ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3950

เอลเลนไม่สามารถระงับความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไป

“คุณควรขอโทษจริง ๆ นะฮาร์วีย์ อย่าไปโกรธคุณฟินลีย์เลย!” เธอร้องบอกหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

“หลังจากนี้คุณก็จะไม่ได้รับโอกาสอีกแล้วนะ!”

โนเอมิอดที่จะจ้องมองเอลเลนด้วยสายตาพิฆาตไม่ได้ เธอคิดว่าลูกสาวของเธอช่างหูหนวกตาบอดที่ไปช่วยปกป้องฮาร์วีย์

ฟินลีย์รู้สึกโกรธเล็กน้อยเช่นกัน เขาเชื่อว่าเขาได้ให้โอกาสกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอีกครั้งหนึ่งแล้ว แต่...

เห็นได้ชัดว่าฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ยังไง

ฮาร์วีย์เผยให้เห็นรอยยิ้มอีกครั้ง

“คุณฟินลีย์ ไข่ทรัฟเฟิลของคุณควรกินเข้าไปภายในสามนาทีหลังจากเปิดฝาใช่ไหม?”

“ถูกต้อง รสชาติจะแผ่ซ่านได้อย่างลึกล้ำที่สุดในช่วงเวลานั้น" ฟินลีย์ตอบอย่างเย็นชา

“คุณพูดออกมาแบบนั้น แต่จริง ๆ ก็ไม่ได้ลึกลับอะไรเลยนะ

“ไข่จะระเบิดออกมาในปากและทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ข้างจะกลายเป็นผงโดยไม่ต้องเคี้ยวเลย มันคือรสชาติที่สดชื่นและไม่ซ้ำใครอย่างที่คุณกำลังบอกอยู่ใช่ไหม?”

ฟินลีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยินนั้น

นี่คือสิ่งที่บ่งบอกถึงความพิเศษของอาหารจานนี้ ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ถ้าไม่ได้ลิ้มรสก่อน...

แต่ฮาร์วีย์สามารถบอกได้

“สำหรับคนอื่น ๆ แล้วนี่คืองานเฉลิมฉลองที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ นี่คืออาหารอันโอชะที่หาได้ยากยิ่ง ถ้าจะบอกว่าเป็นอาหารของเหล่าทวยเทพก็คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงอะไร

“แต่อาหารจานนี้จะส่งผลยังไงกับคนที่เป็นวัณโรคล่ะ?

“อาหารจะกระจายไปทั่วปากและทางเดินหายใจของคนที่กินเข้าไปทันที

“เนยที่มีความข้นแข็งจะเข้าไปอุดตันอยู่ตามอวัยวะต่าง ๆ

“สิ่งที่ผู้ป่วยวัณโรคต้องการเป็นอย่างแรกและมีความสำคัญมากที่สุดก็คืออาการบริสุทธิ์

“เมื่ออาหารของคุณทำให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้น ปอดก็จะตกอยู่ภาวะอันตรายอย่างมาก...

“บอกผมที...คุณคิดว่าคน ๆ นั้นจะตายหลังจากนั้นหรือเปล่า?”

“ผมรู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้จริง ๆ! ถ้าคุณอยากจะกินอะไรที่นี่ในอนาคต ผมก็จะคุณทานฟรีครับ!”

ฟินลีย์รู้สึกขอบคุณอย่างจริงใจ

ถ้าไม่มีฮาร์วีย์มาตักเตือน คงต้องมีคนตายเกิดขึ้นที่นี่จริง ๆ

ถ้าเป็นอย่างนั้น ไม่เพียงแต่ธุรกิจจะต้องปิดตัวลงเท่านั้น...

แต่ฟินลีย์ก็จะถูกไล่ล่าโดยผู้คนที่โกรธแค้นจากทะเลใต้ด้วย

เขาไม่อยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยการพยายามหาเลี้ยงชีพเพื่อตัวเอง

ผู้คนที่เหลือต่างมองฮาร์วีย์ด้วยความประหลาดใจ พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าฮาร์วีย์จะพูดถูก

'บางทีเขาอาจจะเคยลิ้มรสอาหารจานนี้มาก่อนก็ได้...'

'ที่สำคัญกว่านั้นก็คือคุณฟินลีย์ได้เป็นหนี้บุญคุณเขาอย่างมาก!'

'คนอย่างเขานี่แหละที่ควรมีสายสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้!'