ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3978

ฮาร์วีย์ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ไม่เพียงแต่แกจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีความชำนาญในการต่อสู้แล้ว แกยังชอบหาประโยชน์จากผู้คนจำนวนมากอีกด้วย แกจะต้องทนทุกข์ทรมานไม่ช้าก็เร็ว ถ้าแกเจอกับคนที่แข็งแกร่งกว่าแก

“น้ำอมฤตสีเงินเป็นยาที่น่าทึ่งมาก แกอาจต้องการใช้มันในไม่ช้านี้

“ท้ายที่สุดแล้วการป้องกันคือยาที่ดีที่สุดนะ"

ฮาร์วีย์พูดด้วยท่าทีสบาย ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้กลัวการคุกคามของอาร์โลเลย

“เจอคนที่แข็งแกร่งกว่าเหรอ?”

อาร์โลหัวเราะอย่างเย็นชา

“แกกำลังขู่ฉันในขณะที่แกกำลังจะขายของสิ่งนี้ที่นี่น่ะเหรอ?”

อาร์โลใช้มือตบยาขี้ผึ้งขวดนั้นหล่นลงไปบนพื้น

“ฉันกำลังจะจัดการกับแกตอนนี้แล้ว! จำคำของฉันเอาไว้!

“ฉันจะเอายาของแกทาให้ทั่วตัวแกเลย! แล้วมาคอยดูกันว่ายาของแกจะใช้ได้ผลได้เร็วพอไหม!

“เขาอุตส่าห์แสดงความเคารพที่มอบยาให้กับแก! ใครทำให้แกกล้าพูดจาแบบนั้นเหรอ?!”

มีเสียงเย็นชาดังขึ้นมาแต่ไกลเมื่อมีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามา

เหล่าสาวกพวกนั้นหันกลับมาตะโกนใส่คนพวกนั้นอย่างโกรธเกรี้ยว...

แต่พวกเขาตัวสั่นงันงกขึ้นมาทันทีเมื่อมองดูใกล้ ๆ พวกเขาไม่สามารถพูดได้แม้แต่คำเดียวเมื่อเข่าของพวกเขาเริ่มรู้สึกอ่อนแรง

อาร์โลหันหลังกลับโดยสัญชาตญาณหลังจากรู้สึกได้ว่าโดนดูหมิ่นอย่างมาก

“ใครห้ามไม่ให้ฉันจัดการกับไอ้สารเลวนี่?!

“แกไม่รู้เหรอว่าจะเป็นยังไงถ้าเอาตัวเองเข้ามาพัวพันในเรื่องนี้?!

“ฉันจะ...”

ดวงตาของอาร์โลกระตุกอย่างบ้าคลั่งก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ มีชายคนหนึ่งสวมเสื้อเชิร์ตสีขาวเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ดูเย็นชา

คน ๆ นั้นก็คือเทรย์ เบียร์สตั๊ดท์ ผู้มีความสามารถชั้นยอดของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้!

สถานะของเขาสูงกว่าอาร์โลมาก แม้แต่กาเอลก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องคุกเข่าต่อหน้าเขา

หลังจากเห็นการมาถึงของเทรย์ ฮาร์วีย์ก็เดินเข้าไปในร้านอย่างไม่แยแส แล้วบอกให้คนงานเริ่มต้มขึ้ผึ้ง

มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของขึ้ผึ้งแผ่กระจายไปทุกหนทุกแห่ง

อาร์โลตัวแข็งทื่อก่อนจะฝืนยิ้มออกมา

เทรย์ตบหน้าอาร์โลไปมาอย่างไม่รู้สึกผิดอะไรเลย อาร์โลมีเลือดไหลออกมาจากทุกรูเปิดบนร่างกาย ในขณะที่ใบหน้าของเขาดูบวมเป่งราวกับหน้าหมู

'คนโง่เขลาคนนี้ทำอะไรตามใจชอบในเมืองนี้ยังไม่หนำใจอีกเหรอ?!

'เขากล้าดียังไงมาต่อสู้กับผู้ว่าการยอร์ก?!

'เขาอยากจะตายหรือไง?!

'กาเอลถูกบีบบังคับให้ร้องขอความเมตตา เรตต์กลายเป็นคนพิการไปอย่างสิ้นเชิง และแม้แต่เชสก็ยังต้องคุกเข่าขอโทษที่สร้างความเดือดร้อนให้กับคุณยอร์ก แต่เขายังกล้ามาแสดงตัวอย่างนี้อีก

'เขาไม่รู้เหรอว่าการทำให้คุณยอร์กโกรธนั้นจะส่งผลร้ายแรงตามมายังไง?!'

แต่เทรย์จำได้ว่าเขาไม่มีโอกาสได้โชว์ฝีมือต่อหน้าฮาร์วีย์มาก่อน ซึ่งอาร์โลได้หยิบยื่นโอกาสให้เขาได้อย่างเข้าทางพอดี

เทรย์รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาจึงเริ่มตบหน้าอาร์โลแรงขึ้นอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลย

อาร์โลไม่กล้าต่อสู้กลับ เขารู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมากหลังจากถูกตบหน้าซ้ำไปซ้ำมาอยู่เป็นเวลานาน

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เอามือกุมหน้าพร้อมกับทำสีหน้าที่ดูสิ้นหวัง

“ผมขอโทษครับศิษย์พี่! ผมไม่รู้ว่าคุณคอยช่วยเหลือเขาอยู่!”