ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3946

"ที่ผมพูดแบบนี้ไม่ใช่เพราะผมอยากจะคบกับเอลเลนใจจะขาดหรอกนะ

“เธออาจจะเป็นลูกสาวของคุณ แต่เธอก็เป็นมนุษย์ด้วยเหมือนกัน

“เธอมีชีวิตของตัวเอง

“เธอมีสิทธิ์ที่จะเลือกการใช้ชีวิตของเธอเอง

“ถ้าคุณอยากให้ผมเดินจากไปก็ทำไปเลย

“แต่จงทำเฉพาะเวลาที่เอลเลนต้องการอย่างนั้นเหมือนกันเท่านั้น

“ผมจะไม่ไปไหนถ้าเธอไม่ได้บอกให้ผมไป"

“เธอคือคนที่เรียกผมมาที่นี่ตั้งแต่แรก ไม่ใช่คุณ และไม่ใช่คนอื่น ๆ ด้วย!”

ฮาร์วีย์ทำหน้านิ่งเมื่อเขายืนหยัดเพื่อเอลเลน

เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของโนเอมิแล้ว เขารู้ว่าเธอมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะควบคุม

ถ้าเป็นเช่นนี้อยู่ต่อไปชีวิตของเอลเลนก็จะถูกทำลายอย่างย่อยยับ

ฮาร์วีย์รู้ดีว่าเขาจะต้องตักเตือนโนเอมิในฐานะเพื่อน

เขาไม่ได้ใส่ใจในเรื่องอื่นใดอีกแล้ว

เอลเลนมีสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเธอมองไปที่ฮาร์วีย์ หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะทันที

เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะให้ความใส่ใจที่จะยืนหยัดเพื่อเธอมากถึงขนาดนี้

เขาไม่ได้ยืนหยัดต่อสู้กับแม่ของเธอหรอกนะ แต่ต่อกรอยู่กับบุคคลที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง

เอลเลนอดไม่ได้ที่จะแอบถอนหายใจอยู่เงียบ ๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะภูมิหลังที่ย่ำแย่ของฮาร์วีย์ เธอก็คงมอบชีวิตทั้งชีวิตของเธอให้กับเขาไปแล้ว

หลังจากฟังคำสั่งสอนของฮาร์วีย์แล้ว สายตาของโนเอมิก็ดูเย็นชายิ่งกว่าเดิมมาก

เธอไม่ได้มองเขาอย่างชื่นชมเลย เธอมีแต่ความรู้สึกรังเกียจเดียดฉันท์ที่เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

เจ้าชายหรือนายน้อยย่อมมีสิทธิ์ที่จะพูดอย่างนั้นได้แน่นอน...