ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3934

กาเอลรีบเดินเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ทั่วร่างกายเต็มไปด้วยเฝือกและผ้าพันแผล

ผู้บริหารระดับสูงสองสามคนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ทำสีหน้าที่ดูแย่มาก ในขณะที่เดินตามหลังกาเอลเข้าไป

ริโก้ลุกขึ้นยืนแล้วโค้งคำนับให้แบบรัว ๆ

“นายน้อยแพดโลว์! และท่านทั้งหลาย!”

“ผู้หญิงคนนั้นและพนักงานคนอื่น ๆ รีบถอยออกไปก่อนจะทักทายกาเอลและคนอื่น ๆ ด้วยความเคารพ

นอกจากกาเอลแล้วก็มีทั้งผู้อำนวยการและรองผู้อำนวยการสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้มาด้วย สถานะของพวกเขาล้วนแต่ไม่ธรรมดา

พวกปลาซิวปลาสร้อยที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัขข้างถนน

กาเอลทำเมินเฉยต่อคนพวกนั้นก่อนจะรีบเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์อย่างรวดเร็ว

“มีใครมาสร้างปัญหาให้คุณที่นี่เหรอครับคุณยอร์ก?” กาเอลถามในขณะเดินก้มหน้าเข้าไป

“มันคือใคร?!

“ผมจะจัดการกับมันเดี๋ยวนี้เลย!”

ริโก้และผู้หญิงคนนั้นหน้าซีดเผือดทันทีที่เห็นท่าทียอมจำนนของกาเอลเมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์

พวกเขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะสามารถเรียกตัวกาเอลมาที่นี่ได้ง่าย ๆ แบบนั้น

สถานะของกาเอลในแบล็คเบิร์น ซิตี้นั้นด้อยกว่านายน้อยทั้งหลายจากตระกูลลีและตระกูลโมเรโน่ แต่ก็ยังถือเป็นบุคคลสำคัญอยู่!

'ทำไมคนที่มีตำแหน่งใหญ่โตอย่างเขาถึงได้ทำแบบนั้นต่อหน้าฮาร์วีย์ล่ะ?'

ริโก้ตัวแข็งทื่อ ขาของเขาสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา เขาไม่สามารถยืนนิ่ง ๆ ได้อีกต่อไปแล้ว

“ไม่มีหรอก คงไม่มีใครทำเรื่องแบบนั้นหรอก"

ฮาร์วีย์โยนเอกสารของเขาลงไปบนโต๊ะ

“แต่ผมไม่มีทรัพย์สินมากมายนักในแบล็คเบิร์น ซิตี้แห่งนี้! ผมพยายามจะทำธุรกิจขายยาที่นี่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ซะแล้ว!

“ผมเรียกคุณมาที่นี่ก็เพราะหัวหน้าแพดโลว์บอกว่าเขาเป็นคนในตระกูลเดียวกับคุณ

“ไม่เมื่อเขาไม่สามารถทำหน้าที่ของเขาได้ เขาก็ควรจะดำเนินการกับคุณในเรื่องนี้ได้ใช่ไหม?

“ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิดครับ! ผมไม่ได้ทำงานให้สำเร็จลุล่วงได้เพราะความเข้าใจผิดครับ!”

เพียะ เพียะ เพียะ!

ผู้อำนวยการตบริโต้ซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่ยอมให้เสียเวลา

“เข้าใจผิดเหรอ? ในยุคปัจจุบันแบบนี้เนี่ยนะ?

“ฉันบอกแกหลายครั้งแล้วนะ! แกต้องให้เกียรติผู้ทำธุรกิจจากต่างประเทศด้วย!

“คนพวกนี้กำลังมาลงทุนในทะเลใต้! พวกเขานำโอกาสมาให้เรา!

“ฉันไม่สนหรอกว่าแกกำลังใช้อำนาจใจทางที่ผิดหรือเปล่า แต่แกกำลังทำลายโอกาสของเราในการร่วมงานกับนักลงทุนพวกนี้!

“แกจะต้องชดใช้สำหรับเรื่องนี้!”

จากนั้นผู้อำนวยการก็โค้งคำนับต่อหน้าฮาร์วีย์ด้วยความเคารพ

“ผมขอโทษครับคุณยอร์ก โปรดยกโทษให้เราด้วยที่ลูกน้องเราไม่ให้เกียรติคุณ"