ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3938

"อ๊ากกก!”

“ไม่นะ!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้นร้องเสียงหลงด้วยความหวาดกลัว

พวกเขาต่างมองเห็นสาวสวยที่จวนเจียนจะกลายเป็นเนื้อบดอยู่แล้ว

ฟั่บบบ!

ฮาร์วีย์เคลื่อนไหวร่างกายทันที!

เขารีบกระโจนตัวขึ้นจากพื้นก่อนจะพุ่งตัวไปข้างหน้าราวกับลูกธนู!

เกิดเป็นภาพติดตาที่แทบจะมองเห็นได้ราวกับเป็นเอฟเฟกต์พิเศษ ที่จะเห็นได้เฉพาะในภาพยนตร์เท่านั้น!

ในขณะที่เอลเลนกำลังจะหลับตาและยอมรับชะตากรรมของตนเองอยู่นั้น ก็มีแรงจับอันหนักแน่นมายึดตัวเธอให้อยู่นิ่งทันที เพื่อให้เธอตกลงไปบนพื้น

ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างอ้าปากค้างทันที พวกเขาตกตะลึงจนไม่สามารถจะเปล่งคำพูดออกมาได้แม้แต่คำเดียว

เอลเลนตัวสั่นทันทีหลังจากมีประสบการณ์เฉียดตาย เมื่อมาถึงจุดนี้เธอก็รู้สึกตื่นตัวเป็นอย่างมาก

เธอเหลียวไปมองข้างหลังด้วยสีหน้าหวาดกลัวก่อนจะหันกลับไปหาฮาร์วีย์

“ขอบคุณนะคะฮาร์วีย์!”

เธอไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ว่าเธอต้องตายแน่ ๆ ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ค่อยอุ้มเอลเลนให้ลุกขึ้น

“ที่ผมทำแบบนั้นก็เพราะจะช่วยชีวิตคุณเท่านั้น อย่าใส่ใจในสิ่งที่ผมพูดออกไปเลยนะ"

เอลเลนพยักหน้า เธอตัวสั่นไม่หยุดเมื่อเอนกายเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์รู้สึกหมดหนทาง เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกอดเอลเลนไว้ในอ้อมแขน เผื่อเธอกลับใจจะกระโดดลงไปอีก

หลังจากนั้นไม่นานตำรวจก็มาถึง

พวกเขาได้สอบถามข้อมูลแม้จะเห็นเอลเลนปลอดภัยดีแล้วก็ตาม

พื้นที่นี้อยู่ภายใต้การดูแลของตำรวจพวกนี้อยู่แล้ว ฉะนั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเอลเลนพวกเขาก็ต้องเดือดร้อนแน่

“จากนี้เป็นต้นไปคุณจะต้องเป็นแฟนฉัน!”

เอลเลนกอดฮาร์วีย์ด้วยท่าทีอ่อนโยนราวกับว่าเขาได้เป็นแฟนของเธอแล้ว

ฮาร์วีย์ทำสีหน้าที่ดูแย่มากก่อนจะผลักเอลเลนออกไป แต่เธอก็ไม่ได้โกรธอะไรเขาเลย

“เรามีข้อตกลงกันแล้วนะ!” เอลเลนพูดอย่างอบอุ่น

หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองคนก็เข้าไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจ

สารวัตรหน้ากลมทำสีหน้าซาบซึ้งใจเมื่อเห็นเอลเลนจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

เอลเลนรู้ว่าฮาร์วีย์กำลังวางแผนจะช่วยสร้างธุรกิจให้เคทีสามารถโค่นล้มตระกูลคอบบ์ได้

ดวงตาของเธอเปล่งประกายขึ้นมาทันที

หลังจากนั้นเธอก็ดึงตัวฮาร์วีย์ไปที่ร้านนั้นอย่างรวดเร็ว หลังจากปล่อยให้บริษัทออกแบบได้ทำงานแล้ว ร้านนั้นก็ได้รับการปรับปรุงใหม่ทันที

จากนั้นเธอก็เรียกนักเขียนอักษรวิจิตรที่โด่งดังในเมืองนี้เข้ามาเขียนข้อความสั้น ๆ สองสามคำไว้ตรงหน้าร้าน สถานที่แห่งนั้นจึงดูมีชีวิตชีวาและหรูหราขึ้นทันที