ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3980

ฮาร์วีย์รู้สึกประทับใจกับการแสดงของเทรย์

เขาเป็นคนที่ถูกคุกคามมาโดยตลอด เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นยังไง

'จูเลียนน่าจะสั่งสอนให้เขามีความประพฤติที่ดีขึ้นมาได้

'ประเทศ H เป็นประเทศที่มีมารยาท เนื่องจากเขาเป็นคนของฉัน ฉันไม่อาจปล่อยให้เขาข่มขู่ใครว่าจะขุดบรรพบุรุษขึ้นมาเผาได้...'

หลังจากได้ยินคำพูดของเทรย์ เหล่าสาวกทั้งหมดก็นั่งคุกเขาหลังตรงด้วยความกลัว

เอลเลนนั่งอ้าปากค้างอยู่ในรถปอร์เช่ 718 ในขณะที่เธอนั่งตัวแข็งทื่ออยู่ในนั้นเป็นเวลานาน

เธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเพิ่งเห็นกับตาไปเลย

เธอกับอีเดนได้วางแผนกันมานานแล้ว พวกเขาถึงกับจ้างอาร์โลมาทำอวดเบ่งอยู่ในเวลานี้ด้วยเงินก้อนโต

พวกเขาไม่เพียงแต่ต้องการให้ธุรกิจของฮาร์วีย์ปิดตัวลงเท่านั้น แต่พวกเขายังจะบีบบังคับให้เขามอบสูตรยาให้ด้วย

แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นตามแผนที่วางไว้เลย อาร์โลและคนอื่น ๆ ต่างคุกเข่ากันแบบไม่มีการเตือนล่วงหน้า

เอลเลนไม่เข้าใจถึงภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าเธอเลย

แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่คิดว่านี่จะเป็นฝีมือของฮาร์วีย์ เธอเอาแต่จ้องมองเคทีด้วยสีหน้าโกรธแค้น

'เธอมีสิทธิ์อะไรถึงได้สวยและเก่งกาจมากกว่าฉัน?!'

หลังจากเทรย์จัดการกับทุกคนเสร็จแล้ว เขาก็ยืนอยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์อย่างให้ความเคารพก่อนจะพูดออกมา

“คุณอยากจะจัดการกับพวกเขายังไงก็บอกผมมาได้เลยนะครับคุณยอร์ก!

“สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้จะไม่มีความคิดเห็นใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถึงแม้ว่าคุณอยากจะให้พวกเขาตายก็ตาม!”

อาร์โลตัวสั่นเทาเมื่อเห็นเทรย์ทำสีหน้าให้ความเคารพ

“เรารู้ว่าเราทำผิดไปแล้วครับคุณยอร์ก! ได้โปรดให้โอกาสกับเราอีกสักครั้งเถอะ!”

เพียะ!

ยาขี้ผึ้งที่คนงานเตรียมเอาไว้ถูกวางเอาไว้บนพื้น ซึ่งยังได้กลิ่นหอมจาง ๆ ของขี้ผึ้งอยู่

แชะ!

ฮาร์วีย์ใช้แท่งไม้คนยาขี้ผึ้งนั้นพร้อมกับยิ้มจาง ๆ

มุมปากของอาร์โลกระตุก

“ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะใช้ยาขึ้ผึ้งนี้ให้หมดเกลี้ยงเลย!”

คนอื่น ๆ ต่างพยักหน้าพร้อมกัน ก่อนจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขาไม่รังเกียจที่จะใช้ยาขี้ผึ้งนี้สักเล็กน้อยเพื่อให้เรื่องนี้จบ ๆ ไป

ฮาร์วีย์ยิ้ม

อาร์โลกำลังเอื้อมมือไปหยิบยาขี้ผึ้งนั้น...

“เดี๋ยวก่อน" ฮาร์วีย์บอก

“แกจะใช้ยานี้โดยที่ยังไม่ได้รับบาดเจ็บก่อนได้ยังไงล่ะ?

“เราจำเป็นต้องทายานี้ในบริเวณที่รู้สึกเจ็บปวดสิ เข้าใจไหม?”

ฮาร์วีย์ยิ้มในขณะที่อาร์โลและคนอื่น ๆ ต่างตัวสั่นเทาโดยไม่รู้ตัว

'ทาในบริเวณที่รู้สึกเจ็บปวดเหรอ?!'