ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 395

ทุกคนเบิกตากว้างและอ้าปากค้าง พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

สภาพจิตใจของเจนเซ่นเกือบจะระเบิดออกมา ทำให้เขาสับสน

‘เกิดอะไรขึ้น?’

‘คนอย่างฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่รู้จักกับผู้อาวุโสอาร์มสตรองเท่านั้น แต่เขายังคุยกับเขาเหมือนเป็นคนคุ้นเคยแม้จะอายุต่างกันก็ตาม’

ก่อนที่ทุกคนจะได้สติ ผู้อาวุโสอาร์มสตรองก็หัวเราะออกมา

“เอาล่ะฮาร์วีย์ มาเยี่ยมฉันได้ทุกเมื่อ นายรู้ดีว่าที่นี่ยินดีต้อนรับนายเสมอ…”

“เรามาเข้าเรื่องกันก่อนเถอะ มีเหตุผลอะไรนายถึงโทรหาฉันตอนดึก ๆ แบบนี้”

ผู้อาวุโสอาร์มสตรองมีจิตใจที่ดี ฮาร์วีย์ต้องมีเรื่องด่วนมากถึงได้รีบโทรหาเขา

ก่อนหน้านี้พวกเขาได้รำลึกถึงความหลังเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ควรที่จะเข้าสู่หัวข้อหลักได้แล้ว

ฮาร์วีย์ไม่อยากเสียเวลา เขาพลิกเปิดเอกสารในมือแล้วโชว์ที่กล้อง

หลังจากนั้นผู้อาวุโสอาร์มสตรองก็เกิดอาการสับสน

“ฮาร์วีย์ ทำไมนายถึงมีเอกสารโครงการวิจัยล่ะ?”

“คุณเคยคุยกับผมเรื่องนี้มาก่อนใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถาม

“ใช่ แต่หลังจากที่ฉันคิดพิจารณาแล้ว ฉันยืนยันว่าโครงการวิจัยนี้ไม่มีความเป็นไปได้ หากเราปฏิบัติจริงในชีวิตจริง จะมีโอกาสมากที่จะทำให้ผู้ป่วยหายใจไม่ออก จนอาจจะทำให้เสียชีวิต”

“นั่นคือเหตุผลที่ฉันปิดผนึกเอกสารนี้เอาไว้เมื่อห้าปีที่แล้ว”

“แต่ฮาร์วีย์ นายไปขุดเอกสารแบบนี้มาจากไหน? ถ้าฉันจำไม่ผิดฉันก็ปิดผนึกเอกสารในศูนย์วิจัยที่ในบัควู้ด แต่ฉันไม่ได้อยู่ที่นั่นนานกว่าห้าปีแล้ว”

ผู้อาวุโสอาร์มสตรองรู้สึกงุนงง เขานึกไม่ออกว่าเอกสารโครงการที่เขาทิ้งไปจะมาอยู่ในมือของฮาร์วีย์

“ท่านผู้เฒ่า ใครเป็นผู้จัดหาสถานที่วิจัยให้คุณ? ตอนนี้ใครเป็นคนดูแล?”

“ขอฉันนึกก่อน… เป็นผู้ชายจากบักวู้ดที่มาจากตระกูลด้านการแพทย์ที่มีนามสกุล “คาร์ลสัน” เขาสนับสนุนจัดหาสถานที่วิจัยสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ให้ฉัน แต่เมื่อฉันออกจากบักวู้ดแล้ว ฉันก็คืนสิ่งอำนวยความสะดวกนั้นทั้งหมดคืน”

“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดถึงมัน ฮาร์วีย์ไม่ว่านายจะได้เอกสารมาจากไหน อย่าลืมทำลายมันซะให้เร็วที่สุด นี่เป็นการวิจัยที่ล้มเหลว ทุกคนจะเข้าใจผิด ห้ามนำไปเปิดเผยต่อสาธารณะ!” ผู้อาวุโสอาร์มสตรองพูดด้วยสีหน้าจริงจังมาก ไม่มีการล้อเล่นในวงการแพทย์

“ไม่ต้องกังวล ผมจะให้คนมาทำลายพวกมันทันที”

ฮาร์วีย์ยิ้มเบา ๆ

“อีกคำถามหนึ่ง ผมเพิ่งเจอเพื่อนใหม่คนหนึ่งชื่อเจนเซ่น คาร์ลสัน เขาบอกว่าเขาอยู่ภายใต้การดูแลของคุณในระยะหนึ่ง…”