ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3990

แม้แต่คนอย่างโนเอมิที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ทุกเมื่อก็ยังสั่นสะท้านโดยสัญชาตญาณ เธอรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่กำลังจะบดขยี้เธอในเวลานี้

ถ้าน้ำอมฤตสีเงินนั้นมีโอกาสไปขายในต่างประเทศได้จริง ก็จะสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับตระกูลคอบบ์

คุณย่าคอบบ์ตัวสั่นเทา เธอเข้าใจในข้อเท็จจริงนั่นเป็นอย่างดี

“เราได้ให้ความเคารพต่อคุณเป็นอย่างมาก! แต่ทำไมคุณถึงมาต่อสู้กับเราแบบนี้!” คุณยายคอยย์กรีดร้องขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ

“ต่อสู้กับคุณเหรอ?”

คุณฟินลีย์ตัวแข็งทื่อก่อนจะเผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ

“ผมไม่ได้สนใจที่จะทำแบบนั้นหรอกนะครับคุณย่าคอบบ์

“ความโกรธแค้นของคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผมด้วย"

ท้ายที่สุดแล้วทำไมคนจากราชวงศ์ต้องมายุ่งรบกวนพวกเขาด้วยล่ะ?

ในสายตาของเขาแล้วตระกูลคอบบ์ก็แค่ไม่มีสิทธิ์

“คุณไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นเลยเหรอ?”

น้ำเสียงของคุณย่าคอบบ์เริ่มเกรี้ยวกราดมากขึ้น

“คุณใช้ชื่อเสียงและสถานะของคุณเพื่อช่วยไอ้คนสารเลวพวกนั้นได้ขายของในต่างประเทศ! แล้วจะมาบอกว่าไม่ได้ต่อสู้กับเราได้ยังไง?!

“เราควรเป็นคนที่ได้สิทธิ์นั้นมากกว่านะ!

“ฮาร์วีย์ทำยังไงถึงทำให้คุณทำแบบนั้นได้?!

“เขาจ่ายเงินให้คุณเท่าไหร่เหรอ?!

“นางสารเลวเคทีต้องไปนอนกับคุณกี่คืนเหรอ?!

“ทำไมคุณถึงทำอะไรแบบนี้ถ้าไม่ใช่เพื่อสิ่งนั้น?!”

คุณย่ากระแทกไม้เท้าลงบนพื้นอย่างเดือดดาล เธอโกรธมากจนต้องยืดหลังตรงขึ้นทันที

“ผมไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลย ผู้คนในกองกำลังทหารและตำรวจต่างร้องขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจจากราชวงศ์ด้วยตัวเอง

“น้ำอมฤตสีเงินของฮาร์วีย์กับเคทีนั้นสามารถวางขายได้ในจักรวรรดิและส่วนที่เหลือของยุโรปเหนือ!

“เราจะปกป้องสิทธิพิเศษของพวกเขาด้วย! ใครละเมิดสิทธิ์นั้นจะต้องชดใช้กับผลที่ตามมา!

“ถ้าไม่ได้อำนาจจากราชวงศ์แล้ว ผมจะทำเรื่องทั้งหมดนี้ด้วยตัวเองได้ยังไง?”

คุณฟินลีย์ทำสีหน้าที่ดูเป็นคนซื่อสัตย์

ฮาร์วีย์ได้ช่วยชีวิตหลาย ๆ คนเอาไว้ในโรงแรมของเขา ในขณะเดียวกันก็ช่วยเพิ่มความสมบูรณ์แบบให้กับอาหารจานเด่นของเขา เขาก็แค่ตอบแทนบุญคุณเท่านั้นเอง

จากนั้นคุณฟินลีย์ก็โชว์บาดแผลบนข้อมือของเขา

“ก่อนหน้านี้ผมได้รับบาดเจ็บตอนอยู่ในครัว

“ไหน ๆ ตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่นี่แล้ว ผมก็ควรจะลองใช้ยาขี้ผึ้งนี้ด้วย"