาร้องบอกอย่างเย็นชา

“ฉันบอกเธอไปเมื่อเช้านี้แล้วไง!

“ฉันมีเงินมากพอแล้ว! ฉันต้องการผู้หญิง!

“เธออยากจะลงทะเบียนน้ำอมฤตสีเงินใช่ไหม?!

“ดี! ไม่มีปัญหา!

“อยู่เล่นสนุกกับฉันหน่อย! แล้วฉันจะพิจารณาลงทะเบียนให้เธอในวันพรุ่งนี้!

“แต่ถ้าเธอไม่ยอมทำแบบนั้น เธอก็จะต้องให้เคที คอบบ์ซึ่งเป็นตัวแทนทางกฎหมายมาเล่นสนุกกับฉันด้วย! เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม?!”